مخالفت‌های ایالات متحده با برقراری آتش بس در غزه در قالب ایستادگی در برابر قطعنامه‌های شورای امنیت عملا به محور انتقاد افکار عمومی از جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و بی اعتبار شدن ادعا‌های واشنگتن درباره دفاع از حقوق بشر تبدیل شده است.
به گزارش جماران؛ گاردین در گزارشی تحلیلی در این باره می‌نویسد: ما شاهد یک صحنه سازش درهم و برهم بودیم. روز جمعه، پس از یک هفته کشمکش، شورای امنیت سازمان ملل متحد، آتش بس در غزه را رد و یک پیشنهاد بی رمق برای افزایش کمک‌ها به غزه را تصویب کرد و خواستار اقدامات فوری برای ایجاد شرایط برای توقف پایدار درگیری‌ها شد.
ایالات متحده، متحد سرسخت اسرائیل، رای ممتنع خود را به همراه روسیه ثبت کرد. طبیعتا متحدان جو بایدن ادعا خواهند کرد که این نشان دهنده نوعی پیشرفت در موضع گیری‌های ایالات متحده است، اما این اقدام و این رای ممتنع، تأثیر کمی بر فاجعه انسانی جاری در غزه خواهد داشت.
اسرائیل نیز مانند آمریکا پس از حمله یازده سپتامبر ۲۰۰۱ به برج‌های دو قلو در نیویورک، اعتبار جهانی خود را در پی حمله ۷ اکتبر حماس از دست داده است. در مقابل جهان از نحوه عکس العمل نشان دادن اسرائیل به عملیات طوفان الاقصی خشمیگن است. تعداد قربانیان غزه اکنون به ۲۰۰۰۰ نفر رسیده است. اکثر مردم از خانه‌های خود رانده شده اند. برنامه جهانی غذا می‌گوید نیمی از جمعیت غزه گرسنه هستند.
برنی سندرز، سناتور آمریکایی گفت: «در حالی که واضح است که اسرائیل حق مطلق پاسخ نظامی به یک حمله را دارد، همچنین واضح است که دولت راستگرا و افراطی بنیامین نتانیاهو این جنگ را به شیوه‌ای عمیقاً بی پروا و غیراخلاقی به راه انداخته است. یک دلیل عادلانه برای جنگ، جنایات در اجرای آن جنگ را توجیه نمی‌کند.
با این حال، واشنگتن با تهدید به وتو، چند روز در رای گیری درباره قطعنامه اختلال ایجاد کرد و به منظور تعدیل متن قطعنامه، مذاکراتی را پیش برد. ایالات متحده به پیش‌نویس اولیه‌ای که خواستار «توقف فوری و پایدار خصومت‌ها» بود، اعتراض کرد. همچنین در متن قطعنامه تصویب شده نهایی هم اشاره شده بود که اسرائیل همچنان بر ارسال کمک‌ها به به ۲.۳ میلیون ساکن غزه نظارت خواهد داشت.
ایالات متحده به مخالفت خود با آتش بس ادامه می‌دهد و ادعا می‌کند که این آتش بس فقط به نفع حماس است. در اوایل ماه جاری، ۱۹۳ عضو مجمع عمومی سازمان ملل خواستار آتش‌بس بشردوستانه شدند و ۱۵۳ ایالت به اقدامی رای مثبت دادند که چند روز پیش توسط ایالات متحده در شورای امنیت وتو شده بود.
منتقدان می‌گویند بایدن که به خاطر همدلی اش در طول همه گیری جهانی در سال ۲۰۲۰ تحسین می‌شود، در حقیقت به شکل عجیبی چشمان خود را بر روی برخی حقایق می‌بندد.
به نظر می‌رسید که او به طرز عجیبی نسبت به وضعیت اسفناک غیرنظامیان افغان پس از عقب نشینی ناموفق آمریکا، بی تفاوت بوده و نسبت به آن‌ها حس ویژه‌ای نداشته است. او در چندماه اخیر هم آمار مربوط به تلفات غیرنظامیان در غزه را زیر سوال برده است. او همچنین هیچ احساسی نسبت به کشته شدن کودکان و نوزادان در این جنگ از خود نشان داده است.
با توجه به ایمان مادام‌العمر او به اسرائیل و حق اسرائیل برای دفاع از خود - ظاهراً به هر قیمتی- اقدام‌هایی که نماینده دولت او در شورای امنیت نشان می‌دهد نباید تعجب آور باشد. او خود را در جمله «اسرائیل در قلب من است» توصیف کرده و گفته که چگونه پدرش بر نگاه او برا ضرورت تاسیس یک کشور برای یهودیان تاثیر گذاشته است.
