جستجوی یک کشور به صرفه برای زندگی به عنوان یک مهاجر فراتر از صرفاً در نظر گرفتن هزینه‌های زندگی است. مهاجران، به ویژه بازنشستگان، عواملی مانند مراقبت‌های بهداشتی، ایمنی و کیفیت کلی زندگی را در اولویت قرار می‌دهند.
به گزارش روزیاتو، اگر صرفاً هزینه‌های پایین زندگی برای انتخاب مقصد بعدی مهم بود، آدم‌ها کشوری مثل سوریه را برمی‌گزیدند. هزینه زندگی در این کشور ۶۴.۱ درصد کمتر از ایالات متحده است. کشور‌های دیگری که هزینه زندگی پایینی دارند عبارتند از: پاکستان، مصر، هند، بولیوی، سریلانکا و کلمبیا.
اما مهاجران انگیزه‌ای برای مهاجرت به این کشور‌ها ندارند، زیرا مسائلی مانند امنیت و مراقبت‌های بهداشتی مناسب ازجمله عوامل تاثیرگذار در انتخاب افراد است.
در عوض، برخی از ارزان‌ترین و امن‌ترین مکان‌ها برای زندگی عبارتند از رومانی، شیلی و ویتنام. این کشور‌ها نه تنها زندگی مقرون به صرفه، بلکه کیفیت زندگی خوبی نیز ارائه می‌دهند.
فهرست زیر بر اساس شاخص‌های صلح و هزینه زندگی رتبه‌بندی شده است.
کرایووا که به خاطر ساکنین بومی صمیمی و نرخ جرم پایین خود شهرت دارد، سبک زندگی لذت‌بخشی را با هزینه متوسط ماهیانه ۱۵۰۰ دلار (شامل بیمه مراقبت‌های بهداشتی بین المللی) به مهاجران ارائه می‌دهد. جاذبه‌های تاریخی و جمعیت رو به رشد غیربومیان به جذابیت‌های زندگی در اینجا می‌افزاید.
سومین شهر بزرگ مجارستان برای مهاجرانی که سبک زندگی آرام و بدون شتاب را ترجیح می‌دهند، ایده‌آل است. مهاجران از کیفیت بالای زندگی، فضا‌های سبز بسیار، فعالیت‌های فرهنگی و محیطی امن لذت می‌برند. هزینه متوسط ماهانه زندگی برای یک مهاجر، شامل بیمه مراقبت‌های بهداشتی، ۱۳۰۰ دلار است.
ایگر یکی از محبوب‌ترین شهرهای مجارستان، به ویژه برای بازنشستگان مهاجر است. این شهر دارای صنایع محلی پررونق، معماری زیبا و هزینه معقول زندگی است. به طور متوسط، هزینه ماهانه زندگی برای یک بازنشسته ۱۲۵۰ دلار است که شامل متوسط هزینه ۷۰ دلاری برای بیمه درمانی است.
سورابایا دومین شهر بزرگ اندونزی، خانه مدارس بین المللی متعدد، مراکز خرید مدرن، و مجتمع‌های مسکونی است. مهاجران به فرصت‌های کاری متنوع، آموزش با کیفیت و مسکن خوب دسترسی دارند. به طور متوسط، هزینه زندگی برای یک مهاجر ۱۲۱۲ دلار است که شامل ۵۰۰ دلار برای پوشش بیمه سلامت بین المللی می‌شود.
زیرساخت‌های مدرن، فرهنگ و تاریخ غنی و هزینه مقرون به صرفه زندگی، یوگیاکارتا را به مکان خوب دیگری برای زندگی تبدیل کرده است. به طور متوسط، هزینه ماهانه زندگی برای یک فرد در مرکز فرهنگ و هنر کلاسیک جزیره جاوه اندونزی ۱۲۰۰ دلار است.
مهاجران یک روز معمولی در هوئه را شامل تمرین زبان ویتنامی، لذت بردن از غذا‌های محلی و وقت‌گذرانی با سایر مهاجران و دوستان توصیف می‌کنند. هزینه متوسط ماهانه برای زندگی یک نفر ۷۸۳ دلار است. ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار اضافی نیز برای بیمه‌نامه درمانی با پوشش اولیه هزینه می‌شود.
دومین شهر بزرگ بلغارستان به خاطر امنیت و مقرون به صرفه بودن، مقصدی لذت‌بخش برای زندگی مهاجران است. یک مهاجر با ماهی ۱۲۰۰ دلار می‌تواند زندگی راحتی در این قطب فرهنگی و گردشگری این کشور اروپایی داشته باشد.
شهر تفریحی ساحلی نها ترنگ میزبان حدود ۴ هزار مهاجر از سرتاسر جهان است. از سواحل و جایگاه‌های غواصی گرفته تا رستوران‌ها و هتل‌های متعدد، این شهر مکانی ایده‌آل برای زندگی است. هزینه ماهانه زندگی برای یک فرد بازنشسته ۹۷۱ دلار است.
شهر ساحلی دیگری در ویتنام که به خاطر مناظر زیبا، زندگی مقرون به صرفه و سرعت آرام زندگی، مقصدی ارزان و امن برای دوران بازنشستگی است. هزینه ماهانه زندگی برای یک نفر در این شهر به‌طور متوسط ۷۳۳ دلار است و ۱۵۰ دلار نیز برای بیمه درمانی هزینه می‌شود.
پایتخت مقدونیه شمالی، امن، مقرون به صرفه و محل زندگی یک جامعه غیربومی انگلیسی زبان است. فعالیت‌های تفریحی، پارک، فضای سبز و به‌طور کلی مناظر زیبای زیادی در این شهر وجود دارد. هزینه متوسط ماهانه برای زندگی یک مهاجر در اسکوپیه ۱۲۵۹ دلار است. این هزینه شامل بیمه مراقبت‌های بهداشتی نیز می‌شود.