موریس کوکلان (۱۸۵۶ – ۱۹۴۶) برای تحصیل در رشته مهندسی در سال ۱۸۷۳ روانه شهر زوریخ، سوئیس شد. یکی از اساتید وی کارل کولمن بود که روش طراحی استاتیک گرافیکی خود در ساخت راه آهن، جاده و پل را تدریس می‌کرد.
به گزارش عصر ایران، مدرک برجسته کوکلان و دو سال تجربه حرفه‌ای به عنوان مهندس در Chemin de Fer de l'Est وی را قادر ساخت تا در سال ۱۸۷۹ به شرکت مهندسی مشهور و بین المللی گوستاو ایفل بپیوندد.
به عنوان یکی از مهندسان این شرکت، کوکلان داربست آهنی پشتیبان درون مجسمه آزادی نیویورک را طراحی کرد.
جالب است بدانید که گوستاو ایفل، فردی که نامش برای همیشه روی برج ایفل باقی ماند، طراح اولیه آن بود، بلکه کوکلان به همراه امیل نوگیه، یکی از کارمندان با سابقه شرکت ایفل، در سال ۱۸۸۴ ایده ساخت یک دکل مشبک به ارتفاع ۳۰۰ متر را ارائه کردند.
طرح اولیه این برج به وضوح نشان می‌دهد که ارتفاع سازه تا چه اندازه برای آن‌ها مهم بوده است و در کنار آن طراحی سازه‌هایی مانند کلیسای نوتردام پاریس، مجسمه آزادی آمریکا، ستون میدان واندوم، طاق پیروزی و یک ساختمان شش طبقه روی هم دیده می‌شوند.