هم میهن نوشت: سخنان و نکات مقام‌رهبری در روز شنبه که درباره انتخابات بیان شد، از هر جهت واجد مضمونی به‌روز و مرتبط با واقعیت سیاسی ایران بود. هرچند انتظار می‌رفت که بخشی از منتقدان وضع جاری، همچنان پایبندی خود را بر عدم شرکت اعلام کنند و بخش دیگری منتظر بمانند تا ببینند آیا مسئولین امر تغییری در سیاست‌های خود می‌دهند یا خیر؟ ولی انتظار نمی‌رفت که دست‌اندرکاران انتخابات زودتر از همه تفسیر متفاوتی از این سخنان بنمایند.
این انتظار دیری نپایید، چون روز گذشته وزیر کشور آب پاکی را روی این انتظارات ریخت و اعلام کرد که این در همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد. از این موضع وی باید چنین برداشت کرد که اگر فیلتر استصوابی تنگ‌تر نشود، قطعاً فراخ‌تر نخواهد شد. وی گفت: «بیانات روز گذشته رهبر انقلاب درباره انتخابات بسیار کلیدی و مهم بود و با راهنمایی و تدابیر ایشان انشاالله حرکت خیلی خوبی را در این حوزه خواهیم داشت... ما تا این مرحله از همه طیف‌های سیاسی و سلایق را در انتخابات داریم.»
اکنون پرسشی که از ایشان وجود دارد، این است که آیا سخنان رهبری، مواضعی تکراری و عادی بود که هیچ تاثیری بر رفتار کنونی وزارت کشور و دیگر مجریان انتخابات ندارد؟ یا چنین می‌فهمند که این مواضع حتی اگر جدید هم نباشد، با توجه به شرایط کنونی کشور و کاهش شدید میل مردم به مشارکت بیان شده است و این به معنای آن است که باید تحولی در رفتار‌ها و سیاست‌های رسمی رخ دهد؟ حداقل بخشی از جامعه و منتقدان چنین فهمیدند. حال اگر آقای وزیر کشور براساس اطلاعات یا تحلیل خود معتقد است که این سخنان به معنای لزوم تغییر سیاست و عملکرد‌های رسمی در انتخابات نیست، این را اعلام کنند تا دیگران از تصورات نادرست خلاص شوند.
اینکه آقای وزیر معتقد است «الان هم همه جناح‌ها حضور دارند» و احتمالا دیگر شرایط مذکور در سخنان مقام رهبری نیز تامین شده، به معنای آن است که از نظر ایشان حتماً انتخاباتی پرشور و مجلسی کارآمد و قوی خواهیم داشت. در این صورت، آیا آقای وزیر آمادگی دارند که نظرسنجی‌های رسمی و معتبر را منتشر کنند تا ببینیم میزان مشارکت مردم چقدر است؟ نظرسنجی انتخاباتی ایسپا نشان می‌دهد که مشارکت در تهران زیر ۱۵ درصد خواهد بود و چه‌بسا با اتفاقاتی که در چند هفته اخیر رخ داده، این رقم کمتر هم شده باشد. آیا این درصد مشارکت، مطلوب وزارت کشور است؟
برخی معتقدند اتفاقاً طیف مؤثری در جریان حاکم، این مشارکت حداقلی را مطلوب می‌دانند که چنین سیاستی را در پیش گرفته. این جریان خواهان کاهش مشارکت است و تمام تمهیدات را برای تحقق آن فراهم می‌کند، زیرا انتخاب جناح خود را متأثر از این کاهش می‌داند و کار‌هایی می‌کند که هیچ‌گاه رغبت مردم را به مشارکت برنمی‌انگیزد. درحالی‌که یک جناح دیگر، طرفدار مشارکت بالاتر هستند؛ زیرا می‌دانند مسئله بقای آنان نیز به بقای کل ایران و حکومت وابسته است و مشارکت پایین این بقا را تهدید می‌کند. برداشت جناح اخیر از سخنان رهبری نظام همین است.
بنابراین، باید منتظر ماند و دید کدام‌یک از دو جناح موجود در ساختار دست بالا را پیدا می‌کنند؟ طرفداران مشارکت یا طرفداران مشارکت کنترل شده؟ وزارت کشور اولین چراغ مخالفان بهبود زمینه‌های مشارکت انتخاباتی را روشن کرده است، احتمالاً به این علت که اجازه ندهند تعبیر درست از سخنان رهبری در میان دیگر اعضای جناح حاکم شکل بگیرد. شاید همان سیاستی را که در جریان انتخابات ۱۴۰۰ انجام دادند، این بار هم انجام می‌دهند. این جناح به رغم ادعاهایش به علت تمامت‌خواهی نسبت به آینده خود نگران است و حاضر نیست کوچکترین ریسکی درباره تصرف مجلس کند.