به گزارش فرارو به نقل از گاردین، "جو بایدن" رئیس جمهور ایالات متحده باید قدردان این موضوع باشد که عضوی از حزب حاکم بریتانیا یعنی حزب محافظه کار نیست. زمانی که نخست وزیری محافظه کار از اقبال عمومی اعضای حزب برخوردار نیست یا خسته به نظر می‌رسد و یا در معرض خطر تبدیل شدن به یک شوخی قرار می‌گیرد فرقی نمی‌کند که آن نخست وزیر بوریس جانسون باشد یا لیز تراس یا حتی مارگارت تاچر که وجهه‌ای مقدس برای محافظه کاران داشت در آن زمان روسای حزب سر‌های شان را نزدیک هم قرار داده با هم به آرامی حرف می‌زنند و آن نخست وزیر که زمانی مورد تحسین همگان قرار گرفته بود باید کناره گیری کند و به زباله دان تاریخ خانه شماره ده داونینگ استریت (دفتر نخست وزیری) بپیوندد. با این وجود، سیاست ریاست جمهوری در ایالات متحده به این شکل کار نمی‌کند بلکه به شکلی محترمانه‌تر و کم‌تر بی‌رحمانه است. جابجایی روسای جمهور در امریکا دشوار است. سه استیضاح ناموفق در دهه‌های اخیر (با چهارمین استیضاح بایدن که اکنون در انتظار است) این نکته را نشان می‌دهد. با این وجود، اگر رئیس جمهور ناتوان یا فاقد صلاحیت و قابلیت برای انجام وظیفه شناخته شده یا استعفا دهد امکان برکناری او وجود دارد.
بنابراین، بایدن تا چه حد از ضربه خنجر از پشت به سبک محافظه کاران بریتانیایی در امان مانده است؟ آیا فشار بر او برای کناره گیری به نقطه شکست خواهد رسید؟ او متعهد شده که سال آینده به دنبال تمدید دوره ریاست جمهوری خود باشد و نامزد انتخابات شده است. با این وجود، نتیجه نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که از هر سه دموکرات دو نفر می‌خواهند یک نفر یا هر شخص دیگری را به عنوان نامزد خود انتخاب کنند. محبوبیت ملی بایدن ۴۰ درصد است. اکثر رای دهندگان بر این باورند که او برای نامزدی مجدد در انتحابات زیادی پیر است.
بایدن در سال ۲۰۲۴ میلادی ۸۱ ساله خواهد شد. این موضوع تازه‌ای نیست. با این وجود، کنفرانس مطبوعاتی هفته گذشته در هانوی در ویتنام به طرز بیرحمانه‌ای این مسئله را فاش ساخت. بایدن بار‌ها فراموش کرد که چه می‌گوید و در نهایت دستیاران اش او را از صحنه دور کردند. اکنون همه می‌پرسند که این چهره متزلزل چگونه از مبارزات انتخاباتی سخت جان سالم به در خواهد برد چه برسد به آن که بخواهد چهار سال دیگر در منصب ریاست جمهوری به کار ادامه دهد.
حامیان بایدن، اما اعتراض می‌کنند و می‌گویند این حجم از انتقاد از او به شدت ناعادلانه است. آنان تاکید می‌کنند که بایدن از تناسب اندام برخوردار است. آنان می‌گویند بایدن سابقه کار قابل توجهی دارد، بر پاندمی کووید فائق آمده و جلوی افزایش نرخ تورم را گرفته و در مقابل روسیه و چین ایستادگی کرده است. با این وجود، بسیاری از امریکایی‌ها وضعیت را متفاوت می‌بینند همان طور که دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶ میلادی با پیروزی تکان دهنده اش در انتخابات این موضوع را نشان داد.
پرونده‌ای که برای بایدن مطرح می‌شود شبیه پرونده هیلاری کلینتون در آن زمان است. زمانی که فشار وارد شد استراتژیست‌های حزبی با تحقیر پیشنهاد کناره گیری او از عرصه انتخابات را مطرح کردند. با این وجود، رای دهندگان مرد دیوانه را رد کردند و از نامزدی که واقعا دوست اش نداشتند حمایت نمودند. آنان در سال ۲۰۱۶ میلادی اشتباه کردند آیا آنان دوباره مرتکب اشتباه خواهند شد؟
"برت استفنز" ستون نویس محافظه کار دلایل اساسی را برای عدم صلاحیت بایدن به منظور نامزدی مجدد در انتخابات این گونه فهرست بندی کرده است: قیمت کالا‌های اساسی مانند نان، تخم مرغ و مرغ بسیار افزایش یافته است. قیمت بنزین از زمان روی کار آمدن بایدن ۶۳ درصد افزایش یافته است. این در حالیست که قیمت مواد غذایی و انرژی در نرخ "تورم اصلی" دولت لحاظ نشده است. او خاطر نشان ساخته که احساس ناامنی فیزیکی برای ساکنان شهر‌های امریکا یک مسئله بزرگ است. ارتکاب جرایم خرد، بی خانمانی و اعتیاد به مواد مخدر نیز افزایش یافته است. او می‌نویسد: "برخی از امریکایی‌ها بیش از آن که نگران حمله روسیه به اوکراین باشند دغدغه شان "تهاجم" مهاجران به مرز‌های امریکاست".
