کیفیت محیط زیست و حفظ میراث طبیعی مقاصد، در قرن بیست و یکم برای صنعت گردشگری امری حیاتی است. با این حال، تحولات آتی در بازار‌های گردشگری، افزایش تنوع اقلیمی و تغییرات آب و هوایی ممکن است بر ثبات بسیاری از فعالیت‌ها در حوزه گردشگری چه در سطح محلی و چه در سطح جهانی تأثیر بگذارد.
در نتیجه، تغییرات اقلیمی یک تهدید جدید قابل توجه برای صنعت گردشگری و اقتصاد جهانی به عنوان یک کل است. در این گزارش به ۶ تاثیری که تغییرات اقلیمی بر صنعت گردشگری وارد آورده، می‌پردازیم.
در چند سال گذشته، نگرانی فزاینده‌ای در مورد تاثیر گرمایش جهانی بر اقلیم وجود داشته است. در سرتاسر جهان، تغییرات اقلیمی در حال آشکارتر شدن است و باعث سیل و دمای شدید در کشورهای مختلف می‌شود. الگو‌های اقلیمی غیرقابل پیش‌بینی شده است، به این معنی که دوره تابستان ممکن است طولانی‌تر شود یا زمستان طولانی‌تر از حد معمول باشد. این اختلالات در آب و هوا و تاثیر آن بر محیط زیست برای صنعت گردشگری قابل توجه است. صنعت گردشگری برای جذب مسافرانی که می‌خواهند فعالیت‌های مختلف مرتبط با فصل را تجربه کنند، به قابل پیش بینی بودن فصل وابسته است. کسانی که عاشق اسکی هستند از اقامتگاه‌های اسکی دیدن می‌کنند در حالی که علاقه‌مندان به آب در تابستان به سواحل می‌روند. اما با تغییرات آب و هوایی، صنعت گردشگری به طرق مختلف تحت تاثیر قرار می‌گیرد. تغییرات اقلیمی می‌تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر مقاصد محلی تاثیر بگذارد، که باید جذابیت خود را برای بازدیدکنندگان خارجی حفظ کنند تا این صنعت شکوفا شود.
اگرچه گردشگری منبع درآمد بزرگی است، اما می‌تواند به منبع آلودگی نیز تبدیل شود که بر محیط زیست تاثیر می‌گذارد و به تغییرات آب و هوایی کمک می‌کند. سفر‌های هوایی، فعالیت‌های زمینی و حملونقل زمینی همگی باعث افزایش انتشار دی اکسیدکربن می‌شوند که باعث می‌شود آب و هوا نامنظم شود. این بدان معناست که دولت‌های محلی باید تغییر سیاست‌ها را اعمال کنند تا گردشگری مشکل ساز نشود.
همچنین، تاثیر تغییرات آب و هوایی تا حد زیادی به انعطاف پذیری موسسات و گردشگران بستگی دارد. در این راستا، گام مهمی در سال ۲۰۰۳ در اولین کنفرانس بین‌المللی تغییر اقلیم و گردشگری برداشته شد. پس از این کنفرانس، سازمان جهانی گردشگری تصمیم گرفت تا علاقه جامعه بین المللی را به روابط بین تغییرات آب و هوا و گردشگری افزایش دهد و شعار روز جهانی گردشگری در سال ۲۰۰۸، با موضوع گردشگری؛ پاسخگویی به چالش تغییرات آب و هوایی در این راستا نام گذاری شد. این امر به منظور بررسی تاثیرات فعلی و احتمالی آینده تغییرات اقلیمی بر مقاصد گردشگری جهان، پیامد‌های احتمالی بر تقاضای گردشگران، سطوح فعلی و انتشار گاز‌های گلخانه‌ای توسط بخش توریسم انجام شد. پس از آن، توافق‌نامه پاریس در دسامبر ۲۰۱۵ در کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل نیز به همین منظور صورت گرفت و هدف اصلی آن حفظ «افزایش میانگین دمای جهانی به کمتر از ۲درجه سانتیگراد، بالاتر از سطوح قبل از صنعتی شدن» بود.
در حال حاضر تغییرات اقلیمی تاثیراتی اساسی در بخش‌های مهم مقاصد گردشگری وارد آورده است که «دنیای‌اقتصاد» در این گزارش ۶ اثر آن را بر این صنعت مورد بررسی قرار می‌دهد.
