فرانچایز جان ویک پر است از سکانس‌های به یاد ماندنی اکشن و مبارزات مهیج. لیستی که در ادامه ارائه خواهیم کرد شامل برترین‌های آن‌هاست که مطمئناً می‌توان آن‌ها را در میان سکانس‌های برتر اکشن سینمای مدرن هم قرار داد.
با هر فیلم جدید در سری فیلم‌های جان ویک، حداقل با چندین سکانس اکشن فک برانداز، خاص و خلاقانه همراه می‌شویم. این سری با هر نسخه توانست جای پای محکمی در صنعت سینما برای خود درست کند و هر بار بهتر از قبل ظاهر شد؛ در سال ۲۰۲۳ میلادی نیز اوج آن را با John Wick: Chapter ۴ دیدیم که به‌نظر می‌رسد حسن ختامی بر داستان این شخصیت باشد.
با این حال، کار جان ویک در تلویزیون ادامه پیدا خواهد کرد و در سالِ میلادی پیشِ رو با Ballerina همراه می‌شویم که یک اسپین آف از سری فیلم‌های جان ویک می‌باشد. حتی اگر کار این فرانچایز را تمام شده هم در نظر بگیریم، باز به اندازه کافی سکانس‌های اکشن فوق‌العاده در هر قسمت آن دیده‌ایم تا کافی باشد، نامش را در میان فرانچایز‌های برتر اکشن در هالیوود مدرن قرار بدهیم.
چه چیزی باعث خاص شدن صحنه‌های مبارزه در سری جان ویک می‌شود؟ اگر بخواهیم جوابی به این سوال بدهیم مطمئناً باید به تنظیم، آرایش حرکات و ترتیب مبارزات اشاره کرد که یکجور هماهنگی رقص‌وار به وجود آورده‌اند. با این حال، مبارزات نه تنها از نظر بصری، بلکه از نظر روایی نیز حائز اهمیت هستند؛ چرا که در کنارشان داستان هم روایت می‌شود و با هسته‌ی درونی هر شخصیت آشنا می‌شویم.
با وجود اینکه، قسمت‌های جدیدتر با بودجه بیشتری ساخته می‌شدند و طبیعتاً سکانس‌های جذاب‌تری در آن‌ها گنجانده شده، ولی هنوز هم از جذابیت بسیاری از سکانس‌های قسمت‌های اولیه کاسته نشده است.
چهارمین قسمت سری جان ویک، توانست این فرانچایز را تقریباً از هر جهت گسترش بدهد و در آن شاهد سکانس‌هایی بسیار نفس‌گیر و باجزئیات بودیم؛ خصوصاً سکانسی پر التهاب که در یک کلاب در برلین دنبال می‌شود. در این سکانس، جان به شهر برلین سفر می‌کند تا با شخصیت کیلا (با بازی اسکات ادکینز) روبرو بشود.
نهایتاً، در فضایی پر از جنبش و آب‌پاشی این دو با هم مبارزه می‌کنند. باید اشاره کرد که ادکینز در مبارزات رزمی یک افسانه به حساب می‌آید و دیدن او با شمایل سنگینش در برابر جان ویک مسلماً خالی از جذابیت نیست. طراحی کلاب هم واقعاً جذاب می‌باشد و کمک شایانی به جذابیت هر چه بیشتر این سکانس کرده است.
به راحتی می‌توان این سکانس را جذاب‌ترین سکانس مبارزه در کلابِ فرانچایز جان ویک لقب داد و بطور کلی از جذاب‌ترین سکانس‌های مبارزه در طول سری می‌باشد.
با وجود اینکه مهره‌ی اصلی در فرانچایز جان ویک بدون شک کیانو ریوز است، اما بخشی از جذابیت سری دیدن ستاره‌هایی می‌باشد که برای مدت کوتاهی در صحنه حاضر می‌شوند و مهارت‌هایی منحصر به فرد از خود به نمایش می‌گذارند. در John Wick: Chapter ۳ Parabellum، یکی از این شخصیت‌ها سوفیا می‌باشد که قاتلی حرفه‌ای است و Halle Berry در نقش او حضور پیدا کرده. مبارزه‌ی سوفیا و جان شاید اوج قسمت سوم سری باشد!
