صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

محققان می‌گویند: کمبود ویتامین دی به شدت با افزایش شیوع حساسیت به آلرژن مرتبط است و به‌طور بالقوه باعث افزایش حساسیت به درماتیت آتوپیک در اوایل دوران کودکی می‌شود.
تاریخ انتشار: ۱۳:۴۴ - ۲۰ فروردين ۱۴۰۳

دانشمندان ارتباط کمبود ویتامین دی با افزایش خطر اگزما در کودکان را شناسایی کردند.

به گزارش ایسنا به نقل از هلث، پیش از این، تاثیر کمبود ویتامین دی در کاهش استحکام استخوان و افزایش خطر شکستگی و عفونت شناسایی شده است و اکنون پژوهشگران ارتباط قابل توجهی بین سطوح پایین ویتامین دی و بروز اگزما در کودکان خردسال را شناسایی کرده‌اند.

اگزما که به‌عنوان درماتیت آتوپیک نیز شناخته می‌شود، بیماری مزمن پوستی است که با قرمزی، التهاب، خارش و سوزش همراه است. در حالی که معمولا از دوران کودکی آغاز می‌شود، اما می‌تواند در افراد در هر سنی ظاهر شود.

پژوهشگران دانشگاه چانگ گونگ تایوان، ارتباط بین سطوح سرمی ویتامین دی و حساسیت به آلرژن را بررسی کردند. حساسیت به آلرژن زمانی رخ می‌دهد که بدن آنتی‌بادی‌های IgE را در برابر آلرژن‌هایی که هضم، جذب یا استنشاق کرده است را تولید می‌کند.

این پژوهش همچنین بررسی کرد که چگونه این پیوند بر احتمال ابتلا به درماتیت آتوپیک در کودکان خردسال تاثیر می‌گذارد.

محققان می‌گویند: کمبود ویتامین دی به شدت با افزایش شیوع حساسیت به آلرژن مرتبط است و به‌طور بالقوه باعث افزایش حساسیت به درماتیت آتوپیک در اوایل دوران کودکی می‌شود.

در مجموع ۲۲۲ کودک، ازجمله کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک و کودکان سالم همسن و سال بدون این بیماری یا سایر بیماری‌های آلرژیک در این پژوهش شرکت کردند؛ شرکت‌کنندگان در سه گروه سنی ۶ ماهه، ۲ ساله و چهار ساله بودند.

از بین کودکان ۶ ماهه، ۵۹ نفر مبتلا به درماتیت آتوپیک و ۳۶ نفر سالم بودند. در گروه کودکان ۲ ساله، ۳۷ نفر مبتلا به درماتیت آتوپیک، ۲۹ نفر سالم و در گروه کودکان چهار ساله ۳۲ کودک مبتلا به درماتیت آتوپیک و ۲۹ کودک سالم بودند.

نمونه‌های سرم همه شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شد و از نظر ویتامین دی، سطح IgE تام و سطوح IgE ویژه آلرژن، مورد آزمایش قرار گرفتند. بر اساس سطح ویتامین دی، کودکان به سه گروه تقسیم شدند؛ آن‌هایی که کمتر از ۲۰ نانوگرم در میلی‌لیتر ویتامین دی داشتند، آن‌هایی که بین ۲۰ نانوگرم در میلی‌لیتر تا ۳۰ نانوگرم در میلی‌لیتر ویتامین دی ثبت کردند و آن‌هایی که بیش از ۳۰ نانوگرم در میلی‌لیتر داشتند.

در بین کودکان ۶ ماهه و چهار ساله، آن‌هایی که کمتر از ۲۰ نانوگرم در میلی‌لیتر ویتامین دی داشتند، شیردهی انحصاری با شیر مادر و آتوپی مادر بیشتر از کودکانی بود که سطح ویتامین دی بیش از ۳۰ نانوگرم در میلی‌لیتر داشتند. آتوپی به تمایل ژنتیکی برای ایجاد بیماری‌های آلرژیک ازجمله رینیت آلرژیک، آسم و درماتیت آتوپیک اشاره دارد.

کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک در ۲ و چهار سالگی سطوح ویتامین دی کمتری داشتند، با این حال، مکمل‌های ویتامین دی در کودکان مبتلا به اگزما در سن ۶ ماهگی در مقایسه با کودکان سالم در همان سن مشاهده شد.

پژوهشگران همچنین خاطرنشان کردند که حساسیت به آلرژن‌های غذایی در کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک در قبل از یک سالگی و ۴ سالگی بیشتر بود، در حالی که آلرژی مایت و IgE در ۲ و چهار سالگی بیشتر بود. آلرژی مایت، واکنش آلرژیک به حشرات ریزی است که معمولا در قسمت‌هایی از منزل که غبار وجود دارد، زندگی می‌کنند.

آلرژی غذایی و آتوپی مادر، به‌عنوان بزرگترین عوامل خطر برای درماتیت آتوپیک در کودکان ۶ ماهه شناسایی شد، با این حال، برای افراد ۲ و چهار ساله، عوامل خطر اصلی سطوح ویتامین دی و آلرژی مایت بود.

نتایج این پژوهش در نشریه World Allergy Organization منتشر شده است.

ارسال نظرات