غواصی یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌هایی است که باعث رشد گردشگری می‌شود. مناطقی با صخره‌های مرجانی گسترده و متنوع بازدیدکنندگانی را از کشورهای مختلف برای کشف شگفتی‌های دنیای زیر آب جذب می‌کند. با این حال، تغییرات آب و هوایی در سال‌های اخیر باعث آسیب به اقیانوس‌ها و صخره‌ها شده است. در فیلیپین، کشوری که دارای مکان‌های غواصی مختلف است، گرم شدن دریا به ویژه در اثر پدیده ال نینو منجر به سفید شدن مرجان‌ها شد. سفید شدن مرجان‌ها منجر به مرگ حدود ۴۹ درصد از مرجان‌های زنده می‌شود. علاوه بر این، مقدار بیشتر دی اکسیدکربن به این معنی است که مرجان ها، نرم تنان و صدف‌ها نیز در این فرآیند از بین می‌روند. بدون موجودات زیر آب، صنعت غواصی در این کشور آسیب خواهد دید. جمعیت غواصی هیچ دلیلی برای بازدید از فیلیپین ندارند، اگر مرجان‌ها و زندگی دریایی آن‌ها همچنان ویرانی را تجربه کنند.
مالدیو کشور دیگری است که به شدت تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار خواهد گرفت. این کشور نیز دارای صخره‌های مرجانی غنی است که به دلیل سفید شدن مرجان‌ها در خطر نابودی قرار دارند. غواصانی که صرفا برای دیدن مرجان‌ها به مالدیو سفر می‌کنند، دیگر دلیلی برای بازدید از این جزیره نخواهند داشت. همین امر در مورد سایر نقاط غواصی در سراسر جهان صادق است. همه آن‌ها از کاهش تعداد بازدیدکنندگان از مقاصدشان رنج می‌برند. گردشگرانی که به غواصی علاقه دارند ممکن است ترجیح دهند در مبدأ خود بمانند یا گزینه‌های دیگری را دنبال کنند، اگر مرجان‌های کافی در جهان باقی نماند که ارزش صرف وقتشان را داشته باشد.
یکی از نگرانی‌های ویژه تغییرات آب و هوایی، افزایش سطح آب دریا‌ها است. ارتفاع مالدیو کم است، به این معنی که هرچه سطح دریا بالاتر می‌رود، احتمال بیشتری وجود دارد که جزیره توسط توفان‌ها غرق شود. تخمین زده می‌شود که در صورت ادامه افزایش بی وقفه سطح دریا، مالدیو در ۳۰ سال آینده از نقشه حذف خواهد شد. نه‌تن‌ها گردشگری کشور تحت تاثیر قرار می‌گیرد، بلکه کل جزیره ناپدید می‌شود.
باهاما به دلیل آب و هوای معتدل و سواحل بکرش یکی دیگر از مقاصد محبوب در بین گردشگران است. اما گرمایش ناشی از تغییرات آب و هوایی تاثیر منفی بر جزیره خواهد گذاشت. مانند مالدیو، باهاما نیز در برابر توفان آسیب‌پذیر است که با بالا آمدن سطح دریا بدتر می‌شود. بدنه‌های آب شیرین آن نیز به دلیل نفوذ آب دریا به حالت شور تبدیل می‌شوند. سیل و فرسایش سواحل به شدت بر صنعت گردشگری باهاما تاثیر می‌گذارد، زیرا گردشگری به زیبایی نسبی مناطق ساحلی وابسته است. در صورت وقوع توفان‌های شدید، استراحتگاه‌ها و هتل‌ها ممکن است به شدت آسیب ببینند. این جزیره، همراه با سایر جزایر کارائیب، باید خود را با تغییرات اقلیمی وفق دهد تا آسیب پذیری آن‌ها کاهش یابد.
در حالی که افزایش سطح آب دریا‌ها و سفید شدن مرجان‌ها جزایر گرمسیری را تهدید می‌کند، جزایری که در مناطق سردتر واقع شده اند با تهدید متفاوتی از تغییرات آب و هوایی مواجه هستند. صنعت گردشگری در مناطق سردتر به ورزش‌های زمستانی مانند اسکی وابسته است، روند کلی شرایط آب و هوایی رو به گرم شدن است، به این معنی که تابستان می‌تواند طولانی شود و پوشش برف کمتر شود. بدون برف کافی، پیست‌های اسکی سنتی نمی‌توانند فعالیت‌های زمستانی معمول خود را ارائه دهند. بدون آن فعالیت ها، گردشگری کند می‌شود، زیرا بازدیدکنندگان آن‌ها نمی‌خواهند در استراحتگاه‌های اسکی گیر کنند و در طول تعطیلات خود هیچ کاری انجام ندهند.
در استان‌های پریری کانادا، که شامل آلبرتا، مانیتوبا و ساسکاچوان می‌شود، انتظار می‌رود که اکوسیستم اقلیمی به سمت شمال حرکت کند و حیات وحش نیز با اکوسیستم حرکت کند. برخی از حیات وحش نمی‌توانند خود را با تغییرات سریع وفق دهند که می‌تواند منجر به انقراض آن‌ها شود. تابستان طولانی تری نیز پیش بینی شده است که معیشت اپراتور‌های پیست اسکی، رستوران‌ها و هتل‌ها را تهدید خواهد کرد. گرم‌تر شدن زمین باعث می‌شود، گردشگران بریتانیایی و آلمانی که از نظر تعداد کل گردشگران بین المللی بزرگ‌ترین در نظر گرفته می‌شوند، ممکن است ترجیح دهند در خانه بمانند، زیرا هوای آن‌ها دیگر خیلی سرد نخواهد بود. نتیجه این امر کاهش درآمد‌های گردشگری بین‌المللی خواهد بود.
