طوفان‌های ژئومغناطیسی می‌توانند شفق قطبی را تقویت کنند و در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر قابل مشاهده باشند. برخورد احتمالی به زمین اواخر نوامبر تخمین زده شده‌است.
به گزارش خبرآنلاین، خورشید در حال تجربه موجی از فعالیت‌ها است، به طوری که لکه‌های خورشیدی زیادی روی سطح آن ظاهر می‌شوند و پلاسمای داغ را در فضا آزاد می‌کنند.
لکه‌های خورشیدی نقاط تاریک خورشید هستند که میدان مغناطیسی در آن‌ها بسیار قوی است. آن‌ها می‌توانند پرتاب‌های جرم تاجی (CMEs) تولید کنند، که ابر‌های عظیم پلاسما هستند که با سرعت بالا از خورشید خارج می‌شوند.
خورشید همچنین می‌تواند شعله‌های خورشیدی را ساطع کند که تابش‌های شدید الکترومغناطیسی هستند.
دانیل براون، دانشیار نجوم و ارتباطات علمی در دانشگاه ناتینگهام ترنت در بریتانیا، به نیوزویک گفت: «شعله‌های خورشیدی و CME هر دو ناشی از خورشید است که از طریق میدان مغناطیسی‌اش پیچ خورده و از طریق حرکات در خورشید تحت فشار قرار می‌گیرد.»