بری نه تنها توانسته نقشِ سوفیا را به خوبی بازی کند بلکه ذائقه خاص خود را هم به مبارزه افزوده است. یکی از دلایل جذابیت سکانس، حضور و استفاده از سگ‌ها می‌باشد که در سری جان ویک همواره سمبلیک بوده‌اند. همچنین باید اشاره کرد که حضور هَل بری و شخصیت سوفیا در سریال اسپین آف، تأیید شده است.
یک دهه قبل، کمتر کسی فکر می‌کرد که فیلمی بی نام و نشان به نام جان ویک بتواند به یکی از آیکون‌های آثار اکشن در قرن بیست و یکم تبدیل بشود! با دیدن قسمت اول، خیلی زود به این نتیجه رسیدیم که اکشن مهیج این سری، می‌تواند آن را تبدیل به اثری ماندگار کند.
نفوذ به خانه‌ی جان ویک، جایی بود که برای اولین بار با او و دنیایش ملاقات کردیم؛ در این سکانس جذاب، چند مرد به خانه‌ی جان وارد می‌شوند و شاهد نبردی پر از تیراندازی هستیم. شاید این سکانس در برابر آنچه که در قسمت‌های بعدی شاهدش بودیم مقداری خام و خالی از جزئیات به نظر برسد، اما اهمیت آن در معرفی جان ویک و بدعت‌گذاریِ سبک خاص اکشن این سری می‌باشد.
هر صحنه‌ی مبارزه در فیلم‌های جان ویک دارای مولفه‌هایی است که باعث شگفتی و هیجان مضاعف در بیننده می‌شود؛ یک نمونه‌ی بسیار خوب از آن‌ها را می‌توان در قسمت دوم سری دید، یعنی سکانس سالنِ آینه‌ها که واقعاً از عجایب فیلمبرداری و صحنه‌پردازی است! در این سکانس، شاهد نبرد جان با تعداد زیادی از دشمن‌ها هستیم که بازتاب آن‌ها در آینه‌های سالن باعث به‌وجود آمدن یکجور شلوغی و تنش بسیار زیاد شده است.
از نظر سینماتوگرافی و تکنیکی نیز این سکانس واقعاً شگفت‌انگیز است و برای مدتی بیننده را محو خود می‌کند. با افزودن چنین پس‌زمینه‌ی جذاب و متفاوتی، شاهد رقم خوردن یکی از به یاد ماندنی‌ترین و هوشمندانه‌ترین سکانس‌های سری جان ویک بوده‌ایم.
جان ویک را عموماً برای مبارزه‌ی تن به تن و با اسلحه به یاد می‌آوریم. با این حال، در خیلی از صحنه‌ها نیز دیده‌ایم که او توانسته باشد دشمنانش را با انواع و اقسام ابزار از پا دربیاورد. از کتاب تا مداد گرفته یا اسب، جان ویک تقریباً از هر چیزی، وسیله‌ای ساخته تا بر دشمنانش فائق بیاید.
در ادامه‌ی این روند، در قسمت چهارم، صحنه‌ای وجود دارد که جان با اتومیبلی به سرعت در خیابان‌های پاریس ویراژ می‌دهد و از بدنه‌ی ماشین به عنوان ادامه‌ای از جان خود استفاده می‌کند تا قاتلانی که به دنبالش هستند را نابود کند. در این سکانس، به کمک جلوه‌های ویژه‌ی فیزیکی و دیجیتال، شاهد یکی از زنده‌ترین تعقیب و گریز‌ها در دنیای سینما بوده‌ایم!
بسیاری از سکانس‌های سری جان ویک این احساس را به بیننده منتقل می‌کنند که انگار از روی یک بازی ویدیویی الهام گرفته شده‌اند؛ این ادعا را نمی‌توان انکار کرد، با این حال، الهام‌های گرفته شده از ویدیو گیم به بهترین شکل ممکن پیاده‌سازی شده‌اند. یکی از سکانس‌های تیراندازی قسمت چهارم، در پاریس جریان دارد و ما را به یاد بازی Hotline Miami و سبک و سیاق آن می‌اندازد؛ چرا که شباهت زیادی به یک بازی تیراندازی با دوربینِ بالای سر دارد!
