رئیس ستاد انتخابات کشور در دولت روحانی می‌گوید: یک صندوق سیار را حتماً و باید یک اتوبوس جابجا کند و نیروی امنیتی هم با یک ماشین آن را ساپورت کند. در مجموع اینکه جماعتی که همه از مردم هستند، بخواهند در صندوقی تخلفی کنند، از نظر بنده که سابقه انتخابات دارم، خیلی سخت است.
به گزارش خبرآنلاین، علی اصغر احمدی، معاون وزیر کشور در دولت سابق، با تاکید براینکه باید سلامت انتخابات یک اصل مهم برای مسئولان نظارتی و اجرایی انتخابات باشد گفت: قاعده این است که وقتی پایان ساعت اخذ رأی اعلام می‌شود، متولیان باید مطمئن شوند، در‌ها را ببندند، اول باید لاک و مهر صندوق را مشاهده کنند، با حضور همه صورت جلسه می‌کنند، صندوق را باز می‌کنند، آراء را از داخل صندوق درمی‌آورند، دسته‌بندی می‌کنند، می‌گویند آرای باطله، آرای سفید و سایر آراء این مقدار است و بعد شروع به قرائت آراء می‌کنند، عدد به عدد را همه در صورت جلسه می‌نویسند که یک نسخه دست رئیس آن شعبه است، یک نسخه دست نماینده فرماندار، یک نسخه داخل صندوق و یک نسخه هم به ناظر شورای نگهبان می‌دهند، بنابراین هر کدام از نمایندگان یک صورت جلسه از شعبه در دست دارند.
وی افزود: همچنین شعبه اگر فرعی است باید به مرکز بخشداری بیاید، در آنجا هیات اجرایی فرعی و هیات نظارت فرعی نشسته، صورت جلسه را می‌گیرند، در لیست کل شعب یادداشت می‌کنند. وقتی لیست کل شعب تکمیل شد، بخشداری لیست را به مرکز حوزه انتخابیه که فرمانداری اصلی است، می‌دهد برای نمونه تصور کنید دماوند و فیروزکوه، یک حوزه انتخابیه و دو فرمانداری است که یکی اصلی است، آن فرمانداری دوم یا سوم و بقیه بخشداری‌ها همگی فرعی و تابع فرماندار مرکز حوزه انتخابیه هستند.
بنابراین وقتی از کلمه حوزه استفاده می‌کنیم یعنی حوزه درست در جغرافیای سیاسی که آحاد مردم باید به آن فرد یا افراد رأی دهند. علاوه بر این طبق قانون زمان شمارش آراء هر شعبه، نمایندگان کاندیدا‌ها هم آنجا حضور دارند و می‌توانند یادداشت کنند که اشکال ندارد، اما در نهایت باید فرماندار مرکز حوزه انتخابیه آراء را گردآوری کند، یک نسخه به وزارت کشور بفرستد، یک نسخه هم احتمالاً بعد از پایان رأی‌گیری وقتی صورت جلسه می‌شود، می‌توانند رأی را اعلام کنند. در نهایت اعلام نتیجه برعهده وزارت کشور و صحت انتخابات با شورای نگهبان است.
این چهره سیاسی درباره صندوق‌های سیار در هر دوره از انتخابات نیز گفت: هیات‌های اجرایی تعداد صندوق‌های سیار را مشخص می‌کنند و وزارت کشور تنها در این زمینه راهنمایی می‌کند که برای مثال اماکن شما این ویژگی‌ها را داشته باشد که مردم راحت باشند.
نکته دیگر این است که گاهاً با توجه به رشد نسبی جمعیت محاسباتی در این خصوص انجام دادند؛ بنابراین وزارت کشور در مورد تعداد صندوق‌های سیار تصمیم نمی‌گیرد. در این ۴۵ سالی که به خاطر داریم، بحث شعبه‌های اخذ رأی سیار به این برمی‌گردد برای نمونه در بیمارستان نمی‌توانند صندوق ثابت بگذارند و حتی اگر هم بگذارند برای گرفتن رأی باید به اتاق بیمار بروند چراکه او روی تخت خوابیده و یا در مثالی دیگر داخل زندان نمی‌توان صندوق ثابت گذاشت، علاوه بر این وقتی کسی در منزل مریض است، امکان دارد تماس بگیرد، بگوید من کهولت سن دارم و نمی‌توانم حرکت کنم، همچنین در بحث کوچ رونده‌ها که ما اسمش را می‌گذاریم عشایر به دلیل اینکه امکان دارد در حال حرکت باشند و یا وقتی ماشین بین جاده خراب می‌شود، تماس می‌گیرند که ما به انتخابات نمی‌رسیم، صندوق سیار بفرستید. همه این موارد شأن نزول صندوق سیار هستند.
