نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوار در کانادا، در سال گذشته به بیشترین میزان خود رسید و نشان داد که قیمت مسکن تا چه اندازه افزایش یافته است.
به گزارش ایرنا از وبگاه The Globe and Mail، شاخص بانک مرکزی کانادا برای مسکنِ مقرون‌به‌صرفه نیز به دلیل قیمت‌های سرسام‌آور مسکن و افزایش اخیر نرخ وام مسکن به طور چشمگیری بدتر شده است.
کانادا پس از دو دهه پول ارزان (وضعیت ناشی از نرخ‌های پایین بهره و اعتبار‌های فراوان) و استاندارد‌های ضعیف وام‌دهی با حباب عظیم مسکن مواجه است.
این کشور به دلیل بحران گسترده استطاعت مالی، در معرض خطر فزاینده رکود بازار مسکن قرار دارد.
بسیاری از کانادایی‌ها امیدوارند که یک فرود نرم (کاهش ملایم رشد اقتصادی به وسیله افزایش نرخ بهره و کاهش محرک‌های اقتصادی بدون ورود به رکود) را تجربه کنند، اما افزایش نرخ‌های وام مسکن و تسهیل شرایط احراز شغل، ترکیبی خطرناک است.
افزایش قیمت مسکن در کانادا، در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی آغاز شد؛ یعنی زمانی که کانادا ثروتی عظیم را در نتیجه رونق کالا‌ها تجربه کرد.
این امر باعث تقویت دلار کانادا شد که با افزایش قیمت نسبی صادرات، آن را تضعیف کرد؛ بنابراین بانک مرکزی کانادا سیاست اقتصادی را در این دوره بسیار تسهیل کرد تا مانع افزایش ارزش پول شود.
پس از رکود بازار مسکن در آمریکا در سال ۲۰۰۸ میلادی، یعنی زمانی که بانک مرکزی کانادا با وجود تفاوت‌های اقتصادی چشمگیر در آن زمان تا حد زیادی از فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) پیروی می‌کرد، ریسک‌گریزی قدرت ارز تشدید شد.
تورم قیمت مصرف‌کننده در کانادا تا همین اواخر نسبتاً پایین بود؛ بنابراین انگیزه خاصی برای سیاست‌های پولی انقباضی وجود نداشت؛ در نتیجه، نرخ‌های پایین بهره دائماً باعث افزایش قیمت مسکن شد.
در حال حاضر، خرید مسکن برای مردم کانادا دست‌نیافتنی شده است.