بایدن در طول بیش از نیم قرن گذشته با تمام نخست وزیران اسرائیل از پس از گلدن مایر دیدار کرده است. او یک خاطره از این دیدار را بار‌ها و بار‌ها تکرار کرده است. اینکه او پس از دیدار با گلدن مایر برای گرفتن عکس یادگاری در کنار او ایستاده و نخست وزیر وقت رژیم اسرائیل به او گفته ما یک سلاح مخفی در نبرد خود در این منطقه داریم. من گفتم آن چیست؟ او گفت ما جای دیگری برای رفتن نداریم.
حکایت کمتر شنیده شده دیگر از نخست وزیر مناخیم بگین است که در سال ۱۹۸۲ توسط کمیته روابط خارجی سنا در واشنگتن درباره استفاده نامتناسب اسرائیل از زور در لبنان مورد انتقاد قرار گرفت. تایمز اسرائیل در سال ۲۰۲۰ گزارشی در این باره منتشر کرد و نوشت: «بگین پس از بازگشت به سرزمین‌های اشغالی به خبرنگاران درباره این جلسه گفت: «یک سناتور جوان برخاست و با یک سخنرانی بسیار پرشور که مدت‌ها بود مشابه آن را نشنیده بودم از عملیات ما دفاع کرد و حتی در بخش‌هایی از این سخنرانی گفت من در این باره از اسرائیل هم جلوتر خواهم ایستاد و اگر کسی بخواهد به کشور من آسیب بزند از زور استفاده خواهم کرد حتی اگر به معنای کشتن زنان و کودکان باشد.» اینجا بود که من فکر کردم باید میان خودم و موضع گیری این سناتور جوان فاصله‌ای ایجاد کنم و گفتم: نه قربان. باید توجه شود. بر اساس ارزش‌های ما، صدمه زدن به زنان و کودکان، حتی در جنگ، ممنوع است... گاهی اوقات تلفات در میان مردم غیرنظامی نیز وجود دارد که امیدواریم به حداقل برسد.»
از سال ۱۹۹۰ تا به امروز، بایدن با بیش از ۴ میلیون دلار کمک مالی از سوی گروه‌های طرفدار اسرائیل بزرگ‌ترین دریافت‌کننده کمک‌های مالی سنا از سوی گروه‌های حامی اسرائیل بود که بسیار بالاتر از دموکرات‌های دیگر رابرت منندز و هیلاری کلینتون با هر کدام کمتر از ۲.۵ میلیون دلار بود. پس از حملات ۷ اکتبر، همدردی او با اسرائیلی‌ها به اوج خود رسید و او از کنگره خواسته با درخواست او برای کمک ۱۴ میلیارد دلاری به اسرائیل موافقت کند.
آرون دیوید میلر، تحلیلگر، مذاکره کننده و مشاور سابق وزارت امور خارجه در مسائل خاورمیانه، می‌گوید: در میان روسای جمهور معاصر آمریکا، رابطه یا تجربه بایدن با اسرائیل منحصر به فرد است. مشخص بود که او در مرحله نخست واکنش، تمام قد در کنار اسرائیل می‌ایستد. من فکر نمی‌کنم که بتوانید تأثیر حمله ۷ اکتبر و مسئله گروگان گیری برخی اسرائیلی‌ها توسط حماس را از نظر احساسی و شخصی دست کم گرفت.
موضع ایالات متحده در واکنش به افزایش تلفات فلسطینی‌ها و بحران انسانی در غزه تغییر کرده است. واشنگتن اکنون اسرائیل را تحت فشار قرار می‌دهد تا راه‌های متفاوتی برای پیگرد جنگ به منظور به حداقل رساندن تلفات و ایجاد کریدور‌هایی برای کمک‌های بشردوستانه و همچنین برنامه ریزی بلندمدت پیدا کند.
اما میلر، یکی از اعضای ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، می‌افزاید: «اگر رئیس‌جمهور در این مکالمه حاضر بود می‌گفت که هیچکدام از موضع گیری‌های اخیر ایالات متحده در خلا صورت نگرفته بلکه همگی به دلیل حمله ۷ اکتبر است. من هم درک می‌کنم که درگیری اسرائیل و فلسطین در ۷ اکتبر آغاز نشد، اما با اقدام حماس به سطح جدیدی از خشونت رسید. همه این بهانه‌ها تمایل رئیس جمهور برای ایجاد یک تغییر اساسی در زمین تحولات غزه را افزایش می‌دهد.
با اینهمه مسئله انتخابات آتی ریاست جمهوری در ایالات متحده هم مطرح است. بر اساس نظرسنجی نیویورک تایمز/ کالج سینا، نزدیک به سه چهارم رأی دهندگان بین ۱۸ تا ۲۹ سال، شیوه مدیریت بایدن درگیری در غزه را تایید نمی‌کنند. در ماه انتخابات شاید برخی یا از یک نامزد دموکرات که طرفدار برقراری اتش بس است حمایت کنند یا اصلا در انتخابات شرکت نکنند.