این عمل چنان فجیع و غیر انسانی بود که هنوز هم به عنوان یکی از جنایت‌های مشمئز کننده بر وجدان بشری سنگینی می‌کند و هنوز هم حول محور آن فیلم‌های سینمایی ساخته می‌شود. اکنون رژیم صهیونیستی اسرائیل در مقابل عملیات حماس نه تعداد معدودی از اهالی یک شهر که کل یک ملت را به گروگان گرفته و به صورت سیستماتیک به قتل عام آن‌ها می‌پردازد.
این جنایت بی سابقه و شرم آور در روز روشن و در مقابل دوربین‌های ممالک مدعی حقوق بشر صورت می‌گیرد. سازمان‌های بین المللی، اتحادیه‌ها و مجامع غربی از این حوادث خونبار فقط اظهار تاسف میکنند و حتی حاضر به محکوم کردن آن نیستند.
ممالک غربی و در راس آن‌ها آمریکا به صورت تمام قد از رژیمی حمایت میکنند که تا کنون ده‌ها قطعنامه سازمان ملل متحد را نقض کرده و در تجاوزکاری و اشغالگری آن اکنون جای هیچگونه تردیدی وجود ندارد. رژیمی که زمین کشاورزان مظلوم فلسطینی را آتش می‌زند خانه آنهارا بر سرشان خراب می‌کند و هرروز دامنه شهرک سازی‌های خود را در یک وجب زمین باقی مانده برای فلسطینی‌ها گسترش می‌دهد.
رژیمی که اگر یک صدم از سیاست‌های نژاد پرستانه آن در سرزمینی دیگر اتفاق می‌افتاد داد و هوار ممالک غربی به هوا می‌رفت.
شاید اگر مصائب مردم فلسطین و حوادث هولناک این سرزمین در ۷۵ سال گذشته نبود مردم جهان با این صراحت و عریانی چهره ریاکارانه ممالک غربی را نمی‌دید وبه پوچی ادعا‌های بشر دوستانه آن‌ها پی نمی‌برد.
رئیس اسبق رژیم صهیونیستی در جایی گفته بود: با این مصائبی که بر سر قوم یهود آمد (هولوکاست و دیگر مسائل ادعایی) آن‌ها مجاز به هرکاری هستند.
اکنون بر اساس این گذاره مجعول و مشکوک رژیم اسرائیل فی الواقع هر کاری را انجام می‌دهد. قطع نامه‌های سازمان ملل را به هیچ می‌شمارد، عضو سازمان انرژی اتمی نیست و بی محابا به کشتار زنان و کودکان و شهروندان بی دفاع می‌پردازد و با این همه بر روی چشم مدعیان حقوق بشر جای دارد.
به راستی آیا بشر با این همه پیشرفت‌های ادعایی در زمینه علم فرهنگ وتمدن قادر نیست نقطه پایانی بر این جنایات هولناک گذاشته و یک ملت مظلوم را از حقوق حقه خود برخوردار سازد؟