گودزیلا به عنوان یک هیولا با بیش از ۶۰ سال سابقه سینمایی، تاریخ پیچیده‌ای دارد که با تفسیر‌های متعدد از منشأ و ماهیت واقعی خود کامل شده است. گودزیلا پس از تبدیل شدن از یک ستون اصلی سینمای ژاپن به یک قهرمان محبوب با طرفداران جهانی، یکی از مشهورترین هیولا‌ها در فرهنگ عام جهانیان مشتاق سینما است. به همین دلیل است که داستان او از زمان اولین نمایشش در سال ۱۹۵۴ بار‌ها بر روی پرذه نقره‌ای سینما گفته و بازگو شده است.
به گزارش ویجیاتو، چندین دهه از فیلم‌های گودزیلا، ۱۲ نسخه لایو اکشن مختلف از پادشاه هیولا‌ها را ارائه کرده‌اند، که جدیدترین تجسم آن در فیلم «Godzilla Minus One» است. برند گودزیلا در حال حاضر بیش از ۳۰ فیلم را در بر می‌گیرد که عمده آن‌ها از استودیوی مادرش، «توهو»، تهیه شده است. تعداد زیادی از فیلم‌های این مجموعه، و همچنین برداشت‌های فرهنگی متفاوت از این هیولا توسط هالیوود انجام شده که منجر به ناهماهنگی‌هایی شده است. اوج این ناهماهنگی در مورد این است که گودزیلا واقعاً چیست؟! با این حال، عناصر خاصی از شخصیت او وجود دارد که تقریباً در هر فیلمی (چه ژاپنی یا هالیوودی) تکرار می‌شود. اکنون ما در این مقاله ویجیاتو می‌خواهیم به این پرسش پاسخ دهیم که گودزیلا دقیقا چیست؟!
با نگاهی به تمام آثار سینمایی پیرامون گودزیلا، می‌توان فهمید که شکل اصلی گودزیلا گونه‌ای از خزنده‌های ماقبل تاریخ است. قدمت این ایده به فیلم گودزیلای ۱۹۵۴ بازمی‌گردد، جایی که دانشمندانی که سعی داشتند موقعیت این موجود را درک کنند به آن اشاره کردند. احتمالاً گودزیلا موجودی بود که می‌توانست هم در آب و هم در خشکی زندگی کند؛ این یعنی هیولای گودزیلا بی‌شباهت به لاک‌پشت‌های دریایی و گونه‌های خاصی از مار‌ها نیست. شاید به این دلیل که او در اعماق اقیانوس زندگی می‌کرد، گونه او هرگز به طور کامل منقرض نشد. اما به دلیل آزمایش هسته‌ای در دهه ۱۹۵۰، گودزیلا با تشعشعات گاما بمباران شد، که باعث شد او دچار یک دگرگونی فیزیکی عظیم شود.
خطر ایجاد گودزیلا توسط بمب H (بمب هیدروژنی یا سلاح گرماهسته‌ای) در دیگر خطوط زمانی گودزیلای شرکت توهو نیز وجود دارد، از جمله مواردی که در سال‌های (۱۹۸۴-۱۹۹۴) تا سری هزاره (۱۹۹۹-۲۰۰۴) و شین گودزیلا، و حتی گودزیلا منهای یک دیده می‌شود. در این داستان‌ها همچنین می‌توان فرض کرد که این هیولا مانند فیلم گودزیلا اصلی، به عنوان یک خزنده ماقبل تاریخ شروع به کار کرد. با این حال، استثنا‌هایی برای آن وجود دارد. اولین مورد در سال ۲۰۰۱ و در فیلم گودزیلایی ماترا و کینگ گیدورا: حمله همه جانبه هیولا‌های غول پیکر دیده شد، جایی که گودزیلا یک نیروی ماوراء طبیعی است که توسط ارواح سربازان ژاپنی کشته شده در جنگ جهانی دوم تغذیه می‌شود. دیگری شین گودزیلا است که گودزیلا را به عنوان موجودی ناشناخته زیر آب معرفی می‌کند که توسط زباله‌های هسته‌ای خودسازی می‌کند.
اما فیلم آمریکایی گودزیلا در سال ۱۹۹۸ فهرست طولانی از آزادی‌های پیرامون ریشه‌های شخصیت گودزیلا را به خود اختصاص داد، ولی یکی از بخش‌هایی که آن را حفظ کرد، جنبه خزنده‌ای منشأ او بود. با این حال، بقیه به طور قابل توجهی تغییر کردند. ایده این فیلم بر روی یک خزنده خاص – همانند ایگوانا – متمرکز شد و داستانی را روایت کرد که این موجود در طی یک آزمایش هسته‌ای در فرانسه تحت تابش قرار گرفته بود. این اولین و شاید آخرین گودزیلا بود که از یک ایگوانا به هیولایی مخوف تبدیل شد.
جدای از این تصور که گودزیلا یک خزنده «بوده است، چیز زیادی در مورد ظاهر گودزیلای سنتی قبل از تغییر شکلش معلوم نیست. در بیشتر موارد (از جمله فیلم ۱۹۵۴)، وضعیت اصلی گودزیلا تئوریزه شده است، اما به صراحت گذشته تصویری از او نشان داده نمی‌شود؛ بنابراین تصور ظاهر ابتدایی گودزیلا قبل از تبدیل شدن به هیولا دشوار است.
