تردد خودرو‌های سنگین از زیر پل تاریخی محمد حسن خان که از یک هفته گذشته آزاد شده بود با نسب سازه‌های جدید تردد برای خودرو‌های سنگین ممنوع شد.
پل تاریخی محمد حسن خان بابل که در سال‌های اخیر زیر ضرب خودرو‌های سنگین و سبک قرار دارد بعد از کش و قوس‌های فراوان و با پیگیری‌های بی وقفه دوستداران میراث فرهنگی با مصوبه شورای ترافیک شهرستان بابل در تاریخ ۲۶ دی ماه ۱۴۰۰ تردد خودرو‌های سنگین از زیر این پل تاریخی ممنوع شده بود.
بعد از ممنوعیت تردد خودرو‌های سنگین از زیر پل محمد حسن خان سازه‌های آهنی در زیر پل طراحی شد که مانع تردد خودرو‌های سنگین می‌شد، اما در یک هفته گذشته این مانع برداشته شد و تردد خودرو‌های سنگین و فوق سنگین از زیر این پل آزاد شد.
خبرگزاری جمهوری اسلامی ایرنا مرکز مازندران در ۲۶ اسفند ماه جاری گزارشی در این خصوص تحت عنوان حاشیه‌های بی پایان برای پُل ۳۰۰ ساله بابل در خروجی خود منتشر کرده بود که پیگیری‌ها جواب داد و تردد خودرو‌های سنگین از زیر این پل تاریخی دوباره ممنوع شد.
این پل ۳۰۰ ساله بابل با احداث پل جدید در کنار آن در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۹۴ تردد خودرو از بالای این پل ممنوع شده است که این ممنوعیت همچنان برقرار است و از روی پل خودروی تردد نمی‌کند.
در روز‌های اخیر تردد خودرو‌های سنگین در زیر این پل تاریخی موجی از نگرانی را در بین شهروندان بابلی به همراه داشته است که این تردد‌ها لرزه بر اندام پل تاریخی انداخته و خطر ریزش پل را بیشتر کرده است.
شهروندان بابلی که از ترس رانندگان خودرو‌های سنگین به شکل مخفیانه زیر پل دیگر در کنار پل محمد حسن خان از تردد خودرو‌های سنگین فیلم گرفته و آن را در فضای مجازی پخش کردند و از مسوولان استانی و شهرستانی برای نجات این بنای فاخر کمک خواستند.
تردد خودرو‌های سنگین که سبب ریزش بخشی از طاق‌های این پل شده و شکاف‌های در سازه پل ایجاد کرد تردد مجدد خودرو‌های سنگین شکاف‌های روی پل را بیشتر کرده است.
این پُل تاریخی که از گذشته‌های دور شهر بابل را به جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی، بندپی غربی و گتاب متصل می‌کرد و در یک مقطعی از تاریخ عبور احشام از روی این پُل انجام می‌شد، میراث فرهنگی با قرار دادن نماد از تندیس کوچ دامداران بر روی این پُل فضای خاصی را ایجاد کرده که احتمال فروپاشی این بنای تاریخی و پایان خاطره بازی روستانشینان جنوب بابل با این بنا هر روز برنگرانی آن‌ها می‌افزاید.
تاریخ نویسان هزینه ساخت این پل را که تا سال ۱۳۴۳ تنها راه ارتباطی بابل به بندپی، آمل، تهران و روستا‌های جنوب و جنوب غربی شهرستان بود، ۱۲۰ هزار ریال ذکر کرده اند. پُل محمدحسن خان با ۱۴۰ متر طول و ۶ متر عرض، دارای ۶ چشمه یا طاق اصلی و ۲ چشمه فرعی است و ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است.
این پُل به سبک پُل‌های دوران صفوی و در اواخر دوران افشاریه ساخته شده است و از ویژگی‌های مهم آن استفاده از سفیده تخم مرغ و ساروج در ساختش است. پل تاریخی محمد حسن خان قاجار یک بار در زمان پهلوی اول ترمیم شد و در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد. این پل ۳۰۰ ساله حدود نیم قرن پیش با ثبت نامش در فهرست آثار ملی به شماره ۱۴۱۴ به سن بازنشستگی رسیده بود، ولی به علت نبود پل جایگزین مناسب زیر بار ترافیک باقی ماند. عبور و مرور ماشین بر روی پل محمدحسن خان پس از بهره برداری از پُل سومی با همین نام در جوار آن در سال گذشته ممنوع شد.