خاک‌سفید، شهرک‌بعثت، جوانمرد قصاب، بوستان آزادگان و... محله‌هایی هستند که از دهه‌های گذشته مشکلات همنشینی با دکل‌های برق فشار قوی را به دوش می‌کشند و هرازگاهی گلایه اهالی این محله‌ها از زبان مسئولان شهری و محلی طرح می‌شود تا شاید راهی برای این دردسر قدیمی پیدا شود.
به گزارش همشهری، رهایی از هراس این همنشینی چندان راحت نیست؛ هر چند مسئولان وابسته به وزارت نیرو آسیب‌های مستند دکل‌های برق فشار قوی را محدود به خطر آتش‌سوزی و برق‌گرفتگی می‌دانند، اما مشکلاتی همچون تولد نوزادان معلول و مسائل جسمی بار‌ها تذکر داده شده است.
مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران به تشریح دلایل به‌وجود آمدن این مشکل پرداخت و گفت: دکل‌های فشار قوی در اختیار وزارت نیرو هستند. از گذشته این وزارتخانه، حریمی برای این دکل‌ها مشخص کرده بود که در این حریم ساخت‌وساز ممنوع است. زمانی که دکل‌های فشار قوی در تهران ایجاد شدند، در آن زمین‌ها ساختمان‌های مسکونی وجود نداشت.
دکل‌ها در زمین‌های اطراف تهران یا زمین‌های غیرمسکونی گذاشته شده بودند، اما در گذر زمان ساختمان‌های مسکونی به حریم این دکل‌ها اضافه شدند؛ مانند گورستان ابن‌بابویه در تهران که از منازل مسکونی فاصله داشت، اما در گذر زمان مردم دست به ساخت‌وساز زدند و با این گورستان همجوار شدند و اکنون که این همجواری برای مردم ناخوشایند شده است، نسبت به فاصله اندک با قبرستان گله می‌کنند؛ غافل از اینکه مردم با ساخت‌وساز به نزدیکی گورستان آمده‌اند.
او افزود: در رابطه با دکل‌های برق فشار قوی هم همین‌طور است. این دکل‌ها بنا شده بودند و مردم با وجود ممنوعیت‌ها دست به ساخت‌وساز در حریم دکل‌ها زدند. ناگفته نماند آن‌هایی هم که در این نقاط زمین داشتند، زمین‌هایشان امکان خرید از سوی وزارت نیرو را داشت و دارد. از نظر ما هم ساخت‌وساز در حریم دکل‌های برق فشار قوی ممنوع است؛ چراکه خطرات بسیاری به بار می‌آورد.
به‌گفته رئیس شورای شهر تهران «جمع‌آوری دکل‌های برق فشار قوی برای وزارت نیرو، هزینه بسیار بالایی دارد و تنها اقدام موفق و گسترده در جمع‌آوری دکل‌های برق فشار قوی مربوط به بزرگراه صدر است. زمانی که این بزرگراه یک طبقه بود، یک‌سری از دکل‌های برق فشار قوی در آن وجود داشت. در آن زمان تمام خودرو‌هایی که از آنجا عبور می‌کردند، تحت‌تأثیر امواج الکترومغناطیس قرار می‌گرفتند.
وقتی شهرداری تصمیم گرفت تا پل صدر را به شکل ۲ طبقه بهره‌برداری کند، مجبور به انتقال این دکل‌های برق فشار قوی به زیر زمین شد. در همین راستا کانال‌هایی با هزینه بسیار بالا در عمق ۲۰ متری زمین حفر شدند و تأسیسات به زیر زمین رفتند؛ هر چند هزینه این جابه‌جایی را وزارت نیرو باید می‌پرداخت، اما وقتی شهرداری وقت متوجه شد که وزارتخانه امکان این جابه‌جایی را ندارد، هزینه‌ها را متقبل شد؛ به‌عبارت دیگر شهرداری تمام این مسیر را با هزینه خود ایجاد کرد.»
او تأکید کرد: در رابطه با نقاط دیگر تهران، شهرداری توان پرداخت چنین هزینه‌ای را ندارد و به همین دلیل مشکل همچنان پابرجاست. ما فشار می‌آوریم که دکل‌ها را جابه‌جا کنند و این موضوع یکی از ایده‌ها و خواسته‌های شورای شهر است، اما وزارت نیرو اعلام کرده است که در حال حاضر امکان جابه‌جایی دکل‌ها یا قراردادن آن‌ها زیر زمین را ندارد.
به‌طور کلی باید گفت که با توجه به شرایط کنونی ما نمی‌توانیم از وزارت نیرو توقع داشته باشیم که این دکل‌ها را جمع‌آوری کند، اما پیشنهاد و آرزوی ما این است که روی این موضوع فکر شود و در آینده نیز شاهد ایجاد مشکلات جدید در این حوزه نباشیم.