اما یکی از دنباله‌هایی که از این مسیر منحرف شد، نسخه ژاپنی گودزیلازاروس بود که در سال ۱۹۹۱ در فیلم گودزیلا علیه پادشاه گیدورا رونمایی شد. از طریق ماجراجویی سفر در زمان، این فیلم نشان داد که گودزیلا زمانی یک دایناسور بوده است. گونه دایناسور مورد بحث بسیار شبیه به طرح نمادین او بود، البته بسیار کوچکتر و بدون علامت تجاری باله پشتی او!
یکی از نکات ثابت فرنچایز گودزیلا به توانایی‌های منحصر به فرد او مربوط می‌شود. گودزیلا آمریکایی ۱۹۹۸ هیچ قدرتی نداشت، اما تمام نسخه‌های دیگر می‌توانند انفجار‌های قدرتمندی از انرژی اتمی را از طریق دهان خود شلیک کنند. گاهی اوقات به دلیل اینکه توانایی گودزیلا شبیه نفس آتشین اژد‌ها است، این دم قدرتمند به عنوان آتش اشتباه می‌شود، اما در مجموع این قدرت به عنوان نفس اتمی گودزیلا شناخته می‌شود. این نفس و درخششی که از باله‌های پشتی او ساطع می‌شود، محصول مستقیم تشعشعی است که در بدن او جریان دارد. باید بدانید این توانایی‌ها با افزایش سایز و سایر تغییرات فیزیکی ناشی از تغییر شکل او به وجود می‌آیند.
به طور کلی، انرژی گرفتن از تابش، زندگی روزمره گودزیلا را شکل می‌دهد. در واقع، نسخه‌های سنتی گودزیلا تمایل بیشتری به نمایش و استفاده از آن دارند. توانایی او در درک آن، و متعاقب آن تعقیب تشعشعات، عامل بسیاری از درگیری‌هایی بود که این هیولا با ارتش در فیلم‌های گودزیلای توهو داشت. گودزیلا که علاقه‌ای به گوشت یا هر نوع ماده آلی دیگری ندارد، تنها با تشعشعات زنده می‌ماند و از مصرف آن هم قدرت و هم رزق و روزی خود را برای زنده ماندن به دست می‌آورد.
جایی که قدرت گودزیلا از آن سرچشمه می‌گیرد، هم با منشا او و هم با آنچه که او به عنوان یک شخصیت نشان می‌دهد، دست به دست می‌شوند. هنگام در نظر گرفتن اینکه وجود گودزیلا قرار است چه چیزی را منتقل کند، مهم است که زمان اولین حضور او و شرایط را در نظر داشته باشید. گودزیلا در سال ۱۹۵۴، یعنی ۹ سال پس از پرتاب بمب‌های اتمی منتشر شد. گودزیلا در زمانی در حال توسعه بود که کشور ژاپن هنوز در حال بهبود بود، پس سازندگان آن را پاسخی به این تخریب می‌دانستند. در مجموع این هیولا به عنوان استعاره‌ای از سلاح‌های هسته‌ای و آسیبی که آن‌ها در جنگ جهانی دوم به ژاپن وارد کردند عمل کرده است.
وقتی گودزیلا در فیلم‌هایش به ژاپن حمله می‌کند، زندگی‌های از دست رفته و ویرانی‌های ناشی از خشونت‌های او یادآور پیامد‌های جنگ هسته‌ای است. بالاخره گودزیلا بدون آن‌ها وجود نداشت. معنای نمادین گودزیلا در همه فیلم‌های او عمیقاً احساس نمی‌شود، اما به اندازه کافی به چندین قسمت جداگانه منتقل شده است. جوهر چیزی که گودزیلا واقعاً هست، تهدیدی که از تلاش‌های بشر برای ساخت بمب هسته‌ای ایجاد شده است، بر روی فیلم‌هایی مانند Shin Godzilla، Godzilla Minus One و Return of Godzilla آویزان است.
اگرچه هیولای لجندری پیکچرز به طور گسترده‌ای نسبت به راه اندازی مجدد سال ۱۹۹۸ هالیوود به منبع اصلی وفادارتر است، اما شایان ذکر است که با وجود این، همچنان در جهتی بسیار متفاوت از رویکرد شرکت توهو با برداشت‌هایش از منشاء گودزیلا تغییر می‌کند. چیزی که گودزیلای هیولا را از دیگر نسخه‌های این موجود متمایز می‌کند این است که او حیوانی نبود که پس از توسعه سلاح‌های هسته‌ای توسط تشعشعات جهش یافته بود. در عوض، او به عنوان نیروی طبیعت بسیار قدیمی‌تر از فناوری هسته‌ای در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، با این ایده او تنها در سال ۱۹۵۴ توسط یک زیردریایی هسته‌ای از خواب عمیق بیدار شده است.
هرچند در این آثار هم قدرت‌های گودزیلا هنوز بر پایه تشعشعات است، اما او به دلیل هر کاری که انسان‌ها انجام می‌دادند، آن‌ها را دریافت نکرده است. گودزیلا (و دیگر تایتان‌های موجود در دنیای سینمایی هیولا‌ها) تشعشعات هسته سیاره را جذب می‌کنند. اما در مواجهه با این تفاوت عظیم، Monsterverse قادر است اهمیت نمادین اصلی فیلم کلاسیک ۱۹۵۴ را حفظ کند. از آنجایی که در دنیای سینمایی هیولا‌ها این خود گودزیلا نیست که سیاره را تهدید می‌کند، تمثیل سلاح هسته‌ای از طریق هیولا‌های دیگر نشان داده می‌شود. برای مثال در فیلم ۲۰۱۴، گودزیلا می‌خواهد آشفتگی‌های بشریت را پاک کند، زیرا در اختیار داشتن سلاح‌های هسته‌ای است که در نهایت دیگر هیولا‌ها را جذب می‌کند.