ویدیویی در یک کانال تلگرام به اشتراک گذاشته شده که پیشرفت‌های چشمگیر ایران در مدرن سازی زرادخانه‌ی نظامی خود و نسخه ارتقا یافته‌ای از تانک M۶۰A۱ ساخت آمریکا را به نمایش می‌گذارد. نتایج این پروژه در ۱۵ مارس ۲۰۲۴ به نمایش گذاشته شد که ارتقا و بهبود قابلیت‌های رزمی و توان دفاعی این تانک را نشان می‌دهد.
به گزارش روزیاتو، نیروهای مسلح ایران در حال حاضر ناوگان کوچکی از تانک‌های قدیمی‌تر M۶۰A۱ در حدود ۱۵۰ فروند در خدمت دارند. این تانک‌ها که چندین دهه پیش خریداری و به خدمت گرفته شدند، بخش مهمی از توانایی‌های زرهی ایران را تشکیل می‌دهند. تصمیم به ارتقای این ناوگان، نشان دهنده‌ی تمایل ایران برای حفظ و افزایش کارایی و اعتبار تجهیزات نظامی موجود در جنگ مدرن است.
ایران ناوگان تانک‌های M۶۰A۱ آمریکایی خود را در دهه ۱۹۷۰ میلادی خریداری کرد. ایالات متحده در آن زمان یکی از تامین‌کنندگان اصلی تجهیزات نظامی برای ایران بود که نه تنها تانک‌های M۶۰A۱ بلکه دیگر تسلیحات پیشرفته را نیز عرضه می‌کرد. خرید این تانک‌ها بخشی از تلاش گسترده‌تر ایران برای مدرنسازی نظامی بود و ایران در دهه ۱۹۷۰ بیش از ۸ میلیارد دلار برای تجهیزات نظامی آمریکایی هزینه کرد.
تانک M۶۰ که در سال ۱۹۵۹ توسط ایالات متحده به عنوان یک تانک جنگی نسل دوم معرفی شد، پیشرفت قابل توجهی در زمینه قدرت آتش، محافظت و تحرک را نسبت به نمونه‌های قبلی ارائه داد که کاملاً با نیاز‌های جنگ زرهی اواسط تا اواخر قرن بیستم مطابقت داشت. سلاح اصلی آن، توپ ریفل شش لول ۱۰۵ میلی‌متری M۶۸ گرفته شده از سلاح رویال اوردننس L۷ بریتانیا، بهبود قابل ملاحظه‌ای در برد، دقت و قدرت اصابت نسبت به نمونه‌های قبلی ارائه می‌داد. این توپ با یک خمپاره انداز ۱۲.۷ میلی‌متری M۸۵ در بالا و یک خمپاره انداز ۷.۶۲ میلی‌متری M۷۳ (که بعداً به M۲۱۹ و M۲۴۰C ارتقا یافت)، چندمنظوره بودن آن در سناریو‌های رزمی را تضمین می‌کرد.
از لحاظ محافظت، تانک M۶۰ و به‌ویژه نسخه M۶۰A۱ آن، دارای راهکار‌های زرهی پیشرفته بود. این تانک دارای بدنه جلویی شیب‌دار برای انحراف بهتر گلوله و یک گنبد با طراحی منحصربه‌فرد نوک سوزنی است. ضخامت زره آن متغیر و به گونه‌ای زاویه‌دار طراحی شده بود که از بقای آن در برابر تهدیدات ضدتانک آن دوره اطمینان حاصل شود. تحرک آن از طریق یک موتور دیزلی توئین توربو تامین می‌شد که تانک را تا سرعت ۴۸ کیلومتر بر ساعت بر روی جاده‌ها و با برد عملیاتی تا ۴۸۲ کیلومتر به پیش می‌راند و تعادلی بین توانایی‌های رزمی و چابکی و استقامت لازم در میدان جنگ را برقرار می‌کرد.
مدرن سازی تانک M۶۰ شامل بهبود‌های قابل توجهی از جمله افزودن صفحات زرهی بر روی بدنه و گنبد برای محافظت بهتر در برابر سلاح‌های ضدتانک است. ارتقای این تانک همچنین شامل یک سپر محافظ برای لوله توپ برای اطمینان از عملکرد بهینه و ایمنی خدمه در طول عملیات است. یکی از ارتقای مهم، یک ایستگاه سلاح از راه دور روی گنبد است که قدرت آتش و انعطاف‌پذیری عملیاتی تانک را افزایش می‌دهد.
ارتقای گنبد تانک M۶۰A۱ از جمله زره‌های اضافی کشیده‌تر و یک دید‌بان تفنگدار پیشرفته برای بهبود دقت و هدف‌گیری اعمال شده است. محل دید که اکنون بخشی از ایستگاه سلاح از راه دور است، امکان فرماندهی و کنترل بهتری را در اختیار قرار می‌دهد که به طور قابل توجهی توانایی‌های تاکتیکی این تانک را ارتقا می‌بخشد.
با وجود توصیف جزئیات ارتقای زره و تسلیحات این تانک، ویدیوی منتشر شده هیچ اطلاعاتی در مورد ارتقای احتمالی موتور آن ارائه نمی‌دهد. این امر خلاء اطلاعاتی در درک کامل از قابلیت‌های عملکردی تانک مدرن سازی شده را باقی گذاشته و باعث ایجاد علاقه و گمانه‌زنی در میان علاقه‌مندان نظامی و تحلیلگران دفاعی شده است.
استفاده مداوم از تانک‌های M۶۰A۱ در کنار تلاش برای ارتقای این ناوگان، بازتاب دهنده رویکرد استراتژیک ایران در بهره‌گیری از دارایی‌های نظامی موجود و به‌کارگیری فناوری‌های مدرن برای مقابله با چالش‌های دفاعی امروزی است.