رهبر کره شمالی اخیرا در «نشست مادران» حضور یافت و ظاهراً در حال گوش دادن به سخنرانی‌ها بود که ناگهان اشک هایش سرازیر شد؛ نفس عمیقی کشید که گویی می‌خواهد آن را نگه دارد. چشمانش قرمزتر شدند و با دستمالی آن‌ها را پاک کرد.
به گزارش خبرآنلاین، تلویزیون دولتی این لحظه را ضبط کرد و آن را برای مردم پخش کرد. تصاویر مردی که به طور گسترده به عنوان یک دیکتاتور در حال اشک ریختن شناخته می‌شود، توجه رسانه‌های بین المللی را به خود جلب کرده است، که برخی از آن‌ها ادعا‌های گمراه کننده‌ای را در مورد آنچه که نمایش احساسی را به راه انداخته است، مطرح کرده اند.
اما این اولین بار نیست که تبلیغات دولتی، کیم را در حال گریه نشان می‌دهد و کارشناسان می‌گویند، صرف نظر از اینکه اشک تمساح یا واقعی باشد، بخشی از یک استراتژی عمدی است تا رهبر این کشور را فرد انسانی و مردمی جلوه دهند.
کیم در گذشته حداقل چند بار در ملاء عام گریه کرده است. اولین بار زمانی بود که قدرت گرفته بود و در دسامبر ۲۰۱۱ هنگام شرکت در مراسم سوگواری پدرش کیم جونگ ایل، در کاخ خورشید کومسوسان گریه کرد. خواهرش کیم یو جونگ نیز با چشمان اشک آلود پشت سر او ظاهر شد.
همچنین عکسی که منتشر شد که کیم را در حال مهار اشک‌های خود در مراسم تشییع جنازه کیم یانگ گون، دبیر حزب در دسامبر ۲۰۱۵ نشان می‌دهد، اگرچه کیفیت پایین تصویر و عدم وجود ویدیو تایید آن را دشوار می‌کند.
سپس، در مراسمی به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس حزب کارگران کره در اکتبر ۲۰۲۰، رهبر کره شمالی با هق هق گریه از شهروندان این کشور به خاطر سالم ماندن خود در دوران سخت در طول همه گیری کووید-۱۹ تشکر کرد. کیم در طول سخنرانی اعتراف کرد که تلاش‌هایش «به اندازه کافی برای رهایی مردم از مشکلات زندگی‌شان کافی نبوده است».
فئودور ترتیسکی، محقق دانشگاه کوکمین سئول در این باره گفت: «گریه کردن رهبران کره شمالی غیرممکن است. ادبیات کره شمالی شامل ارجاعاتی به رهبران سابق کیم جونگ ایل و کیم ایل سونگ است که اشک ترحم می‌ریزند و نشان می‌دهد که برای حاکمان عالی تابو نیست و هرگز هم نبوده است.»
ری سول جو، همسر کیم جونگ اون نیز در جریان رویداد روز پیروزی در ژوئیه ۲۰۲۲ در حالی که در کنار همسرش ایستاده بود، گریه می‌کرد و زندگی نامه همسر قهرمان جنگ کیم ایل سونگ، کیم جونگ سوک، پر از ارجاع به گریه او است.
ری سول جو در حال گریه در کنار کیم جونگ اون در شصت و نهمین سالگرد روز پیروزی در ژوئیه ۲۰۲۲
ترتیسکی گفت که گزارش‌ها درباره اشک‌های کیم جونگ اون، مانند اشک‌های پدر و پدربزرگش، به منظور "انسانی جلوه دادن رهبر" است، هر چند که رسانه‌های دولتی تصاویر و ویدئویی از گریه پیشینیان او منتشر نکردند.
به گفته کارشناسان، کره شمالی احتمالاً اشک‌های کیم را بسته به شرایط به روش‌های مختلفی تفسیر می‌کند.