در حالی که پیست‌های اسکی به دلیل فصل‌های کوتاه‌تر سرما، درآمد کمتری دارند، اما مقاصدی که در آب وهوای گرم‌تر واقع شده اند نیز با افزایش دما به سطح نامطلوب، مشکل پیدا می‌کنند. مردم اروپای شمالی عمدتا دوست دارند در زمستان برای تعطیلات به سایر نقاط جهان که معمولا در اکثر اوقات سال آفتابی است بروند. آن‌ها چندین ساعت در فضای باز می‌مانند تا آفتاب بگیرند. با این حال، دمای هوا در تابستان احتمالا به بالای ۴۰ درجه سانتیگراد می‌رسد. این دما برای اینکه انسان همچنان احساس راحتی کند بسیار بالا است و می‌تواند منجر به گرمازدگی و حتی مرگ و میر ناشی از سکته شود. گردشگران به احتمال زیاد برای جلوگیری از افزایش دما از مقاصد تابستانی دیدن نمی‌کنند. آن‌ها می‌توانند در عوض به مقاصدی بروند که هنوز سرد هستند، اما به اندازه مناطق خودشان سرد نیستند. از طرف دیگر، مسافران ممکن است تعطیلات خود را به زمان دیگری از سال موکول کنند یا آن را زودتر بگذرانند در حالی که گرما هنوز آنقدر شدید نیست.
بسیاری از بیماری‌ها در آب و هوای گرم‌تر رشد می‌کنند. بسیاری از آن‌ها به دلیل جابه‌جایی افراد و کالا‌ها به کشورهای دیگری پخش یا منتقل می‌شوند. پشه دنگی و پشه ناقل مالاریا در آب و هوای سرد رشد نمی‌کنند. آن‌ها در کشورهای گرمسیری آفریقا و جنوب شرقی آسیا یافت می‌شوند. اما با گرم شدن کره زمین محیط‌های مناسبی برای آن‌ها در سایر ملل ایجاد می‌شود.
این موضوع می‌تواند بر گردشگری تاثیر بگذارد، زیرا مسافران از یک مقصد گردشگری که به منبع یک بیماری کشنده تبدیل شده، اجتناب می‌کنند. به عنوان مثال، اسپانیا به عنوان یک مقصد بدون خطر در نظر گرفته می‌شود. به این معنی که گردشگران نیازی به واکسینه شدن برای مالاریا یا تب زرد ندارند. مردم می‌توانند بدون نگرانی در مورد بیماری‌های ناشناس به اسپانیا بروند و تفریح کنند. با این حال، مالاریا در اسپانیا دوباره ظاهر شده است، زیرا تغییرات آب و هوایی در منطقه برای پرورش نوع پشه‌های ناقل بیماری ایده آل می‌شود.
از آنجا که تغییرات اقلیمی باعث افزایش دما می‌شود، نتیجه آن ذوب شدن برف‌ها و طغیان مناطق ساحلی خواهد بود. ذوب شدن برف‌ها به اسکی بازان ژاپن، استرالیا، آمریکای شمالی و کوه‌های آلپ اروپا آسیب می‌زند. زمانی که برف ذوب می‌شود، سطح آب بالا می‌رود، که به نوبه خود باعث سیل مناطق ساحلی می‌شود که برای کسانی که دوست دارند دریا را تجربه کنند بسیار خطرناک می‌شود. همه این‌ها ضربه بزرگی به صنایعی وارد می‌کند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به گردشگری وابسته هستند. پیست‌های اسکی بدون برف کافی برای فعالیت‌های معمول خود مشتریان خود را از دست خواهند داد. استراحتگاه‌های ساحلی به دلیل سیل آسیب می‌بینند و جذابیت طبیعی سواحل ممکن است پس از سیل آسیب ببیند. افرادی که در استراحتگاه‌ها کار می‌کنند شغل خود را از دست خواهند داد. کسانی که به طور غیرمستقیم تحت تاثیر کاهش گردشگری قرار می‌گیرند، راهنمایان تور، هتل‌ها و افرادی هستند که درآمد خود را از فروش به گردشگران یا ارائه خدمات خود به دست می‌آورند.
از ۷۳۵ میلیارد دلار درآمد حاصل از گردشگری بین المللی، حدود یک‌سوم این درآمد به کشورهای در حال توسعه که دارای سواحل زیبا و صخره‌های مرجانی گسترده هستند، اختصاص یافته است. شدت گرفتن تغییرات اقلیمی به این معنی است که کشورهای در حال توسعه منابع غنی درآمد خود را از دست خواهند داد.