طی ضیافت‌هایی که در دوران قرون وسطی برگزار می‌شد، بسیاری از خانواده‌های سلطنتی و افراد طبقه فرادست از کیک‌های زنده به عنوان گزینه‌ای برای سرگرمی استفاده می‌کردند. حیوانات کوچک در این کیک‌های زنده قرار می‌گرفتند. پس از برش زدن و باز شدن کیک، این حیوانات از آن خارج شده و فرار آن‌ها موجبات سرگرمی افراد را فراهم می‌آورد.
به گزارش عصر ایران، در یک شعر معروف انگلیسی با عنوان “Sing a Song of Sixpence” به این که مردم چگونه پرندگان آوازخوان کوچک و زنده را در کیک‌ها قرار می‌دادند تا طبقات فرادست و اشراف را در جشن‌ها و مهمانی‌ها سرگرم کنند، اشاره شده است.
کیک‌ها از خوراکی‌های مورد علاقه مردم در سراسر جهان هستند. اما برخی از این خوراکی‌های خوشمزه در قرون وسطی با هدف دیگری سرو می‌شدند که در شعر “Sing a Song of Sixpence” به آن اشاره شده است.
افراد بسیاری تلاش کرده اند تا این شعر را در زمینه‌های مختلف تفسیر کنند، اما بخشی که به پخت پرندگان آوازخوان در یک کیک و آواز خواندن آن پس از باز شدن کیک اشاره می‌کند، به غذای خاصی اشاره مستقیم دارد که بین وعده‌های غذایی سرو می‌شد و قدمت آن به دوران قرون وسطی باز می‌گردد.
طی قرن شانزدهم، اشراف و افراد طبقات فرادست بین وعده‌های غذایی، خوراکی را دریافت می‌کردند که هدف اصلی آن سرگرم کردن آن‌ها بود.
برای ضیافت‌های سلطنتی، آشپز‌ها یک کیک عظیم با مجموعه‌ای از پرندگان آوازخوان زنده در زیر پوسته بیرونی کیک را آماده می‌کردند. پس از اینکه کیک روی میز قرار می‌گرفت، پوسته بیرونی پخته شده برش داده می‌شد و پرندگانی نمایان می‌شدند که بلافاصله از کیک بیرون پریده و افراد حاضر این گونه سرگرم می‌شدند.
کیک پرنده سیاه یکی از معروف‌ترین نمونه‌های کیک زنده برای سرگرمی طبقات اشراف و فرادست بود. اما پرنده‌ها تنها حیواناتی نبودند که در این قبیل کیک‌ها قرار می‌گرفتند و از حیوانات کوچک دیگر مانند لاک پشت ها، خرگوش ها، و قورباغه‌ها نیز استفاده می‌شد.
ماکتی از این کیک را مشاهده می‌کنید: