وجود نانوذرات لیپیدی موجب محافظت از مواد ژنتیکی شده و ازآن‌جایی‌که هدفمندتر عمل می‌کند، دوز کمتری از این مواد نیاز است.
به گزارش ایسنا، شاران بابالا، استادیار دانشکده داروسازی دانشگاه ویرجینیای غربی در حال بررسی چگونگی استفاده از نانوذرات لیپیدی است تا دریابد این نانوذرات چگونه می‌تواند سیستم ایمنی بدن را علیه بیماری‌ها تحریک کند. این نانوذرات ساختار‌های کروی از مولکول‌های چربی هستند که دارو‌ها یا مواد ژنتیکی را محاصره می‌کنند و آن‌ها را به قسمت داخلی یک سلول منتقل می‌کنند. این نانوذرات از توانایی طبیعی منحصر به فرد برای هدف قرار دادن سلول‌های ایمنی برخوردار هستند.
بابالا گفت: «رهایش درون‌سلولی کمکی‌ها با دقت بیشتر ممکن است پاسخ ایمنی بدن را افزایش داده و دوام آن را طولانی‌تر کند، در حالی که با دوز‌های پایین‌تر استفاده می‌شود. توانایی محافظت در برابر ویروس با مقدار کمتری از دارو مقرون به صرفه‌تر خواهد بود و به بهبود عرضه جهانی واکسن‌ها کمک می‌کند.»
بابالا گفت: «این تحقیق به دستیابی به پاسخ‌های گسترده آنتی‌بادی کمک می‌کند، به این معنی که واکسن‌ها در برابر عوامل بیماری‌زا مؤثر خواهند بود. همچنین این دستاورد راه‌حلی برای جهش‌های ویروسی است که نسبت به واکسن‌های قبلی مصون می‌شوند.»
رانش آنتی‌ژن هنگامی اتفاق می‌افتد که ویروس با گذشت زمان کمی تغییر کند، به طوری که سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آن را تشخیص دهد.
براساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، این همان چیزی است که باعث می‌شود افراد بیش از یک بار به آنفلوآنزا مبتلا شوند و به همین دلیل است که واکسن‌ها نیاز به ارتقاء و تغییر دارند. برخی ویروس‌ها نظیر ویروس ایدز نیز به سرعت تغییر و رانش آنتی‌ژنی ایجاد می‌کنند.
این فناوری مشابه فناوری مورد استفاده در واکسن‌های ضدکرونای حاوی mRNA است، در حالی که در این تحقیق محققان به دنبال افزایش طیف بیماری‌هایی هستند که با این فناوری می‌توان با آن‌ها مقابله کرد. بابالا در این پروژه نانوذرات منفرد و چندگانه‌ای را توسعه داده و بهینه‌سازی می‌کند که توانایی تحریک سیستم ایمنی را در حیوانات آزمایشگاهی دارد.