صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۷۱۶۱۷۹
یامین‌پور اظهار داشت: حتی اگر پایان کار مردان خدا مرگی غیر از قتل فی سبیل الله باشد باز هم شهادت است.
تاریخ انتشار: ۲۰:۳۹ - ۱۸ اسفند ۱۴۰۲

فرارو- دبیر شورای عالی نوجوانان و جوانان گفت: شهادت مرگ و پایان نیست. شهادت انفتاح در تاریخ است. پایان هر پروژه‌ای که شهادت باشد گشایش جدید است.

به گزارش فرارو، وحید یامین پور در سومین یادواره از لاهور تا لاهوت بیست و نهمین سالگرد شهادت دکتر سید محمد علی نقوی که عصر جمعه در مجتمع پردیس قلهک برگزار شد افزود: مردان بزرگ در تاریخ که هنرشان شهادت است در یک نقطه‌ای از تاریخ به مرحله می‌رسند که یک پایان سرخ رنگ را رقم می‌زنند و آن پایان، آغاز یک اتفاق است. شهادت حضرت زهرا (س)، حضرت امام حسین (ع) و هر چیزی که ذیل فرهنگ عاشورایی و شهادت مومنانه رقم بخورد به همین نسبت انفتاح و گشایش است. تاریخ را خون و شهادت مردان بزرگ رقم می‌زنند.

وی با اشاره به جنگ غزه و به خاک و خون کشیدن هزاران تن از مردم غزه گفت: چند ماه است که غصه غزه را داریم. شاید تصور کنیم که با این همه کشتار، نابود شدن غزه و شهادت هزاران زن و کودک، چه چیزی عاید جهان اسلام، آرمان فلسطین و تاریخ شد. برخی انتظار دارند که یک قدرتی بیاید و با موشک‌های دوربرد خود غائله را ختم کند.

دبیر شورای عالی نوجوانان و جوانان افزود: انقلاب اسلامی ایران در بهمن ۵۷ و جنگ هشت ساله با تسلیحات پیروز نشدند. ما می‌توانستیم جنگ را به مثابه فیلم‌های سینمایی «رمبو» روایت کنیم. آدم‌هایی که از دیوار راست بالا می‌روند، قوای بدنی و زور و بازوی خوبی دارند. آمریکا سه گانه رمبو را برای به رخ کشیدن توان نظامی خود ساخت. ولی ما هیچ وقت دفاع مقدس را بر اساس سه گانه رمبو روایت نکردیم. اگر هم گاهی فیلم‌های سینمایی ساخته شده که ادای آن‌ها را دربیاورد، در ادبیات و فرهنگ دفاع مقدس مضحکه شدند.

یامین‌پور اظهار داشت: حتی اگر پایان کار مردان خدا مرگی غیر از قتل فی سبیل الله باشد باز هم شهادت است.

یامین‌پور گفت: ۲۱ بهمن یکی خوفناک‌ترین روز‌ها در تاریخ ایران بود. کشتار اوج گرفته بود، رژیم پهلوی احساس سقوط می‌کرد و بی محابا مردم را می‌کشت و حکومت نظامی اعلام کرده بود. علما و انقلابیونی که اطراف امام بودند به ایشان توصیه کرده بودند که مردم را به خیابان فراخوان نکنید. آمدن مردم یعنی کشتار آن‌ها و شکست نهضت و پایان پرونده انقلاب اسلامی. امام زیر بار این ترس نرفت و مردم هم به خاطر شدت نسبتی که به حضور امام و انقلاب احساس می‌کردند بدون اشاره امام به خیابان‌ها آمدند و ۲۲ بهمن ۵۷ انقلاب پیروز شد. اگر آن شب امام عقب می‌کشید و مردم در خانه می‌نشستند، بقیه تاریخ چطور رقم می‌خورد؟ قابل تصور نیست چه بلایی بر سر اسلام و تشیع و مستضعفین می‌آمد.

دبیر شورای عالی نوجوانان و جوانان آن راهی که با خون به واسطه مردان خدا در تاریخ باز می‌شود برای همه ما حضور ایجاد می‌کند. قلبمان با آن انسان‌های بزرگ در آن قسمت تاریخی و آرمانی که داشتند، هم‌افق می‌شود، ولی این آرام آرام کهنه می‌شود و ما دچار روزمرگی می‌شویم و نیاز داریم که مستمراً آن آرمان را زنده کنیم. زنده کردن آن آرمان هزینه دارد و گاهی این خون‌هایی که در غزه ریخته می‌شود هزینه زنده کردن آرمان قلبی نه فقط ما بلکه برای کل بشریت و انسان‌ها در جهان است. ما مبتلا به کهنگی نسبت به حقیقت شده ایم.

ارسال نظرات