عشایر بیشترین دوستی و قرابت را با طبیعت خداوندی دارند و همه دگرگونی‌های طبیعت را در فصول مختلف سال از نزدیک مشاهده و با آن زندگی خود را تطبیق می‌دهند. عشایر کوچ‌رو حداقل سه ویژگی ساخت اجتماعی قبیله‌ای، اتکای معاش به دامداری و شیوه زندگی مبتنی بر کوچ را دارا هستند.