در این سکانس، جان یک شاتگان به دست دارد و هر کسی که در مسیرش قرار می‌گیرد را نابود می‌کند. در همین حال، دوربین با دیدِ پرنده، از بالای سر نمای آپارتمان را به تصویر می‌کشد. شاید اگر این سکانس با دوربین عادی فیلمبرداری می‌شد از نظر بصری تکراری به‌نظر می‌رسید، چرا که صحنه‌ی اکشن در آپارتمان چیز جدیدی نیست، اما نمای منحصر به فردِ از بالا توانسته کل اتفاقات را یکجا به نمایش بگذارد.
قسمت دوم جان ویک یکی از بهترین ادامه‌هایی می‌باشد که بر یک فیلم اکشن تا به حال ساخته شده است، چرا که توانسته جنبه‌های مثبت قسمت اول را توسعه بدهد و در عین حال داستان را بدون کاستن از جذابیت آن بزرگ‌تر بکند. خروج جان از مقبره‌ها در قسمت دوم، جایی می‌باشد که می‌توانیم نقطه تعادل کلی فرانچایز را در آن مشاهده کنیم؛ اکشن عظیم و پرجزئیات قسمت‌های آخر در کنار همان مبارزات رزمی آشنا با اسلحه که جان ویک را با آن می‌شناسیم.
جان در این سکانس، برای خروج از دخمه‌های زیرزمینی با لشکر بی‌پایانی از دشمنان روبرو می‌شود و در تاریکی، دریایی از خون به راه می‌اندازد! این سکانس، به راحتی در میان باکیفیت‌ترین اکشن‌های سری قرار می‌گیرد. با این حال هنوز تعدادی سکانس دیگر وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد.
طنز یکی از جنبه‌هایی کمتر توجه شده در فرانچایز جان ویک می‌باشد؛ در واقع این سری، نوع خاصی از طنز در بطن خود دارد که با متا-جوک (شوخی‌های فرامتنی) و شوخی‌های مارولی تفاوت دارد و در آن طنزی می‌بینیم که به شکل طبیعی بر اساس موقعیت‌ها شکل می‌گیرد. یکی از نمونه‌های معروف این سبک از طنز، در قسمت چهارم قابل مشاهده می‌باشد؛ جان با تلاش بسیار از پله‌های مونت‌مارتر بالا می‌رود تا در آنجا با دریافت یک ضربه، تمام راه آمده را مجبور باشد دوباره برگردد!
سقوط جان از بالای پله‌ها علاوه بر خنده‌دار بودن، یک سکانس اکشن دیدنی فراهم کرده است. در این مسیر بی‌پایان، شاهد ترکیبی هوشمندانه از اکشن و فضاسازی هستیم که با تزریق عنصر طنز، به بیننده اجازه می‌دهد مقداری از تنش کلی فیلم فاصله بگیرد و برای نبرد پایانی فیلم آماده شود.
در حالی که این سری با گذر زمان بزرگ‌تر و جاه‌طلبانه‌تر شده است، اما نمی‌توان جادویی بودن صحنه‌ی تیراندازی در کلابِ قسمت اول را نادیده گرفت؛ چرا که احساس می‌شود با این سکانس، کارگردان توانسته استایل و تمپوی مدنظر خود را به خوبی پیاده‌سازی کند و به جان ویک هویت مخصوص خودش را بدهد.
در این سکانس، ویک به تعقیب شخصیت یوسف (با بازی الفی الن) درون کلاب دایره‌ی سرخ می‌رود و با پیش‌روی، هر لحظه به تنشِ کار افزوده می‌شود. موسیقی الکترونیک نیز در این سکانس، کمک شایانی به اوج گرفتن هیجان کرده است.
این سکانس، به یاد ماندنی‌ترین سکانس اکشن در قسمت اول فرانچایز می‌باشد و حتی می‌توان نام آن را در میان تأثیرگذارترین لحظات فیلم‌های اکشن در دهه ۲۰۱۰ قرار داد. مبارزه در دایره‌ی سرخ، وارث تمام چیزی می‌باشد که فرانچایز جان ویک را با آن می‌شناسیم؛ رنگ‌بندی، موسیقی، نورپردازی، حرکات و مبارزات رزمی.
