با نگاهی به یک خودروی برقی با فناوری پیشرفته مانند تسلا، اینطور به نظر می‌رسد که وسایل نقلیه برقی اختراع سال‌های اخیر هستند. با این حال، همانطور که این عکس‌ها نشان می‌دهند، تاریخچه ماشین‌های برقی بسیار طولانی‌تر از آن چیزی است که ما فکر می‌کنیم.
به گزارش روزیاتو، این عکس‌ها در سال ۱۹۲۲ گرفته شده‌اند و زنی را نشان می‌دهند که با کلاهی بزرگ بر سر و دستکش به دست در یک گاراژ با یک ماشین برقی ژست گرفته است. خودروی موجود در عکس‌ها یک خودروی برقی کلمبیا ویکتوریا فایتون (Columbia Electric Victoria Phaeton) است، نوعی خودروی برقی که اولین بار در سال ۱۹۰۵ تولید شد.
قیمت خودرویی مانند این در سال ۱۹۰۸، ۱،۶۰۰ دلار یا در شرایط امروزی حدود ۴۴،۰۰۰ دلار بوده است. طبق بروشور این شرکت، این خودرو در اولین عرضه آنقدر محبوب بود که همه تولیدات آن فروخته شد. بروشور می‌گوید که در طول فصل ۱۹۰۵ همه یک نظر در مورد این خودرو داشتند، اینکه این خودرو «هوشمندترین، سریع‌ترین به روزترین و قابل اطمینان‌ترین خودروی برقی» بود.
این خودرو دارای ۲۴ سلول باتری، سه دنده جلو و دو دنده عقب بود و می‌توانست به حداکثر سرعت ۲۴ کیلومتر در ساعت برسد. با این حال، رانندگی با این خودرو هیچ شباهتی به خودرو‌های مدرن ندارد. برخلاف بسیاری از خودرو‌های این دوره، هنوز هم طراحی کالسکه‌ای داشت. بدون فرمان یا پدال گاز، سرعت توسط چوبی که در دست چپ نگه داشته می‌شد کنترل می‌گردید. در همین حال، راننده ماشین را مانند یک قایق با استفاده از تیلر هدایت می‌کرد. سپس ترمز‌ها روی دو پدال تقسیم می‌شدند که یکی برای پارک و دیگری برای کاهش سرعت بود.
زن در تصویر، ماشین را به یک دستگاه بزرگ پوشیده از صفحه و اهرم متصل می‌کند. با تمام تفاوت‌هایی که با نسخه‌های مدرن‌تر دیده می‌شود، در حقیقت این دستگاه، یک ایستگاه شارژ خودرو است. این زن با استفاده از یک کابل بلند، در حال وصل کردن ماشین خود برای شارژ به این دستگاه است.
برخلاف هر شارژر دیگری که امروز می‌بینید، این مدل دهه ۱۹۲۰ از چیزی به نام یکسوساز قوسی-جیوه‌ای استفاده می‌کند. یکسوساز در اوایل دهه ۱۹۰۰ اختراع شد و جریان متناوب از شبکه را به جریان مستقیم تبدیل می‌کرد که برای شارژ باتری‌های خودرو استفاده می‌شد.
جالب است بدانید که یکسوساز هر زمان که روشن می‌شود، درخشش آبی وهم انگیزی ایجاد می‌کند. با این حال، این صحنه‌ای غیر معمول در خانه‌های آمریکایی‌های ثروتمند نبود. خودرو‌های برقی وسیله نقلیه انتخابی برای ثروتمندان و بسیار محبوب و متداول بودند.
در سال ۱۹۰۰، از ۴،۱۹۲ وسیله نقلیه ثبت شده در خیابان‌های آمریکا، بیش از ۱،۵۰۰ خودرو با برق کار می‌کردند. دلیل محبوبیت آن‌ها این بود که منابع انرژی جایگزین، بسیار ضعیف بودند. در دهه ۱۹۰۰، برای نیروی محرکه‌ی گاری از بخار، بنزین یا برق استفاده می‌شد. بخار آشنا بود، اما موتور‌ها خیلی بزرگ بودند و در هوای سرد خیلی طول می‌کشید تا روشن شوند. خودرو‌های بنزینی محبوب، اما خطرناک، پر سر و صدا و کثیف نیز بودند. به همین دلیل، خودرو‌های برقی از محبوبیت ویژه‌ای در بین زنان برخوردار بودند و اغلب برای آن‌ها به بازار عرضه می‌شدند. در توضیحات این خودرو، بر «مناسب مخصوصاً برای استفاده خانم ها» تاکید شده است.
تصور می‌شود که این عکس‌ها بخشی از کمپین تبلیغاتی جنرال الکتریک برای معرفی خودرو‌ها به زنان بوده است. از سوی دیگر، وسایل نقلیه برقی تمیز، بی صدا و آسان برای شارژ بودند و تا زمانی که این تصویر گرفته شده، دستگاه‌های شارژ معمولاً در گاراژ‌های خصوصی و در قسمت‌های مخصوص مکان‌های تجاری بزرگ نصب می‌شدند.
همانطور که در مقاله‌ای در نیویورک تایمز در سال ۱۹۱۱ آمده است: «طراحان وسایل خودرو‌های سواری برقی در چند سال گذشته پیشرفت‌های بزرگی داشته اند و این ماشین‌ها همه محبوبیت اولیه خود را حفظ کرده اند و به طور پیوسته در خدمت مردان و زنان در حال رشد هستند.» در ادامه این مقاله آمده است که «معروف‌ترین و برجسته‌ترین سازندگان خودرو‌های بنزینی در این کشور از برق برای رانندگی بین خانه و محل کار خود استفاده می‌کنند.»
این علاقه تجاری با پیشرفت سریع فناوری همراه بود. در سال ۱۹۰۹، Fritchel Electric حتی ادعا کرد که می‌تواند ۱۶۰ کیلومتر را با یک بار شارژ طی کند. محبوبیت این ماشین‌های برقی زمانی کاهش یافت که فورد مدل تی، تقریباً نصف قیمت یک وسیله نقلیه برقی به فروش می‌رسید. همراه با اختراع موتور استارت و صدا خفه کن، خودرو‌های بنزینی بر بازار تسلط یافتند، تا زمانی که خودرو‌های برقی دوباره ظهور کنند.