احمدی ادامه داد: یک صندوق چه ثابت و سیار، حداقل پنج نفر عضو شعبه دارد که این افراد متولی گرفتن رأی هستند. همچنین از هیات نظارت شورای نگهبان یکی، دوتا، سه‌تا، و حتی بعضی شعبه‌ها چهار متولی می‌گذارند که این بستگی به میزان شلوغی شعبه دارد، همچنین یکنفر نماینده فرماندار حتماً حضور دارد و یک یا دو نفر را به عنوان نیروی امنیت پلیس با کمک ارتش، سپاه می‌گذارند، البته تعداد این نیرو‌ها امکان دارد به ۷ نفر هم برسد.
مورد دیگر این است که بر اساس قانون انتخابات در شهر‌های کوچک هر کاندیدا می‌تواند یک نماینده سر صندوق داشته باشد، بنابراین یک صندوق سیار را حتماً و باید یک اتوبوس جابجا کند و نیروی امنیتی هم با یک ماشین آن را ساپورت کند. در مجموع اینکه جماعتی که همه از مردم هستند، بخواهند در صندوقی تخلفی کنند، از نظر بنده که سابقه انتخابات دارم، خیلی سخت است، ولی‌ای کاش مجریان انتخابات برای افکار عمومی توضیح دهند که چرا تعداد شعب صندوق سیار را افزایش دادند و اقناعی با مردم برخورد کنند و بگویند که خدای نکرده شبهه‌ای ایجاد نشود.
وی گفت: همچنین در مورد مدرکی که باید با آن به شعبه رفت، قضیه این است که قبلا قانون به این ترتیب بود که الزاما باید شناسنامه باشد، بعد‌ها کارت ملی هم به آن اضافه شد، اما الان نمی‌دانم وضعیت به چه صورت است، در گذشته یعنی سال ۹۶، یک سامانه در نظر گرفته شده که از طریق آن اول احراز هویت می‌کنند.
به این معنی که متولیان انتخابات در شعبه ابتدا کد ملی فرد را می‌خواهند، کد ملی بهترین عنصر است چراکه کد ملی گفته شده را با هویت آن کسی که ارائه می‌کند، تطبیق دهند و مشاهده کنند مربوط به همان فرد است یا خیر، چراکه این امکان وجود دارد برای نمونه من یک کد ملی را بگویم، اما هیچ سندی نداشته باشم که نشان دهد، دارنده همین کدملی هستم و این نکته بسیار مهم است.
این مقام سابق وزارت کشور گفت: نکته دوم که در انتخابات سال ۹۶ هم آن را رعایت می‌کردیم، این بود که وقتی کدملی ثبت می‌شد و به صورت سیستماتیک با سانترال ثبت احوال ارتباط برقرار می‌شد و یک بار تیک می‌خورد، بنابراین در هر کجای کشور اگر کسی با این کد ملی به شعبه مراجعه می‌کرد می‌گفتند این کدملی تیک خورده و یک بار رأی داده است.
می‌خواهم همین جا از مجریان و نظّار انتخابات خواهش کنم در بحث آفلاین بودن و آنلاین بودن ارتباط شعب با مرکز سانترال ثبت احوال دقت کنند، که به این ترتیب نشود به عنوان مثال من در شعبه‌ای که در تهران است رأی خودم را بدهم و بعد بروم در یک روستایی که همان موقع ارتباط با سانترال ندارد، رأی بدهم. به عبارت دیگر در فرآیند اخذ رأی تیک خوردن کد ملی در سامانه ملی بسیار اهمیت دارد که ان‌شاءالله مجریان و ناظران حتما پیش‌بینی‌های لازم را در مورد آن در نظر گرفتند.