خانه آوازوکو مجموعه‌ای از سازه‌های اجاره‌ای کوچک در استان آیچی ژاپن است. این پروژه که میان منظره‌ای از جنگل ها، مسیر‌های پرپیچ و خم و نهر‌ها قرار گرفته، به دنبال شبیه‌سازی چشم‌انداز طبیعی منطقه و تفسیر آن به زبان معماری است.
به گزارش فرادید، ساختار به دست آمده، خانه‌های مختلفی است که با نهر‌های کوچک احاطه شده‌اند و تصور شناور بودن را القا میکنند. هر طرف ساختمان دارای یک اتاق زیرشیروانی است و پنجره‌های هر طبقه، نمایی از کوه پشتی دارند. ارتفاع و موقعیت هر ساختمان و جهت شیب سقف طوری طراحی شده که نما‌ها با هم تداخل پیدا نکنند و با خط دید طبقه زیر شیروانی تداخل نداشته باشند.
به چهار مصالح باقیمانده در محوطه جان تازه بخشیده شده: سنگ‌های دیوار سنگی موجود که زمانی در امتداد محوطه به عنوان دیوار حائل خاکی تلنبار شده بودند اکنون در ضلع شمال شرقی ردیف شدند تا از فروریختن زمین جلوگیری کنند. از مصالح ستون و تیر خانه موجود به عنوان نیمکت در امتداد دیوار بیرونی و اطراف آبراه‌ها استفاده مجدد شده است. جای پرچین‌ها که در این منطقه رواج دارند، برای کمک به تنظیم خط جریان و حفظ حریم خصوصی عوض شده است.
کیفیت آب چاه قدیمی که دیگر از آن استفاده نمی‌شود، آزمایش شد و برای استفاده دوباره از آن یک پمپ پارویی نصب شد. آب زیرزمینی چاه‌های قدیمی در یک منحنی ملایم همسو با نهر مجاور کشیده می‌شود و آب باران روی سقف چاه‌ها توسط «آبراهی» که اطراف محل را دور میزند جمع‌آوری و تخلیه می‌شود.
آبراه در واقع مرز محوطه هر ساختمان را مشخص میکند. افزون بر این، می‌توان از آن به عنوان منبع آب اضطراری در مواقع قطعی آب استفاده کرد. از طبقه دوم خانه اصلی که صاحبخانه دوران دبیرستان خود را در آن گذرانده، می‌توانید منظره اقیانوس آرام را ببینید. سطح آبراه شکل‌گرفته در محوطه با نسیم دریا موج‌دار می‌شود.