مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: وزارت ارشاد دولت رئیسی در یک اقدام تحسن‌برانگیز در برابر ستاد امر به معروف اصفهان ایستاد و اجازه داد بالاخره کنسرت علیرضا قربانی خواننده مشهور موسیقی سنتی ایران با حضور نوازندگان زن، برگزار شود.
پیش از این ستاد امربه معروف برای چندین بار کنسرت قربانی را لغو و دلیل آن را هم مغایرت با خواست مردم ارزشی اصفهان ذکر کرده بود.
این تصمیم وزارت ارشاد نشان داد که کُت تن کیست و این یک تصمیم درست از سوی وزارت ارشاد و شخص وزیر بود.
همیشه سوال بود که چرا وزارت ارشاد پای امضای خود نمی‌ایستد و اجازه می‌دهد به راحتی دیگر نهاد‌ها بدون توجه به مجوز داده شده، کنسرت‌ها و یا حتی تئاتر‌ها را لغو کنند.
حالا دیگر نمی‌شود به همین راحتی دستور لغو صادر شود، چون می‌دانند که وزارت ارشاد سخت پای کار است و اجازه نمی‌دهد حداقل کنسرت افرادی مثل علیرضا قربانی به بهانه‌های مختلف لغو شود.
خوب است که وزیر ارشاد حالا که پای کار است، سری هم به مشهد بزند و اجازه برگزاری کنسرت در این شهر‌ها را هم بدهد. واقعا عجیب است که کنسرت در همه شهر‌ها آزاد است و در برخی شهر‌ها مثل مشهد، کنسرت مجوز گرفته توسط وزارت ارشاد، اجازه برگزاری ندارد.
جوانان مشهدی حق دارند مثل باقی جوانان این کشور به کنسرت بروند و از این حق ساده استفاده کنند. علم الهدی امام جمعه مشهد در سال ۹۵ خطاب به کسانی که خواستار برگزاری کنسرت در مشهد بودند گفت: «تو کنسرت می‌خواهی؟ خب برو جای دیگر زندگی کن، چرا اینجا داد و فریاد راه می‌اندازی و چانه می‌زنی؟»
باید بپذیریم نسل تازه ایران احتیاج به سرگرمی دارد و با تفکر دهه ۶۰ و یا ۷۰ نمی‌توان با آن‌ها رفتار کرد. "باید این تفاوت را پذیرفت. به واسطه شبکه‌های جهانی امروز تمام اتفاقات دنیا پیش چشم ماست. متولدین دهه شصت، هفتاد و هشتاد در جریان تمام اتفاقات فرهنگی و اجتماعی دنیا هستند. بسیاری از این‌ها درگیری سریال‌های چند فصلی ساخت آمریکا، اروپا و حتی ترکیه هستند. بخشی از آن‌ها در مترو، اتوبوس، ماشین و حتی سرکلاس دانشگاه موسیقی غربی گوش می‌دهند. به روز‌ترین فیلم‌های سینمای هالییود از طریق اینترنت به راحتی در اختیار جوانان ایرانی است. نمی‌شود به چنین نسلی و با چنین تفکری گفت تو حق نداری به کنسرت بروی یا به بهانه‌های مختلف کنسرت را لغو کنی.
امیدوارم بعد از این شاهد لغو کنسرت یا هر اجرای هنری و فرهنگی دیگر نباشیم. امیدوارم وزارت ارشاد همچون ماجرای علیرضا قربانی، سفت و سخت پای امضای خود بایستد و اجازه ندهد نهاد‌های دیگر، امضای او را نادیده بگیرند.