فریدون عباسی نماینده مردم کازرون در مجلس یازدهم درباره موضع‌گیری سیاسی خود گفت: من مستقلم. پیرو نظریه مقاومت در چارچوب نظام جمهوری اسلامی.
به گزارش ایسنا، وی در ارزیابی خود از فضای سیاسی جامعه در آستانه انتخابات هم گفت: خیلی نمی‌توانیم بگوییم رقابت بین جریانات سیاسی است. به خصوص خارج از تهران؛ در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها بیشتر رقابت‌ها محلی و طایفه‌ای است به خصوص در جا‌هایی که قومیت‌ها مختلفی زندگی می‌کنند. بیشتر فکر می‌کنند نماینده که به مجلس می‌آید یک رئیس‌جمهور منطقه‌ای انتخاب می‌کنند که قدرتش از رییس‌جمهور بالاتر است.
توقعی که مردم از نماینده دارند، توقع قانونگذاری نیست. اینقدر این توقع پایین است که می‌توانم بگویم کمتر از یک درصد از ما قانونگذاری بخواهند بیشتر یک مسئول اجرایی می‌خواهند که کار تمام ادارات شهرستان و وزرا را انجام دهد. هر قومیتی انتظار دارند نماینده از محل آن‌ها انتخاب شوند. از نظر من این فضا حاکم است بر فضای انتخابات و من فضا را خیلی سیاسی نمی‌دانم.
وی درباره این تجربه انتخابات گذشته که نشان می‌دهد حمایت سران احزاب مختلف تاثیر گذار بوده است و در پاسخ به این سوال که اگر در این دوره سران هر طیف حضور پیدا کنند آیا در میزان مشارکت مردم تاثیر دارد؟ اظهار کرد: برخی افراد شاخص در مناطق مختلف تاثیر گذارند. مثلا بزرگ خاندانی در شهر هستند. اگر اطلاعیه بدهند و اعلام موضع کنند مشارکت بالاتر می‌رود. بحث‌های معیشتی قدرتمندتر است.
سختی معیشت مردم باعث شده دلسردی ایجاد شود. در طول سه سال گذشته با سیل تلفن‌ها و پیامک‌هایی که عمدتا صنفی بوده از سوی مشاغل مختلفی که در دستگاه مختلف هستند مثلا کادر سلامت یا ... مواجه بودیم. همه انتظار استخدام یا تبدیل وضعیت داشتند. تهدید می‌کردند؛ نه به مجلس یازدهم. مگر استخدام این‌ها دست مجلس است. گروه‌هایی را در فضای مجازی ایجاد و شماره نمایندگان را می‌گدارند و تهدید می‌کنند که ما به شما نه می‌گویبم. مسئله معیشتی خیلی مهم است، اما نظام حقوق و دستمزد دست دولت است. دولت از ریشه به این موضوع نمی‌پردازد. ۸ سال است که مرتب قیمت کالا‌ها افزایش می‌یابد.
ما لولویی داریم به اسم بنزین. مرتب روی آنتن می‌رود که گران می‌شود. دولت باید دقیق تکلیف این‌ها را روشن کند. دولت‌های ما به نوعی از کار فرار کرده و موضوع را متوجه نماینده‌ها می‌کنند. مردم را با نماینده‌ها روبه‌رو می‌کنند. دموکراسی یعنی این‌که عده‌ای بیایند رای دهند و اگر بد شد بگویند ما این‌ها را نمی‌خواهیم. الان افراد شاخص تاثیر گذار هستند. ما نگذاشتیم احزاب شاخص در کشور شکل بگیرد.
ما مسئولیم که کار نکردیم تا احزاب شکل گرفته و در این مواقع درست عمل کنند. احزابی هم که شکل گرفتند، چون نوپا بودند تندروی کردند و باعث شدند فعالیت آن‌ها ممنوع شود. حوادثی که در انتخابات مختلف رخ داده بر ذهن جامعه تاثیر گذاشته و باعث شده کم کم بروند به این سمت که بپرسند رای ما چه تاثیری دارد؟