یک فعال سیاسی اظهار داشت: انقلاب اسلامی صددرصد بدون مردم معنا و مفهوم ندارد. باید سعی کنیم در تمامی اجزا مطابق فرمایشات و نصایح و وصایای امام و رهبر معظم انقلاب، مردم را حتی در اقتصاد و فرهنگ بیشتر مشارکت دهیم. مردم خودشان نگهدار این انقلاب خواهند بود.
به گزارش ایلنا، غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی فعال سیاسی در خصوص ارزیابی خود از دستیابی به اهداف انقلاب با گذشت ۴۵ سال از پیروزی آن گفت: واقعیت امر این است که ما می‌خواستیم یک کشور مستقل و آزاده باشیم و هیچکس به ما کاری نداشته باشد، اما این تفکر، اشتباه است. البته نمی‌خواهم بگویم همه کار‌های ما درست بود، مهم این است که انقلاب ما یک انقلاب منحصر به فردی بود و دیگر در طول تاریخ تکرار نمی‌شود. باید سعی کنیم هر از چندگاهی بازنگری نسبت به آن داشته باشیم و با طرح موضوع کردن مشکلات، آن اشکالات را برطرف کنیم.
وی افزود: کلیات این انقلاب و نظام بدون اشکال است. اما مسلما در اجرای آن جزئیات دچار مشکلات فراوانی بودیم که یکی از آن موضوعات بحث فقر اقتصادی است. اینکه به مردم بگوییم هدف ما اقتصاد نبود حرف درستی نیست، ما می‌خواستیم یکسری اقدامات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را به شکل همگانی جلو ببریم نه اینکه به عقب برویم. ما در یک جا‌هایی مانند ساخت موشک بالستیک پیشرفت‌های خیلی خیلی خوبی پیدا کردیم که به اندازه یک سر سوزن نمی‌توانستیم آن را درست کنیم، اما الان همه نگران موشک بالستیک ما هستند. یک جا‌هایی هم مثل صنعت خودرو یا افزایش فقر و معیشت مردم دچار مشکلات زیادی هستیم که فکر می‌کنم باید به مردم برگردیم.
این فعال سیاسی یادآور شد: یک مقدار هم نسبت به مردم کم‌لطفی‌هایی صورت می‌گیرد که اگر این اشکالات برطرف شود و مردم بیشتر با این اقدامات همراه شوند، خیلی از داستان‌ها فرق می‌کند.
ایمن‌آبادی در پاسخ به این سوال که برای تداوم انقلاب و مسیری که تا به امروز طی شده چه کار‌هایی باید انجام شود، گفت: انقلاب اسلامی صددرصد بدون مردم معنا و مفهوم ندارد. باید سعی کنیم در تمامی اجزا مطابق فرمایشات و نصایح و وصایای امام و رهبر معظم انقلاب، مردم را حتی در اقتصاد و فرهنگ بیشتر مشارکت دهیم. مردم خودشان نگهدار این انقلاب خواهند بود.
وی در پاسخ به این سوال که در چه حوزه‌هایی نیاز به تغییر نگرش داریم، گفت: در مشارکت سیاسی و اتخاذ مواضع کلی نظام باید به آرای عمومی مراجعه کنیم. به طور مثال در تصمیماتی که در سطوح بین المللی یا مسائل داخلی برای کل کشور گرفته می‌شود، باید ببینیم احساس مردم و رضایتمندی آنان در چه سطحی است که این موضوع قدری مورد غفلت قرار می‌گیرد.