شاید با تکنیک‌های حبس نفس در سطح نظامی که توسط زبده‌ترین نیرو‌های ویژه در این زمینه استفاده می‌شوند، آشنا باشید.
به گزارش روزیاتو، یک فرد در نیروی دریایی به طور متوسط می‌تواند حدود ۳ دقیقه در طول تمرینات زیر آب با فشار بالا که برای شبیه‌سازی سناریو‌های تهدیدکننده استفاده می‌شوند، نفس خود را حبس کند. اما یک فرد عادی مجبور نیست که دقیقاً همین آزمایش را برای تست ریه‌اش انجام دهد.
اخیراً آزمایش ظرفیت ریه در شبکه اجتماعی تیک تاک محبوب شده و کاربران ویدیو‌هایی را به اشتراک گذاشته‌اند که در طی آن به مدت ۴۰ ثانیه نفس خود را حبس می‌کنند.
نیرو‌های نظامی هر روز برای مقابله با هرگونه سناریوی احتمالی جنگ آموزش می‌بینند. اگرچه این تست آنلاین خیلی ساده‌تر از آزمایش‌های نیرو‌های دریایی بوده، انجام آن برای بسیاری از افراد دشوار است.
آزمایشی که در رسانه‌های اجتماعی وایرال شده، شبیه به آزمایشی بوده که توسط نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در طول جنگ جهانی اول تا سال ۱۹۳۹ برای اندازه‌گیری آمادگی جسمانی یک کاندید نظامی مورداستفاده قرار می‌گرفت.
از کاندید‌ها خواسته می‌شد که یک بازدم کامل و سپس یک دم عمیق انجام دهند و بعد از آن نفس خود را به مدت ۴۵ ثانیه حبس کنند.
حتی با وجود اینکه این آزمایش در آغاز جنگ جهانی دوم مورداستفاده قرار گرفته بود، دانشمندان سال‌ها قبل متوجه شدند که این روش دقیقی برای ارزیابی آمادگی جسمانی نیست. در واقع، این آزمایش فقط توانایی فرد برای تحمل ناراحتی را اندازه‌گیری می‌کند و در تشخیص توانایی بدن برای استفاده مؤثرتر از اکسیژن نقشی ندارد.
پژوهشی که در سال ۲۰۱۷ توسط پزشکان در هند انجام شده، نشان داده که سیگاری‌ها می‌توانند نفس خود را به مدت ۳۴.۸۵ ثانیه حبس کنند؛ در حالی این زمان برای افراد غیرسیگاری حدود ۴۶.۶۱ ثانیه است.
هنگامی که شخصی نفس خود را حبس می‌کند، بدن او با قطع ناگهانی اکسیژن رو به رو می‌شود.
نگه داشتن نفس مانع از ورود اکسیژن می‌شود و همچنین دی اکسید کربن نمی‌تواند از بدن خارج شود؛ زیرا بازدم متوقف شده است.
به جای اینکه دی اکسید کربن آزاد شود، می‌تواند از سد خونی مغز، شبکه‌ای از رگ‌های خونی که به‌عنوان یک لایه محافظ داخل مغز را پوشانده، عبور کند.
این عامل می‌تواند باعث تغییر pH خون شود. سپس، مغز یک سیگنال فوری به ریه‌ها ارسال می‌کند تا CO۲ مضر را خارج کنند.
برخی از مطالعات به بررسی مزایای تمرین‌های حبس نفس پرداخته‌اند. طبق نتایج یک پژوهش در سال ۲۰۱۵ که روی سمندر‌ها انجام شده بود، حبس نفس می‌تواند به بازسازی بافت مغز کمک کند.
پژوهش دیگری در سال ۲۰۱۴ نشان داده که این تمرینات می‌توانند پاسخ جنگ یا گریز بدن را فعال کرده و عوامل ضدالتهابی را تولید کنند که به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند.
گاهی اوقات، پزشکان از آزمایش‌های عملکرد ریه استفاده می‌کنند؛ اگرچه در این آزمایش‌ها از بیماران خواسته نمی‌شود تا برای مدت زمان معینی نفس خود را حبس کنند.