تبدیل شدن به روح جمع شاید در ابتدا عملیاتی غیر ممکن به نظر برسد. ممکن است فکر کنیم که برای دوست داشته شدن از سوی اطرافیان مان باید به کاریزما یا استعدادی ذاتی برخوردار باشیم. اما واقعیت این است که دوست داشتنی بودن چیزی است که می‌توانیم با اندکی تلاش و کوشش و بداهه پردازی، آن را تمرین کنیم.
به گزارش روزیاتو، در ادامه از ترفند‌هایی خواهیم گفت که با آن‌ها می‌توانید خود را در دل هر کسی جا کنید.
تلاش کنید رابطه‌ی گرم و مثبتی با دیگران برقرار کنید تا ذهنیت ویژه‌ای از شما در آن‌ها شکل بگیرد. یک روش همیشه کارساز این است همیشه یک لبخند صادقانه به لب داشته باشید. با این حال، صرف یک احساس کافی نیست. یک لمس بدنی مختصر، مانند دست دادن، ضربه‌ی کوچک به شانه یا حتی یک در آغوش کشیدن کوتاه، نقش مهمی دارد.
مهم‌ترین چیز در اینجا این است که سعی کنید انرژی فرد مقابل تان را احساس کنید و زبان بدنش را حرکات خودش تکرار کنید.
بیشتر افراد شیفته‌ی صحبت کردن درباره‌ی خود هستند، بنابراین می‌توانید از این روش استفاده کنید. از آن‌ها درباره‌ی سرگرمی هاشان سؤال کنید، جا‌هایی که سفر کرده اند یا قصد سفر به آن‌ها را دارند، برنامه هایشان برای آخر هفته و غیره. زیاد از حد وارد مسائل شخصی شان نشوید، چون این کار می‌تواند فرد را معذب کند و حتی ممکن است سعی کند از شما دوری کند.
به علاوه، خوب است که از مطرح کردن سؤالاتی که پاسخ آن‌ها محدود به «بله» و «خیر» است، خودداری کنید. به جای آن، با «چرا» یا «چطور» سؤال بسازید. با این کار فرصت خوبی در اختیار فرد مقابل تان می‌گذارید تا بتواند بیشتر درباره‌ی یک موضوع خاص صحبت کند.
ما اغلب جذب کسانی می‌شویم که به نوعی شبیه به خودمان هستند. سعی کنید یک شباهت در خودتان و فرد مقابل تان که با او در حال صحبت هستید، پیدا کنید. آن شباهت می‌تواند سلیقه تان در موسیقی، یک غذای خاص که مورد علاقه‌ی هر دوی شما است، یا ورزشی باشد که هر دو از تماشایش لذت می‌برد. بعد از پیدا کردن آن شباهت، باید از آن استفاده کنید. برای این منظور، درباره‌ی آن با فرد مقابل تان صحبت کنید و او را به جایی دعوت کنید که می‌توانید هر دو از انجام آن کار لذت ببرید. این چیز‌های کوچک شاید خیلی مهم به نظر نرسد، اما تأثیر زیادی در اینکه دیگران احساس مرتبط بودن با شما کنند، دارد و کمک می‌کند آن‌ها از بودن در کنار شما لذت ببرند.
تعریف و تمجید‌ها گاهی می‌توانند گستره‌ای از احساسات مختلف در ما به وجود آورند. صرف تعریف کردن از ظاهر یک شخص، تأثیر زیادی بر او نمی‌گذارد و احتمال دارد آن را به چشم چیزی خنثی نگاه کند. آن‌ها چنین چیز‌هایی را سعی و تلاش به دست نیاورده اند و همیشه بخشی از وجودشان بوده است. به همین دلیل باید چیزی را پیدا کنید که فرد بیشترین زحمت را برای آن کشید و او برای آن تحسین کنید.
مثلاً بگویید که می‌دانید او شبانه روزی در حال کار بر روی یک پروژه کار کرده بود و آن پروژه به موفقیت عظیمی دست یافت. تحسین زحمات دیگران باعث ایجاد یک حس رضایتمندی عمیق در آن‌ها می‌شود و باعث می‌شود واقعاً احساس شادی کنند و حتی به خودشان افتخار کنند.
حتی اگر خودمان متوجهش نباشیم، ضربدری کردن دست‌ها و پا‌ها به دیگران می‌گوید که قابل اعتماد نیستیم و چیزی را از آن‌ها پنهان می‌کنیم. هر قدر هم شاید برایتان سخت بود، سعی کنید حالت بدن خود را باز نگه دارید. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که پشت و پاهایتان را صاف و دست هایتان را هم باز نگه دارید، طوری که کف دست هایتان رو به دیگران باشد. داشتن یک حالت آرام و ترغیب کننده در چهره باعث می‌شود دیگران در کنار شما بیشتر احساس راحتی کنند و به طور خودکار، بیشتر از شما خوش شان بیاید.
