مسابقات کشتی بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ طی روز‌های ۱۵ تا ۲۱ مرداد ماه سال آینده در پاریس برگزار می‌شود. تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد توانست در سه وزن ۶۵، ۸۶ و ۱۲۵ کیلوگرم با رحمان عموزاد، حسن یزدانی و امیرحسین زارع سهمیه المپیک بگیرد و فروردین و اردیبهشت سال ۱۴۰۳ در سه وزن ۵۷، ۷۴ و ۹۷ کیلوگرم به دنبال کسب سهمیه از مسابقات گزینشی قاره‌ای در بیشکک و جهانی در استانبول خواهد بود.
بی‌اغراق یکی از مهم‌ترین بحث‌های فنی این روز‌های کشتی، موضوع دو وزن ۸۶ و ۹۷ کیلوگرم است، در یکی یزدانی سهمیه المپیک را گرفته و در دیگری مجتبی گلیج باوجود عملکرد خوبش در این سال‌ها، اما به دلیل آنچه که پژمان درستکار «بیماری ثانیه آخری» دانست، کشتی برده را به عبدالرشید سعدالله‌یف روس باخت و نه تنها مدال، که سهمیه المپیک هم نگرفت تا پیش از فکر المپیک، در این وزن باید به دنبال کسب سهمیه باشیم که چه بهتر در مسابقات گزینشی آسیایی در بیشکک این اتفاق رخ دهد و مثل المپیک قبلی که هر سه سهمیه باقی مانده در رقابت‌های گزینشی قاره‌ای به دست آمد و ترکیب تیم تکمیل شد، این بار هم در فاصله کمتر از چهار ماه تا پاریس، خیال کشتی آزاد بابت سهمیه‌هایش راحت شود.
اگر فرض را بر گرفتن سهمیه المپیک در ۹۷ کیلوگرم بگذاریم که باتوجه به مدعیان آسیایی که سهمیه این وزن را نگرفته‌اند، به نظر هم محتمل می‌آید، همچنان مسئله اصلی کامران قاسم‌پور است.
کشتی‌گیری که برخلاف فدراسیون و سرمربی تیم ملی که گفته‌اند به لحاظ شرایط وزنی‌اش و اینکه بین ۹۴ تا ۹۵ کیلوگرم شده و امکان بازگشتش به ۸۶ کیلوگرم وجود ندارد، هنوز خودش رسما این مسئله را اعلام نکرده تا همچنان پرونده بازگشتش به ۸۶ کیلو و صعودش به ۹۷ کیلوگرم باز باشد.
می‌خواهیم تمام احتمالات این دو وزن را در این گزارش مورد بررسی قرار دهیم.
وزن ۸۶ کیلوگرم:
نفر اول این وزن حسن یزدانی است، مرد ۹ مداله کشتی ایران که در بلگراد پنجمین شکستش را مقابل دیوید تیلور آمریکایی تجربه کرد. شکستی تلخ‌تر از همه شکست‌های قبلی که به ضربه فنی منتهی شد. کشتی‌گیر ۲۹ سالهای که مدال‌های طلایش را در سه وزن گرفته و قطعا خودش بیشتر از هر کسی می‌داند اگر تیلور را در المپیک پیش رو شکست دهد، شکست‌های قبلی در بهترین جای ممکن جبران شده و شاید دیگر صحبتی از باخت‌های قبل، با ضرب دهمین مدالش به رنگ طلا، به میان نمی‌آید. چراکه او با بردن تیلور در پاریس و کسب نشان طلا، نه تنها کشتی را صاحب اولین دو طلایی تاریخش در المپیک‌ها خواهد کرد، بلکه به پرافتخارترین المپین ایران هم تبدیل خواهد شد که بالاتر از هادی ساعی و حسین رضازاده قرار خواهد گرفت.
امسال، اما حسن یزدانی برای رسیدن به دوبنده تیم ملی شاید برخلاف سالهای قبل که به آسانی اتفاق افتاد و او به راحتی و یک طرفه از پس همه حریفانش عبور کرده، کار سختی در پیش داشته باشد. موضوع اول جراحی اخیر کتف اوست.
