محققان با ترکیبی از داده‌های حاصل از تصاویر ماهوراه‌ای، جی‌پی‌اس کشتی‌ها و هوش مصنوعی، متوجه حجم عظیمی از فعالیت‌های انسانی در دریا‌ها شدند که قبلا ردیابی نشده بود.
به گزارش همشهری آنلاین، همان‌طور که در مقاله جدید منتشرشده در مجله نیچر، توسط گلوبال فیشینگ واچ (Global Fishing Watch)، یک سازمان غیرانتفاعی تحت حمایت گوگل توضیح داده شده است، محققان دریافتند که ۷۲ تا ۷۶ درصد از کشتی‌های ماهیگیری صنعتی جهان، ردیابی نمی‌شوند. همچنین یک سوم فعالیت کشتی‌های حمل و نقل انرژی هم در سیستم‌های ردیابی عمومی دیده نمی‌شود.
نقشه‌های به‌دست‌آمده به ما یادآوری می‌کند که چه تعداد زیادی از قایق‌ها و کشتی‌ها که اغلب به آن‌ها کشتی‌های تاریک می‌گویند، به معنای واقعی کلمه زیر رادار قرار می‌گیرند و فعالیت‌های آن‌ها چگونه در طول سال‌های اخیر دریا‌ها را تغییر داده است. این اطلاعات جدید همچنین به نوعی نمایش قدرت الگوریتم‌های یادگیری عمیق است که می‌تواند داده‌های پنهان‌شده را نمایش دهد.
قبل از نقشه‌های اخیر، سازمان‌هایی مانند گلوبال فیشینگ واچ از سیستم شناسایی خودکار (AIS) برای پیگیری این فعالیت‌ها استفاده می‌کردند. با این حال، این سیستم دارای محدودیت‌های بسیاری است و هر کشوری هم نیازی به استفاده از آن ندارد. علاوه بر این، برای جلوگیری از شناسایی به راحتی می‌توان آن را خاموش کرد.
برای به‌دست آوردن تصویر واضح‌تری از وضعیت در مقیاس جهانی، محققان از هوش مصنوعی برای اسکن ۲۰۰۰ ترابایت داده از ماهواره سنتینل ۱ (Sentinel-۱) ژانس فضایی اروپا استفاده کردند.
این مقاله می‌گوید: «نقشه‌برداری ماهواره‌ای ما چگالی بالایی از فعالیت کشتی‌ها را در مناطق وسیعی از اقیانوس نشان داد که قبلا در سیستم‌های ردیابی دیده نمی‌شد. بیشتر این فعالیت در جنوب و جنوب شرقی آسیا و سواحل شمالی و غربی آفریقا است.»
این تیم همچنین دریافت که توسعه انرژی دریایی به طور قابل توجهی گسترش یافته است، به طوری که تعداد توربین‌های بادی جدید تا پایان سال ۲۰۲۰ از ساختار‌های نفتی جدید بیشتر شده است. توربین‌ها تقریبا نیمی از زیرساخت‌های اقیانوسی را در سال ۲۰۲۱ تشکیل می‌دهند، در حالی که سازه‌های نفتی ۳۸ درصد سهم دارند.
با وجود این، سازه‌های نفتی منجر به افزایش پنج برابری ترافیک کشتی‌ها در مقایسه با توربین‌های بادی شده است. داده‌های جدید زمانی به دست می‌آیند که فعالیت‌های دریایی با نرخ‌های هشداردهنده‌ای در حال گسترش است و می‌تواند به سیاست‌گذاران، به‌ویژه در پرتو یک بحران فزاینده آب‌وهوایی، یک دید کلی برای اعمال تغییرات بسیار ضروری بدهد.
از آن‌جایی که اتکای ما به سوخت‌های فسیلی و کاهش ذخایر ماهی در سراسر جهان ادامه دارد، دریافت تصویر واضح‌تر از تمام فعالیت‌هایی که تاکنون در معرض دید عموم بوده‌اند، مهم‌تر از همیشه است.