برای رانندگی در سطح شهر و جاده باید حتماً مجوزی قانونی تحت عنوان گواهینامه رانندگی داشت و برابر با ماده ۲۶ آئین نامه راهنمایی و رانندگی، هر کس بخواهد با هر نوع وسیله نقلیه موتوری زمینی رانندگی نماید باید گواهی نامه متناسب رانندگی با آن وسیله نقلیه را دارا باشد با متخلفان برابر قوانین و مقررات رفتار می‌شود.
برابر با ماده ۳۳ آئین نامه راهنمایی و رانندگی، هر کس رانندگی تاکسی و وسایل حمل و نقل عمومی در راه‌ها و شهر‌ها را برعهده داشته باشد باید مجوز لازم را در شهر‌ها از شهرداری و در جاده‌ها از وزارت راه دریافت کند.
در صورت وقوع حادثه اگر یکی از طرفین تصادف، فاقد گواهینامه باشد، افسر کارشناس راهنمایی و رانندگی کروکی را به صورت غیر سازشی ترسیم می‌کند و راننده‌ای که فاقد گواهینامه است به مراجع قضائی معرفی می‌شود.
در صورتی که راننده، غیر مقصر، فاقد گواهینامه باشد پس از سیر مراحل قضائی در خصوص نداشتن گواهینامه به شرکت بیمه مراجعه می‌کند و خسارت خود را از شخص مقصر دریافت می‌کند، اما اگر مقصر حادثه فاقد گواهینامه راهنمایی و رانندگی، باشد خسارت از طریق بیمه وی به فرد غیر مقصر پرداخت می‌شود و پس از آن شرکت‌های بیمه می‌توانند به فرد مقصر فاقد گواهینامه مراجعه کرده و هزینه‌هایی که به زیان دیده پرداخت کرده‌اند را از مقصر حادثه دریافت کنند.
اما گاهی اوقات نیز ممکن است بر اثر تصادف فردی جان خود را از دست بدهد و فوت کند و در صورت تصادف منجر به فوت بدون گواهینامه برخلاف باور جامعه هیچ قتل عمدی رخ نداده است.
در توضیح باید گفت برخلاف آنچه در جامعه رایج شده است تصادف منجر به فوت در صورت نداشتن گواهینامه، قتل عمد نیست و متأسفانه این فرهنگ غلط در بین افراد جامعه رواج پیدا کرده است که هر فردی بدون گواهینامه تصادف کند و شخص در تصادف فوت کند مرتکب قتل عمد شده است، اما باید گفت اگر به دلیل نداشتن گواهینامه تصادفی رخ دهد و شخص مقابل فوت کند فرد مقصر از ۶ ماه تا ۳ سال حبس و پرداخت دیه محکوم می‌شود که در این صورت بیمه دیه را پرداخت و سپس از راننده مقصر آن را دریافت می‌کند همچنین دادگاه می‌تواند فرد مقصر را تا ۵ سال از رانندگی محروم کند.
منبع: مهر