فدراسیون عنوان کرد که بعد از انجام عمل ۶ ساعته روی کتف یزدانی، او بین ۴ تا ۵ ماه دور از کشتی خواهد بود و بعد از آن تمریناتش را آغاز خواهد کرد. به این ترتیب، صاحب وزن، نیمی از زمانی که برای آماده‌سازی المپیک در اختیار دارد را قادر به انجام تمرین کشتی نخواهد بود.
در کشتی ایران برخلاف ژاپن که امسال هم پیش از مسابقات جهانی اعلام کرد هر کسی در بلگراد مدال بگیرد ملی‌پوش این تیم در بازی‌های المپیک هم خواهد بود، کسب مدال و سهمیه المپیک، به معنای قطعیت حضور در مسابقات المپیک نخواهد بود، بنابراین برای حسن یزدانی هم در چرخه حتما مسیری تعریف خواهد شد.
حالا اگر کامران قاسم‌پور بخواهد به وزن قبلی‌اش برگردد، ابتدای امر حسن یزدانی را در پیش دارد که بعد از انجام عمل جراحی کتف که فدراسیون عنوان کرده ۶ ساعت به طول انجامیده، چه وضعیتی خواهد داشت.
او پیش از المپیک توکیو، مسابقه انتخابی را با اختلافی کم به حسن یزدانی باخت و پس از آن بود که تصمیم گرفت دیگر پشت خط این قهرمان بزرگ و عنوان‌دار نماند و به ۹۲ کیلوگرم برود که منجر به کسب دو نشان طلای جهانی در اسلو و بلگراد ۲۰۲۲ شد.
باتوجه به اینکه پژمان درستکار اعلام کرد او بین ۹۴-۹۵ کیلو شده، چیزی در حدود ۸-۹ کیلوگرم باید وزن کم کند، اما این اتفاق به مرور زمان و در فاصله‌ای ۱۰ ماهه اتفاق خواهد افتاد.
دارنده دو نشان طلای وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی آزاد زیر ۲۳ سال جهان، اگر تصمیم به بازگشت به وزن سابقش بگیرد، این بار با شرایط متفاوتی در مقایسه با انتخابی‌های قبلی‌اش با یزدانی، به مصاف همشهری و هم‌تیمی‌اش خواهد رفت، علاوه بر اینکه حسن یزدانی کتفش را جراحی کرده و معلوم نیست او با چه میزان آمادگی خودش را به مسابقه انتخابی رودررو می‌رساند، کامران قاسم‌پور هم حالا قهرمان جهان در وزن بالاتر است که با سبک کشتی خود، طرفداران زیادی در سطح جهان پیدا کرده و کشتی ناب ایرانی را با اجرای زیرگیری‌های کم اشتباه، به اجرا درمی‌آورد.
قطعا این وزن مدعیان دیگری هم خواهد داشت که از ۹۲ و ۷۹ کیلوگرم (دو وزن بالا و پایین) به ۸۶ کیلوگرم خواهند آمد، نفراتی مثل علی سوادکوهی، علیرضا کریمی، عزت‌الله اکبری و یا حتی مبین عظیمی قهرمان جوانان جهان و نفر اول وزن ۹۲ کیلوگرم جام تختی. در این وزن البته در سطح جهانی فعلا یک دیوید تیلور است که برای مدعیانی در سطح یزدانی، قاسم‌پور و حتی سوادکوهی و عظیمی، مدعی بسیار جدی است و هر کسی از جنگ داخلی پیروز خارج شود، به نظر همچون یزدانی بیشتر تمرکزش باید روی کشتی‌گیر آمریکایی باشد.
