در این تصویر که در زمان بمباران شهر لندن طی جنگ جهانی دوم گرفته شده است، زنی در کنار تخت یک کودک در تونلی زیرزمینی دیده می‌شود. برای محافظت از شهروندان در برابر بمباران هوایی، پناهگاه‌های زیرزمینی در لندن ساخته شدند.
به گزارش عصر ایران، این تونل‌های زیرزمینی به نام پناهگاه‌های عمیق لندن شناخته می‌شدند که شامل هشت سازه مقاوم در برابر حمله هوایی بوده و زیر ایستگاه‌های مترو لندن قرار داشتند. ظرفیت نهایی هر پناهگاه حدود ۸۰۰۰ نفر بود.
ساخت این پناهگاه‌ها در سال ۱۹۴۰ و به واسطه بمباران سنگین بریتانیا توسط نیروی هوایی آلمان طی جنگ جهانی دوم معروف به بلیتس و به منظور پاسخ به تقاضای عمومی برای پناه گرفتن در ایستگاه‌های مترو لندن آغاز شد.
با این وجود، آن‌ها تا سال ۱۹۴۲ و پس از پایان بلیتس تکمیل نشدند، از این رو، در ابتدا توسط دولت مورد استفاده قرار گرفتند. اما با تشدید بمباران، پنج پناهگاه در سال ۱۹۴۴ به روی عموم باز شد.