دیدن کسانی که طوری رفتار می‌کنند که انگار هیچ عیب و نقصی ندارند، برای بعضی افراد به شدت آزار دهنده است. صحبت از ضعف‌ها و شکست‌های خود می‌تواند شما را صادق‌تر نشان دهد و به اطرافیان تان این امکان را می‌دهد به شما احساس نزدیکی بیشتری کنند. اما حواس تان باشد که در صحبت از شکست‌ها و و اتفاقات بدی که برایتان رخ داده، زیاده روی نکنید، در غیر اینصورت، تأثیر معکوس خواهد شد.
اینکه کاری کنید که دیگران فکر کنند که به آن‌ها نیاز دارید، همیشه بهتر از این است که از آن‌ها صرفاً بپرسید که آیا می‌توانند کاری را برایتان انجام دهند یا خیر. این شیوه باعث می‌شود اطرافیان تان احساس خوبی نسبت به خودشان پیدا کنند و به شکل عمیق تری از شما خوش شان بیاید.
به جای اینکه منتظر بمانید تا کسی یخ جمع را بشکند، خودتان آن کسی باشید که این کار را انجام می‌دهد. مثلاً در مورد موقعیتی که در آن هستید، کار‌هایی مشغول آن‌ها هستید و غیره، یک شوخی بی ضرر کنید. اگر مدت زیادی است که آن فرد را می‌شناسید، می‌توانید گاهی هم به شکلی دوستانه دستش بیاندازید، اما به خاطر داشته باشید که هرگز نباید به هویت او حمله ببرید یا به چیزی بخندید که فرد امکان تغییر آن را در خود ندارد. هر کسی را که دست می‌اندازید، باید خودش هم به همراه شما بخندد؛ و فراموش نکنید که هر از گاهی به خودتان هم بخندید.
از تلاش‌های دیگران برای دوستانه‌تر کردن فضا حمایت کنید. با خندیدن به شوخی‌های یک شخص می‌توانید از او حمایت کنید و نشان دهید که گوش تان با او است.
حتی اگر شوخی خنده داری نکرد هم می‌توانید با یک خنده‌ی خوب، آن را تبدیل به سوخی خنده دار کنید. با این کار، دیگران را هم با خودتان همراه می‌کنید و باعث می‌شوید که همه احساس خوبی داشته باشند. همیشه به خاطر داشته که باهم بخندید، نه به دیگران.
آدم‌ها بیشتر اوقات حرف زدن را به گوش دادن ترجیح می‌دهند و قدردان کسانی هستند که به آن‌ها توجه می‌کنند. یک روش برای اینکه شنونده‌ی بادقتی به نظر برسید، این است که جملات شخص مقابل تان را تکرار کنید یا از کلمات تشویق آمیزی مانند «دقیقاً» یا «درسته» و ... استفاده کنید.
با جو محیط و افراد حاضر در محل، همرنگ نشوید. به جایش سعی کنید شخص پر شوری باشید. با مکالمات کوتاه، اما معنی دار یا حتی مکالمات بلندتر، دیگران را به خود جذب کنیید.
سعی کنید از احمق به نظر رسیدن نترسید. انرژی مثبت شما نادیده گرفته نخواهد شد. دیگران هم سعی می‌کنند مشتاقانه به شما پیوندند و با شما همراه شوند.
وقتی آدم‌ها از دیگران چیزی دریافت می‌کنند که خودشان آن را نخواسته بودند، این امر به آن‌ها احساس بسیار خوبی می‌دهد. از غافلگیر کردن دیگران با چیزی که شاید دوست داشته باشند، نترسید. این کار را بدون سؤال پرسیدن یا اجازه گرفتن از آن‌ها انجام دهید. مثلاً اگر شاغل هستید، می‌توانید غذای بیشتری تهیه یا درست کنید که از آن به همکارتان هم بدهید. این غافلگیری تا مدت‌ها در ذهن او می‌ماند و باعث می‌شود به شما به چشم فردی بامحبت نگاه کند.
داشتن دوستان مشترکی که شباهت‌هایی با شما دارند، واقعاً مهم است. ایجاد رابطه‌ی دوستانه با آشنایان دیگران می‌تواند نقش زیادی در ایجاد حس اعتماد نسبت به شما در همه‌ی آن‌ها داشته باشد. به علاوه، داشتن دوستان مشترک باعث می‌شود افراد احساس نزدیکی بیشتری نسبت به یکدیگر کنند. این امر شیوه‌ی خوبی هم برای گسترده‌تر کردن جمع دوستان خود نیز هست.
به رنگ چشم طرف مقابل تان دقت کنید. این کار برای داشتن یک تماس چشمی مناسب ضروری است. مدت زمانی که طول می‌کشد تا متوجه رنگ چشمان دیگران شوید، بهترین مدت زمان برای داشتن تماس چشمی است؛ نه خیلی بلند که فرد مقابل تان را معذب کند، بلکه آنقدری بلند که با شما احساس راحتی کند.