*وزن ۹۷ کیلوگرم:
اگر انتخاب کامران قاسم‌پور وزن ۹۷ کیلوگرم باشد، کار بسیار سخت‌تر و پیچیده‌تر از ۸۶ کیلوگرم خواهد بود. اولین و آخرین آزمون سنگین این کشتی‌گیر در ۹۷ کیلوگرم، جام‌جهانی آمریکا بود که آذرماه سال گذشته مقابل کایل اسنایدر قرار گرفت و درحالیکه اختلاف وزنی زیادی با حریف آمریکایی‌داشت، کشتی را ۵-صفر واگذار کرد. همین آمریکایی در مسابقات جهانی بلگراد با آمادگی بهتر، مقابل اخمد تاج‌الدینوف بحرینی ۱۱-صفر باخت، همانطور که عبدالرشید سعدالله‌یف روس هم مقابل این حریف روسی‌الاصل مبارزه‌اش را واگذار کرد.
کشتی‌گیر ۲۰ سالهای با قدی بسیار بلند و تیزهوشی و جاه‌طلبی فوق‌العاده، در کنار هر دو حریف نامدار و عنوان‌دار روس و آمریکایی که درهرصورت به دنبال انتقام شکست سخت‌شان به تاج‌الدینوف، در پاریس هستند. ضمن اینکه ممکن است کشتی‌گیری که از آمریکا به المپیک می‌آید، جی‌دن کاکسی باشد که بعد از مسابقات جهانی ۲۰۲۲ و شکست مبارزه فینال وزن ۹۲ کیلوگرم به کامران قاسم‌پور، تصمیم به تغییر وزن و حضور در ۹۷ کیلوگرم گرفت؛ بنابراین هر کشتی‌گیری اگر از جنگِ سخت حریفان داخلی بگذرد، با سد و مانع بزرگی، چون تاج‌الدینوف، سعدالله‌یف و اسنایدر یا کاکس مواجه خواهد بود.
یکی از سخت‌ترین انتخابی‌های المپیک امسال به نظر همین ۹۷ کیلوگرم باشد. محمدحسین محمدیان که پیش از رقابت‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو در تورنمنت پلیکونه ایتالیا با ضربه فنی کایل اسنایدر آماده و مدعی را شکست داد، بعد از یک سال دوری از تیم ملی، در انتخابی تیم ملی شرکت خواهد کرد تا تمام ناکامی‌های این سال‌هایش را در بهترین جای ممکن و در ۳۰ سالگی جبران کند، چیزی شبیه به اسماعیل موسکائف که اولین طلای جهانی‌اش را در ۳۰ سالگی در مسابقات بلگراد ۲۰۲۳ گرفت.
او حریفی قد بلند و قدرتمند است که برای هر کشتی‌گیر مدعی این وزن خطرناک و سرسخت به نظر می‌رسد.
مجتبی گلیج، دارنده نشان برنز مسابقات جهانی اسلو و ملی‌پوش اعزامی به بلگراد ۲۰۲۳ که در این سال‌ها نزدیک‌ترین کشتی‌ها را با مدعیان سرسخت این وزن عبدالرشید سعدالله‌یف و کایل اسنایدر در اوج آمادگی‌شان گرفته و تجربه تغییر برد با باخت در ثانیه‌های پایانی با هر دو حریف را دارد. او قطعا یکی از مدعیان جدی ۹۷ کیلوگرم خواهد بود.
امیرعلی آذرپیرا قهرمان امید‌های جهان هم با انگیزه جبران شکست در اولین مسابقه جهانی‌اش که با بازگشت او به وزن پایین (۹۲ کیلوگرم) همراه بود، پا به چرخه ۹۷ کیلوگرم می‌گذارد.
احمد بذری که دو سالی است با انگیزه المپیک، به ۹۷ کیلوگرم آمده، مهدی حاجیلوئیان و حتی اگر تصمیم مبین عظیمیِ قهرمان جوانان جهان، صعود به وزن بالا باشد؛ این‌ها هم حریف ساده‌ای به نظر نمی‌رسند.
درواقع ملی‌پوش وزن ۹۷ کیلوگرم ایران پیش از رقابت با غول‌های تازه‌واردی، چون تاج‌الدینوف بحرینی و ماگومدخان آذربایجانی (۲ کشتی‌گیر روسی‌الاصل) و نمایندگان روسیه و آمریکا، باید از جنگ سخت و دشوار داخلی عبور کند.