کوچه پس‌کوچه‌ها در مسیر بقای انسان و زندگانی جمعی شکل گرفتند؛ این راه‌های تو در تو، گاه یادآور قرابت، محبت، همسایگی و زیستن در مجاورتِ یکدیگر و گاه یادآوری از جبرِ یک‌جا ماندن و تنیدگی اجباری چند زندگی‌است.
اینجا مرز باریکی میان جبر و انتخاب شکل گرفته است؛ اینجا کوچه و پس کوچه‌های کاشان؛ با پیرمردان و پیر زنانی تکیه زده به دیوار‌های کاهگلی؛ آنانی که دیگر به یاد نمی‌آورند با انتخاب خود اینجا ماندند یا ماندگار شدند.
در شهر‌های تاریخی، شهر موجودی زنده است که در طول زمان رشد می‌کند؛ اگر چه که یکی از فاکتور‌های اولیه تاثیر گذار بر رشد این شهرها، اقلیم و جغرافیای منطقه است، اما شیوه زیست مردمان نیز تاثیر قابل توجهی بر تغییرات یک شهر خواهد گذاشت؛ این شیوه زیست به هر سو که رود، بخشی از بافت منطقه محسوب خواهد شد؛ چرا که «بافت» هر آن چیزی است که در محیط وجود دارد و در این تعریف تک تک اجزای شکل دهنده منطقه مد نظر است.