پرسپولیس این فصل داستان‌های زیادی برای جذب بازیکن داشت. اتفاقاتی که هیچ کدام نیفتاد و بزرگترین نقش را در جدایی یحیی گل محمدی داشتند. یکی از مناطقی که گل محمدی بسیار روی خرید بازیکن جدید در آنجا اصرار داشت، درون دروازه و جانشینی برای بیرانوند بود. گلر اول تیم ملی در یک سال اخیر بارها مصدوم شده بود و با جدایی احمد گوهری، پرسپولیس دروازه‌بانی با تجربه برای اتکا نداشت.
خلاصه که شد آنچه همه به یاد دارید؛ دروازه‌بان برزیلی خریداری نشد، گل محمدی استعفا داد، بیرانوند دوباره مصدوم شد و اتفاقی که همه پیش بینی می کردند، رخ داد. بازی در فولادشهر مقابل ذوب آهن در هفته هجدهم برای اولین بار امیررضا رفیعی محصول آکادمی پرسپولیس، فرصت بازی در لیگ برتر و دفاع از دروازه این تیم بزرگ را به دست آورد و انصافاً نمره قبولی گرفت.
رفیعی خیال همه را از بابت داشتن جانشین برای بیرانوند راحت کرد اما کیست که نداند یک جوان باید اشتباه کند تا تجربه کسب کند؟ با توجه به شرایط فعلی لیگ برتر و نیاز پرسپولیس به کسب پیروزی در تمام بازی‌های باقیمانده این فصل کوچکترین اشتباه رفیعی یا هر دروازه‌بانی می‌تواند به قیمت از دست رفتن قهرمانی تمام شود. پس وقتی دوباره بیرانوند از تیم ملی با مصدومیت برگشت، پرسپولیسی‌ها حق داشتند دوباره نگران باشند ولی دو بازی در کمتر از یک هفته در سیرجان مقابل گل گهر و در ورزشگاه آزادی مقابل ملوان، دیگر خیال همه را راحت کرد.
با هر متر و معیاری سه تیم ذوب آهن، گل گهر و ملوان از تیم‌های معتبر و با شخصیت فوتبال ایران هستند که تقابل آنها با پرسپولیس همیشه جذاب، سنگین و مهم است. دو تیم از این سه تیم یعنی گل گهر و ملوان جز شش تیم بالای جدول هستند و ذوب آهن نیز در زمان بازی یکی از این شش تیم بود!
حالا به کارنامه رفیعی جوان نگاه کنید، سه بازی سه کلین شیت و سه پیروزی برای پرسپولیس و کسب ۹ امتیاز و رسیدن به یک قدمی استقلال در صدر جدول. رفیعی در بازی مقابل ملوان که اولین حضور او پیش چشم هواداران پرسپولیس در آزادی بود، مثل بازی اول برابر ذوب آهن اشتباه کوچکی داشت اما در طول مسابقه خوش درخشید و دروازه‌اش را بسته نگه داشت تا پرسپولیس با یک گل به پیروزی برسد. حالا خیال پرسپولیسی‌ها از داشتن ذخیره مطمئن برای بیرو با کمترین قیمت راحت شده و برای آینده فوتبال ایران هم یک دروازه‌بان خوب متولد شده است اما این درخشش باید ما را به فکر فرو ببرد که چرا تا مجبور نشویم، به جوانان کشور خودمان اعتماد نمی‌کنیم؟
کیست که نداند رفیعی تنها استعداد شایسته در این فوتبال نیست. امثال او بسیار هستند اما متاسفانه فرصت بازی در شرایط عادی و طبیعی به آنها نمی‌رسد!