جهان جان ویک پر از قاتل‌های کشنده است که هر کدام باعث به‌وجود آمدن سکانس‌های منحصر به فرد مبارزه‌ی یک به یک شده‌اند. در قسمت دوم این سری، شخصیت کاسیان (Cassian) و جان، با شلیک گلوله‌های بی‌صدا در مترو، به جان یکدیگر می‌افتند.
در این سکانس، شلیک‌های متعدد و نگاه‌های خصم‌آمیز در پایانه‌ی زیرزمینی باعث بوجود آمدن مبارزه‌ای به یاد ماندنی شده است. این مبارزه، علاوه بر جذابیتِ اکشنی که دارد، از این جهت حائز اهمیت است که دربردارنده‌ی شوخ‌طبعی خاصِ سری جان ویک هم می‌باشد؛ این سکانس عمداً کم سر و صدا می‌باشد و به همین جهت، در میان دیگر آثار فرانچایز خاص شده است. شاید به اندازه‌ی سکانس Red Circle، تبدیل به امضای فرانچایز نشده باشد، اما مطمئناً یکی از خاص‌ترین مبارزات تک به تک سری جان ویک است.
مبارزه ابتدایی در سومین قسمت جان ویک، شامل تعدادی از بهترین صحنه‌های اکشن در کل سری می‌باشد؛ اما اوج این مبارزات را می‌توان در جایی دید که جان و تعدادی از قاتلان در یک فروشگاه چاقو فروشی، به جان یکدیگر می‌افتند. سکانسی که در ابتدا به‌نظر می‌رسد تنها یک سکانس استانداردِ جان ویکی باشد، به مرور با قاطی شدن تعداد بیشتری از سلاح‌های سرد تا حدی هیجان‌انگیز می‌شود که نمی‌توان آن را در میان برترین سکانس‌های اکشن کل سری قرار نداد!
جان در اینجا مجبور است در مقابل انواع و اقسام سلاح‌های سرد و بُرنده قرار بگیرد و چند تا چند تا دشمنانش را از پا دربیاورد. در این صحنه، خشونت بسیار زیادی گنجانده شده است که ترکیب آن با جذابیت‌های بصری و منحصر به فردِ فرانچایز، نتیجه‌ای بسیار باکیفیت به بار آورده است.
قسمت چهارم جان ویک را می‌توان بهترین قسمت آن دانست و این برتری از همان ابتدای فیلم کاملاً قابل توجه است. سکانس ابتداییِ این فیلم، بدون شک در میان برترین سکانس‌های اکشن تمام دوران قرار می‌گیرد! با هجوم آوردن به هتل کانتیننتال در شهر اوزاکا، جان مجبور است در مقابل عده زیادی از قاتلان بی‌رحم قرار بگیرد.
تقریباً تمامی شخصیت‌های فیلم در هتل گرد هم آورده می‌شوند و در مجموع سکانسی پر از هیجان و مبارزاتِ منحصر به فرد ساخته شده است؛ در این میان باید به شخصیت آکیرا اشاره کرد که در این سکانس تمام توجهات را به سوی خود جلب می‌کند. نورپردازی زیبای لامپ‌های نئونی امضای کار سری جان ویک می‌باشد و در اینجا به بهترین شکل ممکن بازتاب شده و پس‌زمینه‌ای بسیار جذاب پدید آورده‌اند.
جان ویک، در طول چهار قسمت خود توانست نامش را در میان برترین آثار اکشن قرن جاری ثبت کند. فرانچایزی بسیار منحصر به فرد، که از هویت خاص خود برخوردار است. یکی از مولفه‌های این هویت مجزا، بدون شک صحنه‌های اکشن سری می‌باشند که بار جذابیت و هیجان هر قسمت، بر دوش آن‌هاست.
در طول مقاله‌ای که خواندید سعی کردیم تعدادی از جذاب‌ترین سکانس‌های اکشن سری فیلم‌های جان ویک را معرفی کنیم که می‌توانند هر بیننده‌ای را مجذوب خود کنند.