فرارو- لینا شاهین یک تیم مین‌زدایی کاملاً مرد را رهبری می‌کند و مهمات منفجر نشده جنگ داخلی لبنان را پاکسازی می‌کند.
به گزارش فرارو، لینا، با پوشیدن لباس محافظ و ماسک سنگین، از پشت سر خود روی شانه همکارش موسی نگاه می‌کند تا به دقت تکه‌ای از زمین را در جلوی آن اسکن کند. او به دنبال اشیایی است که به طور بالقوه می‌تواند هر دوی آنها را بکشد.
لینا، رهبر تیم پاکسازی مین می‌گوید: ما باید در مورد هر سانتی‌متر دقیق باشیم. ما نمی‌توانیم هیچ اشتباهی مرتکب شویم.
لینا و تیمش در حال تلاش برای یافتن مهمات غیرقابل کشف هستند، مواد منفجره‌ای که توسط فلزیاب قابل شناسایی نیست در منطقه‌ای به مساحت ۲۴۰۰۰ متر مربع در منطقه شوف لبنان. میدان به عنوان خطرناک و بالقوه آلوده علامت گذاری شده است.
لینا و موسی از جمله صد‌ها مین‌روبی هستند که در لبنان برای پاکسازی ۳۷۰۰۰ جریب زمین که هنوز به دلیل چندین دهه درگیری داخلی و منطقه‌ای آلوده است، کار می‌کنند. اما درگیری حزب‌الله و اسرائیل در جنوب، همراه با کاهش شدید بودجه، دوام این کار حیاتی را زیر سوال می‌برد.
منطقه شوف که لینا و تیمش در آن کار می‌کنند، حدود نیم ساعت با ماشین از بیروت فاصله دارد و در طول جنگ داخلی لبنان که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ ادامه داشت، نقطه درگیری بین شبه نظامیان مختلف بود. در جریان درگیری، صد‌ها هزار مین گذاشته شد و میلیون‌ها بمب خوشه‌ای در سراسر کشور پرتاب شد.
مناطق آلوده مانند این اغلب توسط افراد شبه نظامی که در این مناطق می‌جنگیدند شناسایی می‌شوند، حتی گاهی اوقات توسط مبارزانی که در ابتدا خودشان مین‌ها را کار گذاشته بودند.
تا سال ۲۰۲۳، مین‌زدا‌ها به همراه گروهی از سازمان‌های غیردولتی بین المللی و ملی و نیرو‌های مسلح لبنان، برای پاکسازی «خط آبی»، مرزبندی بین اسرائیل و لبنان که سازمان ملل در سال ۲۰۰۰ برای تعیین خروج اسرائیل از آن استفاده کرد، کار می‌کردند. با عقب نشینی آنها، اسرائیلی‌ها صد‌ها هزار مین ضد نفر و ضد تانک در امتداد مرز ۱۲۰ کیلومتری قرار دادند.
علاوه بر این، درگیری در سال ۲۰۰۶ بین حزب‌الله و اسرائیل منجر شد که حزب‌الله حدود چهار میلیون مهمات خوشه‌ای را به جنوب لبنان پرتاب کرد که ۴۰ درصد آن منفجر نشد. چیزی که باقی مانده بود بیش از یک و نیم میلیون مواد منفجره کوچک بود و سال‌ها روی زمین خوابیده بود.
در پایان ماه مارس، سه نیروی حافظ صلح در حین گشت زنی پیاده در امتداد خط آبی بر اثر انفجار مین مجروح شدند.
با وجود تلاش‌ها برای پاکسازی مین‌ها، حوادث ناشی از مین‌های منفجر نشده در سال‌های اخیر افزایش یافته است: از ۱۰ قربانی - کشته یا زخمی - در سال ۲۰۲۰، به ۲۵ در سال ۲۰۲۱ و ۲۲ نفر در سال ۲۰۲۲.
مرکز مین زدایی لبنان، بخشی از ارتش لبنان که پاکسازی مین را رهبری و هماهنگ می‌کند، این ارقام را به دلایل اجتماعی و اقتصادی نسبت می‌دهد. از آنجایی که فروپاشی اقتصادی کشور از بد به بدتر رسیده است، کشاورزان به دنبال به حداکثر رساندن زمین خود و کشت نزدیک به خط آبی هستند. در همین حال، مردم برای یافتن ضایعات فلزی یا جمع آوری هیزم به عمق جنگل‌های آلوده رفته اند.
بودجه برای پاکسازی مین در لبنان در چند سال گذشته به طور قابل توجهی کاهش یافته و از ۱۹.۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۹ به ۱۰.۶ میلیون دلار در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
جنگ غزه کار را مختل می‌کند
از زمان جنگ غزه شهر‌ها و روستا‌ها در جنوب لبنان تقریباً روزانه مورد حملات هوایی و شلیک توپخانه اسرائیل قرار می‌گیرند که تاکنون ۳۸۰ نفر را که عمدتاً جنگجویان حزب الله هستند، کشته اند. به همین دلیل پاکسازی مین در امتداد خط آبی و در جنوب لبنان از آن زمان به طور کامل متوقف شده است. تعداد مواد منفجره باقی مانده از درگیری نیز مشخص نیست و تیم‌ها به دلیل خطر گلوله باران نمی‌توانند به مناطق درگیری بازگردند.
حداقل پنج میلیون متر مربع زمین در جنوب لبنان به دلیل استفاده اسرائیل از فسفر سفید که پیامد‌های بلندمدتی بر محیط زیست، اقتصاد و جوامع کشاورزی دارد، سوخته است. قطعات مهمات که فسفر سفید را در خود نگه می‌دارد نیز می‌تواند خطرناک باشد و اگر حتی چندین ماه پس از تخلیه کشف شود، باعث سوختگی شدید می‌شود. ردیابی یا کشف فسفر سفید با استفاده از فلزیاب غیرممکن است، و بنابراین، همانطور که لینا و موسی در شوف نشان دادند، آلودگی‌زدایی باید متر به متر انجام شود.
در همین حال، در حالی که حزب الله و اسرائیل به جنگ ادامه می‌دهند، مین زدا‌ها همچنان به پاکسازی میراث درگیری‌های قدیمی‌تر ادامه می‌دهند.
لینا می‌گوید: این کشور ماست و در نهایت باید آن را از شر مین‌های زمینی خلاص کنیم. اگر ما این کار را نکنیم، چه کسی خواهد کرد؟