هیون سونگ لی، یک فراری از یک خانواده نخبه کره شمالی، گفت: «اشک‌های ریخته شده در سال ۲۰۲۰ نه به عنوان یک عمل عمدی از سیاست احساساتی، بلکه به عنوان بازتاب تنهایی و انزوای کیم جونگ اون در میان شرایط چالش برانگیز داخلی تلقی می‌شود.»
از سوی دیگر، اشک‌های کیم در سوگواری پدرش را می‌توان «طبیعاً به غم از دست دادن پدرش نسبت داد.»
وی احساسات کیم در جلسه اخیر را ناشی از افکار مادرش تفسیر کرد، اگرچه فیلم ویرایش شده تلویزیونی روشن نکرد که چه چیزی باعث اشک‌های او شد.
لی تصریح کرد: «دیکتاتور‌ها چهره‌های منزوی هستند و کیم جونگ اون به ندرت کسی را در اطراف خود دارد که بتواند احساسات شادی یا غم خود را با او در میان بگذارد.
بالاس سالونتای، استاد مطالعات کره شمالی در دانشگاه کره، اشاره کرد که بسیار نادر است که شاهد گریه دیکتاتور‌ها باشیم، اما او اشاره کرد که هو چی مین، رهبر سابق ویتنام، متهم به گریه تصنعی و غیرواقعی شده و این را به "عملکرد عمومی مشابه" کیم تشبیه کرد.
سالونتای گفت: اقدامات کیم احتمالاً به دلیل تمایل به این مساله بوده که بی تفاوت ظاهر نشود؛ آن هم در زمانی که از مردم عادی انتظار می‌رفت که گریه کنند یا دلایل خاص خود را برای احساس ناامنی و اندوه داشته باشند.
گابریلا برنال کارشناس مطالعات کره شمالی نیز می‌گوید: «از یک طرف، او باید مانند یک پدر قابل ارتباط، دلسوز به نظر برسد. از سوی دیگر، او همچنین باید تصویری از قدرت، از یک رهبر نظامی قدرتمند را به تصویر بکشد.»
عزاداران در مراسم خاکسپاری کیم جونگ ایل در دسامبر ۲۰۱۱
در حالی که رسانه‌های دولتی، کیم جونگ اون را در موارد متعدد نشان داده‌اند که گریه می‌کند، اما دیدن اشک‌های شهروندان کره شمالی که اغلب به تعامل آن‌ها با رهبر کره شمالی مربوط می‌شود، بسیار رایج‌تر است.
برنامه‌های دولتی مرتباً صحنه‌های احساسی گریه مردم را نشان می‌دهد که هنگام دریافت کمک، کیم جونگ اون را در آغوش می‌گیرند یا در مراسم تشییع جنازه حکومتی شرکت می‌کنند، تصاویری که تلاش می‌کنند ارتباط عاطفی عمیق آن‌ها را با رهبر و اقدامات حزب برجسته کنند.
در حالی که در بسیاری از موارد ممکن است این اشک‌ها واقعی باشند، مخالفان همچنین در مورد نیاز شهروندان به اغراق در احساسات عمومی در مورد رهبری شهادت داده اند. آن‌ها معتقدند که عدم نشان دادن احساسات کافی، چه غم و چه اشتیاق، می‌تواند منجر به مجازات شود.
لی فراری معتقد است که اشک‌های کیم منعکس‌کننده خاطرات و احساسات اوست، نه اینکه کاملاً جعلی باشد. با این حال، او گفت که شک دارد که کیم واقعا برای مردمش گریه می‌کند.
او در پایان گفت: «اگر او رهبری بود که برای مردم و ملت اشک می‌ریخت، کره شمالی مدت‌ها بود که از دیکتاتوری کابوس وار او رهایی می‌یافت و به کشوری آزاد و مرفه تبدیل می‌شد. اشک‌های کیم جونگ اون در نتیجه ناپختگی ناشی از نوسانات احساسی دیده می‌شود.»