براساس بند ش تبصره ۶ لایحه بودجه سال ۱۴۰۳، زمین‌های فاقد اعیانی دارای کابری مسکونی، اداری و تجاری، باغ ویلا‌های مجاز و واحد‌های مسکونی که ارزش آن‌ها بیش از دویست و پنجاه میلیارد دریال باشند، مازاد بر این مبلغ مشمول مالیات به میزان دو در هزار می‌شوند.
این مالیات بر عهده شخصی است که در ابتدای سال مالک املاک فوق بوده، می‌باشد.