روی چهار دیوارۀ این مقبره، نقاشی‌هایی از موجودات اساطیری وجود دارد. جالب است که این نقاشی‌ها کاملا سالم هستند و هنوز رنگ درخشان‌شان را حفظ کرده‌اند. باستان‌شناسان قدمت این مقبره را حدود ۲۰۰۰ سال تخمین زده‌اند.
به گزارش فرادید، این مقبره طی یک بررسی باستان‌شناسی در جریان به‌روزرسانی سیستم آبرسانی شهر در محدودۀ زمین‌های کشاورزی پیدا شد. حفاری آزمایشی وجود تعداد زیادی تدفین باستانی و مرده‌سوزی انسان‌ها را نشان داد که قدمت آن‌ها، دست‌کم ۴۰۰ سال از دوره جمهوری روم تا دوران امپراتوری روم را پوشش می‌دهد.
باستان‌شناسان در لبۀ گورستان، یک اوپوس اینچِرتوم (سبک بنایی با استفاده از اشکال و اندازه‌های مختلف سنگ نتراشیده) پیدا کردند که ثابت شد دیوار جلوی یک اتاقک مقبره است و مانند داخل آن در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد و هنوز با یک تخته پوک‌سنگ روی ورودی، مهر و موم شده است. بالای مقبره بریده شده تا دهانه‌ای ایجاد شود که پس از پایان کار و تشییع جنازه با کاشی مسدود می‌شده است.
باستان‌شناسان با برداشتن کاشی‌های پوشاننده دهانه سقف، به اتاقک مقبره دسترسی پیدا کردند. آن‌ها محتویات را کاملاً دست نخورده و در شرایط بکر یافتند. دیوار‌ها با تزیینات و صحنه‌های اساطیری نقاشی شده است.
نقاشی قابل‌توجهی که این مقبره از روی آن نامگذاری شده است، دوازدهمین و خطرناک‌ترین کار هرکول را به تصویر می‌کشد: زمانی که او با هدایت عطارد به هادس فرود آمد تا سگ سه‌سَر «سربروس» را بگیرد. سربروس در اساطیر یونانی و رومی سگی هیولاوار بود که جلوی دروازۀ جهنم یا همان «هادس» نگهبانی می‌داد تا مردگان از آن‌جا نگریزند.
دیوار جلویی نیز تصویری از یک جفت خدای دریایی با بالاتنه‌ی انسان، پا‌های جلویی اسب و دم‌های بلند و مارمانند ماهی را نشان می‌دهد که بین آن‌ها یک clypeus (سپر گرد) قرار دارد. دو اروت بالدار (نوزاد کیوپید مانند رومی) آن‌ها را همراهی می‌کنند.
داخل مقبره نیز سه کلینای (محراب) نقاشی شده وجود داشت که درون آن‌ها، ظروف ریختن شراب و مهمتر از آن، خود متوفی کنار گورنهاده‌های باارزش روی تخت تشییع قرار می‌گرفت. حفاری این اتاقک مقبره ادامه دارد و باستان‌شناسان قصد دارند گورستان بزرگتر را هم بررسی کنند.