معاون امور بین الملل حزب موتلفه اسلامی آنچه را که ایستادگی مقابل حاکم جائر در اعتراضات مردم مصر می‌نامید، نشات گرفته از انقلاب اسلامی ایران ارزیابی کرد و گفت: «فلسفه سیاسی تشیع و انقلاب اسلامی مورد پذیرش ملت‌های عرب قرار گرفته است.» همچنین به باور وی انطباق اعتراضات اخیر در جهان عرب با اعتراضات پس انتخابات ریاست جمهوری در ایران را صحیح نبوده و هیچ سنخیتی میان این اعتراضات و جنبش سبز وجود ندارد.
حمیدرضا ترقی در گفت‌وگو با در این باره که چه شباهت‌هایی میان اعتراضات کنونی در دنیای عرب و به ویژه در مصر با انقلاب 57 در ایران وجود دارد، گفت: «شباهت‌هایی هم در روش مبارزه مردم و هم در روش مقابله حکومت، میان تحولات اخیر مصر با انقلاب اسلامی وجود دارد.»
وی برخی از این شباهت‌ها را فرمول‌های کلی در مبارزات سیاسی مردم علیه نظام‌ها خواند و گفت: «نمی‌شود این شباهت‌ها میان ایران سال 57 و مصر کنونی را به عنوان الگو برداری دقیق تلقی کرد. مثلا مقابله طرفداران مبارک با مردم شبیه روزهای اول انقلاب اسلامی ما بود که طرفداران شاه با چماق به مقابله با تظاهر کنندگان می‌پرداختند.»
این تحلیل‌گر مسایل سیاسی در توضیح بیشتر این مطلب گفت: «در واقع وقتی که رژیم‌ها نمی‌توانند با نیروی نظامی خودشان وارد عمل شوند چرا که از واکنش‌های بین المللی هراس دارند، از نیروی شخصی استفاده می‌کنند که روشی است که تقریبا همه دولت‌ها آن را دنبال می‌کنند.»
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی با یادآوری این مطلب که مردم مصر به لحاظ اعتقادی اهل سنت هستند، اظهار کرد: «تا کنون اندیشه و تفکرات علما اهل سنت این گونه بوده که همیشه از حاکم جامعه چه جائر باشد و چه جائر نباشد، تبعیت می‌کردند و مقابله با حاکم جائر هیچ وقت جز فقه اهل سنت نبوده است.»
وی افزود: «در واقع غیر از ابن تیمیه که تاکید دارد مقابله با حاکم جائر لازم است، بقیه علمای اهل سنت تقریبا سعی کرد‌ه‌اند که مردم را از مقابله با حکام کشورشان باز دارند.»
ترقی در این زمینه ایستادگی مقابل حاکم جائر و حرکت اعتراضی کنونی در کشورهای عربی را نشات گرفته از انقلاب اسلامی توصیف کرد و گفت: «این نوع تفکر در میان مردم اهل سنت تازگی دارد و نشان دهنده این است که در این بعد فلسفه سیاسی تشیع و انقلاب اسلامی مورد پذیرش ملت‌های عرب قرار گرفته است.»
وی اضافه کرد: «این موضوع را باید مرهون تلاش‌های حضرت امام و پیگیری منطق بسیار صحیح و برداشت درست از اسلام توسط جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری دانست. در واقع این منطق توانسته در میان ملت‌های عرب جا بیافتد و آنها را به ضدیت امپریالیسم، آمریکا و حکامی که با دشمنان اسلام هماهنگی دارند، وا بدارد.»
این کارشناس مسایل خارجی ادامه داد: «اما در بقیه موارد فکر می‌کنم که زود است قضاوت کنیم که مردم مصر در بعد روش‌ها دقیقا از الگوی انقلاب ما پیروی می‌کنند چون شرایط مصر به لحاظ رهبری و نقش احزاب سیاسی و نقش علما کاملا متفاوت است.»
ترقی با تاکید بر اینکه مردم مصر از فرهیختگی و فرهنگ بالایی برخوردار هستند، گفت: «ولی با این وجود دشمن هم با تمام قوا و با استفاده از حمایت آمریکا و صهیونیست‌ها در میدان است و به نظر می‌رسد که پیچیدگی‌های خاص مبارزه در مصر که بتواند از روش‌های جدیدتر و خلاقانه برای پیروزی در این نبرد سیاسی استفاده کند، وجود دارد.»
وی با اشاره به تحلیل‌هایی که اعتراضات کنونی در جهان عرب را الهام گرفته از اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران ارزیابی می‌کنند، گفت: «این تحلیل بسیار ضعیف و فاقد هرگونه منطق سیاسی است چرا که هر کس که جنبش سبز در ایران را بشناسد نمی‌تواند حمایت استکبار جهانی و همه احزاب ضد اسلام از این جنبش را انکار کند. در حالی که حرکت مردم مصر و تونس کاملا با این جنبش متفاوت است و سنخیتی با آن ندارد و ضدیت آنها با اسکتبار، صهیونیسم وابستگی سران این کشورهایشان به آمریکا کاملا محرز و روشن است.»
این تحلیل‌گر مسایل سیاسی ادامه داد: «از سوی دیگر جنبش سبز پس از یک شکست قانونی در انتخابات وارد مرحله اعتراض شد. در حالیکه در کشورهای عربی بحث از انتخابات آزاد در میان نبوده که معترضین در آن شکست بخوردند و پس از شکست در انتخابات به صورت غیر قانونی وارد مرحله اعتراضات شوند.»
وی افزود: «بنابراین من فکر می‌کنم کسانیکه جنبش مردم مصر را با جنبش سبز تطبیق می‌دهند از کمترین بینش سیاسی برخوردار نیستند و توهم آنها را برداشته است که چنین تحلیل غلطی را مطرح می‌کنند.»
ترقی در پاسخ به این سوال که برپایی یک رژیم اسلامی در مصر را چقدر محتمل می‌دانید، گفت: «آنچه فعلا برای مردم قابل دسترسی است که غرب و پشتیبانان دولت مصر مجبورند به آن تن دهند، رسیدن به یک دمکراسی و خواست ملی است که در فرایند آن به مردم اجازه داده شود حاکمان و نوع حکومت‌شان را انتخاب کنند.»
وی اضافه کرد: «به همان میزان که اداره کشور مصر به دست مردم بیافتد و این کشور از حالت سلطنتی خارج شود، بزرگترین قدم در راه آزاد سازی مصر اتفاق افتاده است.»