تنش‌های ناشی از جنگ فرهنگی، شکاف اجتماعی فزاینده، از دست دادن اعتماد به دولت همگی عناصری هستند که یک روایت ترامپی از ضعف و افول امریکا را شامل می‌شوند وضعیتی که ظاهرا یک رئیس جمهور سالخورده تجسم و نماد آن است.
استدلال برای چهره‌ای شاداب و جوان‌تر در صدر جدول دموکرات‌ها قانع کننده است. با این وجود، از زمان "لیندون جانسون" رئیس جمهور اسبق امریکا در سال ۱۹۶۸ میلادی به این سو این موضوع متداولی نبوده که رئیس جمهور در قدرت و مستقر از انتخاب مجدد و نامزدی در انتخابات خودداری ورزد. فارغ از آن در حال حاضر هیچ رقیب معتبری وجود ندارد. واقعیت آن است که بایدن ظالم نیست او صرفا خسته است. ممکن است بیماری او را مجبور به ترک زودهنگام قدرت و حضور در رقابت کند. با این وجود، واقعیت آن است که "کامالا هریس" معاون بایدن از محبوبیت کم تری در مقایسه با او برخوردار است. معضل بایدن مرد سالخورده‌ای که علائم غیر قابل انکار زوال روحی و جسمانی را از خود نشان می‌دهد یک روی سکه مشکل انتخاباتی امریکاست در روی دیگر سکه مشکل دیگری وجود دارد: یک دروغگو، کلاهبردار و محاکمه شده به اتهام تجاوز به عنف که تنها سه سال از بایدن جوان‌تر است ممکن است در روز برگزار انتخابات نامزد انتخاباتی، اما از درون زندان باشد.
همان طور که به نظر می‌رسد دموکرات‌ها گرفتار بایدن شده اند و جمهوری خواهان میانه رو و مستقل‌ها نیز در کنار ترامپ به عنوان نامزد احتمالی جمهوری خواه قرار گرفته اند. ترامپ با ۹۱ اتهام کیفری مواجه شده است. اگر عدالتی وجود داشته باشد او پایین کشیده می‌شود. با این وجود، اگر او راه فراری پیدا کند اجرای عدالت به طور نامحدود به تعویق خواهد افتاد و به دنبال آن عفو شخص رئیس جمهور صورت خواهد گرفت.
امید به حذف ترامپ با استناد به اصلاحیه چهاردهم قانون اساسی امریکا تقویت می‌شود با این استدلال که تحریک به شورش ۶ ژانویه علیه کنگره از سوی او باعث سلب صلاحیت اش از تصدی منصبی دولتی می‌شود. با این وجود، این اصل در عمل آزموده نشده است. مانند بسیاری از اتفاقاتی که اکنون در حال رخ دادن است امریکا در سرزمین ناشناخته‌ای از قانون اساسی به سر می‌برد.
تمام این موارد اشاره به پرسشی بزرگ‌تر و اساسی‌تر دارند که بر انتخابات ۲۰۲۴ سایه انداخته است: آیا قانون اساسی ایالات متحده هنوز برای هدف مناسب است؟ این نوع عجیبی از دموکراسی است که در آن برنده بیشترین آرا از پیروزی محروم می‌شود همان طور که کلینتون و ال گور با چنین وضعیتی مواجه شدند. هم چنین، مشاهده وضعیت دیوان عالی ایالات متحده یک شبکه ایمنی مقدس حافظ قانون اساسی که اکنون توسط فساد و ایدئولوگ‌های راستگرای تندرو بی اعتبار شده نیز وضعیتی نگران کننده است.
واقعیت آن است که از دید یک ناظر بیرونی مطمئنا سیستم حکومتی محترم و در عین حال کهنه‌ای همچون سیستم امریکا که در آن یک پیرمرد کهنه کار، اما رو به زوال در برابر یک کلاهبردار انتقام جوی بی بند و بار برای کسب منصبی با قدرت اجرایی بی بدیل قرار می‌گیرد به خوبی کار نمی‌کند.
با توجه به آن چیز‌هایی که در معرض خطر قرار دارند بایدن و ترامپ هر دو باید کناره گیری کنند. کناره گیری آنان از عرصه رقابت به نفع بدنه رو به زوال نظام سیاسی امریکا خواهد شد. همان طور که هفته گذشته "میت رامنی" نامزد جمهوری خواه ریاست جمهوری ۲۰۱۲ اشاره کرد چنین کناره گیری‌ای عرصه رقابت را به روی رهبران جدید باز خواهد کرد. به گفته "میشل گلدبرگ" مفسر برای کشوری که زیر چنگال پیر سالاری دچار رکود شده این یک گلوله حیات بخش خواهد بود. اکنون دموکراسی امریکایی بر روی زانو‌های دردناک خود قرار گرفته و ادامه این وضعیت برای امریکایی‌ها خطری مضاعف خواهد بود.