محدوده خیابان شهید مدنی و محله نظام‌آباد در سال‌های قبل از پیروزی انقلاب، مملو از تپه ماهور و زمین‌های بایر بود. در تصاویر به جا مانده از آن سال‌ها، میدان امام حسین (ع) فعلی که تپه خاکی بود و بیابان بالادست میدان هم حکایت‌های جالبی داشت.
به گزارش همشهری آنلاین، بیابان بالادست میدان امام حسین (ع) فعلی تا اوایل دوره پهلوی دوم هنوز از بین نرفته بود. بخشی از این بیابان حد فاصل سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۰ به قبرستان کلیمیان اختصاص داشت و مملو از درختان چنار بود. چنار‌ها با گذشت زمان به آشیانه کلاغ‌ها تبدیل شدند و به همین دلیل این بیابان بزرگ به زمین باغ کلاغی معروف شد.
باغ کلاغی یک زمین خاکی معروف هم داشت که جولانگاه فوتبالیست‌های تهرانی بود و فوتبالیست‌های مشهوری مثل جلال طالبی، محمد مایلی‌کهن و محمد پنجعلی در زمین باغ کلاغی به شهرت رسیدند و ملی‌پوش شدند. جلال طالبی درباره روزگار سپری شده زمین باغ کلاغی می‌گوید: «در نوجوانی، حوالی میدان امام حسین (ع) فعلی و خیابان اقبال زندگی می‌کردیم. آنطرف میدان امام حسین (ع) که می‌رفتیم به سمت نظام‌آباد، یک زمین خاکی بزرگ داشت.
هر روز به زمین خاکی می‌رفتیم و حریم دروازه‌ها را با سنگ و آجر تعیین می‌کردیم تا فوتبال بازی کنیم. در آن سال‌ها توپ فوتبال به این شکل نبود. توپ‌های ما کمی از توپ تنیس بزرگ‌تر بود و ۵ ریال قیمت داشت. بعد‌ها که دور زمین باغ کلاغی دیوارکشیدند به فوتبال گل کوچک پناه بردیم.»
زمین فوتبال باغ کلاغی تا دهه ۵۰ محل رفت‌وآمد فوتبالیست‌های مشهور پایتخت بود و بازیکنان تیم عقاب که در آن سال‌ها در فوتبال تهران نام مطرحی بود در همین محل تمرین می‌کردند و مسابقه می‌دادند. برای همین فوتبالیست‌های نامداری مثل علی پروین، بهزادی و قلیچ‌خانی پایشان به زمین باغ کلاغی باز شد و تماشاگران برای تماشای بازی آن‌ها دور زمین حلقه می‌زدند.
زمین خاکی باغ کلاغی آرام آرام تعطیل شد و قبرستان قدیمی کلیمیان هم با گذشت زمان از بین رفت، اما بزهکارانی که در اتاقک‌های اطراف زمین باغ زندگی می‌کردند همانجا ماندگار شدند. بعد از پیروزی انقلاب این اتاقک‌ها تخریب شدند و عملیات ساخت یکی از مجهزترین بیمارستان‌های مرکز شهر در همین محل شروع شد.
بیمارستان امام حسین (ع) روی ویرانه‌های زمین باغ کلاغی ساخته شد و در سال ۱۳۶۴ به‌طور رسمی به‌عنوان یکی از مجهزترین شفاخانه‌های مرکز شهر در دسترس مردم قرار گرفت.