آقا جواد در روز‌های پایانی هفته گذشته میهمان یک برنامه صبحگاهی بود. راستش این از همان مدل برنامه‌هایی است که اصلا نمی‌فهمیم یک گزارشگر فوتبال چرا باید پای ثابت آن باشد؟ چه انگیزه‌ای غیر از تلاش برای جلب‌توجه و وایرال شدن بخشی از برنامه می‌تواند پشت دعوت از خیابانی باشد؟ در هر صورت او این‌بار در این برنامه، از بازنشستگی‌اش در سال آینده خبر داد و گفت مشغول پیگیری کار‌های اداری در سازمان است. البته قبلا از زبان خیابانی شنیده بودیم که می‌گفت شغلش بازنشستگی ندارد و تا زمانی که حنجره اجازه بدهد، به کار گزارش ادامه خواهد داد، حالا، اما به نظر می‌رسد تصمیم آقا جواد تغییر کرده است.
طبیعتا خبر اعلام شده از سوی خیابانی تا حدی مورد توجه قرار گرفت و بازتاب‌هایی داشت، اما اجازه بدهید از یک جنبه دیگر به موضوع توجه کنیم؛ اینکه سطح و کیفیت تربیت نیرو در صداوسیما آن‌قدر نازل بوده که حتی ممکن است در آینده‌ای نزدیک دلتنگ خود خیابانی هم بشویم! تردیدی نیست که کار حرفه‌ای جواد در این سال‌ها رو به افول گذاشته و او هرگز نتوانست حتی به نزدیکی‌های آن گزارشگر محشری که پاییز ۷۶ حماسه ملبورن را روایت کرد، برسد. خیابانی در این سال‌ها گاف‌های فراوانی داد، خیلی روی اعصاب مخاطبان بود و مثلا در همین دوره اخیر جام ملت‌های آسیا با بی‌اطلاعی عجیبش پیرامون کم و کیف صعود تیم‌های سوم از مرحله گروهی، حسابی شگفتی‌ساز شد. در چنین شرایطی طبیعتا خبر بازنشستگی او نباید چندان ناراحت‌کننده باشد، اما پرسش اینجاست که بعد از خیابانی چه کسانی قرار است کار او را انجام بدهند؟ آیا آن‌ها خیلی از جواد بهتر هستند؟
ضمن احترام به همه نیرو‌های جدید پرشماری که در این سال‌ها به چرخه گزارشگران فوتبال در ایران اضافه شدند، خیلی زحمت می‌کشند و حتما بعضی از آن‌ها استاندارد‌هایی هم دارند، نکته اینجاست که به‌طور کلی این نسل از نیرو‌ها در برقراری ارتباط با مخاطبان کاملا ناتوان بوده‌اند و ارزش افزوده چندانی برای مسابقات فوتبال به وجود نیاورده‌اند. زمانی گزارشگران فوتبال نزد مخاطبان تلویزیون به نوعی «سلبریتی» به شمار می‌آمدند. مردم اطلاعات دقیق و زیادی از زندگی و روزگار امثال عادل فردوسی‌پور، مزدک میرزایی و همین جواد خیابانی داشتند، اما حالا کار به جایی رسیده که گاهی حتی تیفوسی‌ترین هواداران پرسپولیس و استقلال هم اسم گزارشگر مسابقات تیم محبوب‌شان را بلد نیستند! در این مورد خاص حتی به پا گرفتن رسانه‌های رقیب هم نمی‌توان اشاره کرد، چرا که همچنان مهم‌ترین منبع پخش مسابقات زنده فوتبال داخلی، شبکه سه است و مردم چاره‌ای جز دیدن بازی تیم‌شان از طریق این رسانه ندارند. با این حال استعدادی کشف و تربیت نشده که تبدیل به یک سرمایه ارزشمند شود. شاید روزگاری باورنکردنی به نظر می‌رسید، اما حالا ممکن است بعد از بازنشستگی، دل‌مان حتی برای جواد خیابانی هم تنگ شود. ببینید چه کرده‌اند مسوولان مربوطه!