مجله پلوس وان (Plos One) اخیرا پژوهشی را منتشر کرده است که متعلق به یکی از کشف‌های جدید دانشمندان از تاریخ اقیانوس‌هاست.
به گزارش فارس، ماهی Oncorhynchus Rastrosus، گونه‌ای غول‌پیکر از خانواده ماهی قزل‌آلا که چند میلیون سال پیش در شمال غربی اقیانوس آرام آمریکای شمالی زندگی می‌کرد، دارای یک جفت دندان جلویی بود که از کناره‌های دهانش مانند عاج بیرون می‌آمد.
تخمین زده شده است که این ماهی غول‌پیکر به طول ۲.۷ متر می‌رسد. در ابتدا، محققان تصور می‌کردند که دندان‌های جلویی بزرگ این ماهی مانند دندان‌های نیش به سمت عقب، یعنی به سمت دهان است. این تصور تا حد زیادی به این دلیل بود که فسیل‌های دندان‌ها جدا از بقیه جمجمه کشف شده است.
اگرچه تاکنون کاربرد‌های بالقوه این دندان‌های عجیب به طور کامل مشخص نشده است، اما محققان معتقدند که احتمالاً این ماهی از آن‌ها برای مبارزه یا به عنوان ابزاری برای کندن لانه‌ها در کف دریا استفاده می‌کرده است. دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که این امکان وجود دارد که از دندان‌ها برای اهداف متعدد استفاده شوند، ولی احتمالاً از دندان‌ها برا
کرین کلاسون، پژوهشگر اصلی و استاد آناتومی در کالج پزشکی فیلادلفیا، می‌گوید: «ما برای دهه‌ها می‌دانستیم که این ماهی قزل‌آلای منقرض شده از مرکز اورگان، بزرگترین ماهی‌هایی هستند که تاکنون زندگی کرده‌اند. اکتشافاتی مانند اکتشاف ما نشان می‌دهد که آن‌ها احتمالا غول‌های مهربانی نبوده‌اند. این دندان‌های بزرگ عاج‌مانند برای دفاع در برابر شکارچیان، رقابت با سایر ماهی‌های قزل‌آلا و در نهایت ساختن لانه‌هایی برای حفاظت از * استفاده می‌شده است.»
برایان سیدلاوسکاس، استاد دانشگاه ایالتی اورگان، می‌افزاید: «ما همچنین تأکید می‌کنیم که ماده‌ها و نر‌ها به طور یکسان دارای دندان‌های بزرگ و عاج‌مانند بوده‌اند.»