گاهی‌اوقات بعضی آدم‌ها به لحاظ عاطفی و احساسی عقب‌نشینی می‌کنند. این امر همیشه نشانه خراب شدن رابطه نیست، اما نشانه‌ای است که خبر از وقوع احتمالی چیزی در آینده نزدیک می‌دهد.
با راهنماتو همراه شوید تا ببینیم عقب‌نشینی یا فاصله عاطفی چیست و چطور می‌توان آن را شناسایی کرد. اگر حس کردید که شریک عاطفی‌تان دارد عقب‌نشینی می‌کند، به ۱۰ رفتاری که در ادامه اشاره می‌کنم، دقت کنید:
یکی از واضح‌ترین نشانه‌های فاصله عاطفی محو شدن جریان ارتباط است. روز‌هایی که ساعت‌ها با هم گفتگو می‌کردید را یادتان است؟ اگر آن لحظات کاهش پیدا کرده و به نظر می‌رسد که شریک عاطفی‌تان دور خودش حصار کشیده، باید آن را به عنوان نشانه‌ای هشداردهنده در نظر بگیرید. ممکن است به پرسش‌های‌تان پاسخ‌های کوتاه‌تری بدهند یا از موضوعات عمیق عاطفی اجتناب کنند. گفتگو بیش‌تر شبیه به یک چک‌لیست می‌شود تا مبادلات اصیل و عمیق.
ارتباط ستون‌فقرات یک رابطه است. وقتی فردی خودش را عقب می‌کشد، احتمالا سعی دارد به لحاظ عاطفی و احساسی از خودش مراقبت کند یا احتمالا با مشکلی سروکله می‌زند که هنوز درباره‌اش چیزی به شما نگفته است.
تماس چشمی قدرتمند است. قوی‌ترین ارتباطات آن‌هایی هستند که دو طرف رابطه وقت صحبت کردن عمیق و مستقیم به چشم‌های هم نگاه می‌کنند. درواقع نگاه کردن به چشمان طرف مقابل روشی بی‌کلام برای گفتن این جمله است که «می‌بینمت... و کنارتم!»
پس وقتی که شریک عاطفی‌تان از برقراری تماس چشمی خودداری می‌کند، ممکن است باعث دلسردی‌تان شود. وقتی روبه‌روی کسی می‌نشینید و متوجه می‌شوید که چشم‌هایش مدام به اطراف می‌چرخد، نشانه‌ای از فاصله عاطفی است. گویی این حرکت مانعی بین شما ایجاد می‌کند و شما را برای هم دور و دسترس‌ناپذیر می‌کند.
پرهیز از تماس چشمی نشانه‌ای از مخفی کردن چیزی یا درگیر بودن با احساسی است. یادتان باشد، همیشه مشکل شما نیستید، شاید در آن لحظات و روز‌ها فرد دارد با مشکلات شخصی دست‌وپنجه نرم می‌کند.
توصیه این است که این مسئله را مطرح کنید. مثلا: «دلم برای آن چشم‌ها تنگ شده» جمله خوبی برای شروع یک گفت‌وگوی عمیق عاطفی و گرم و پل زدن بین فاصله‌های عاطفی ایجاد شده است.
این یکی غیرقابل‌پیش‌بینی و عجیب است.
اغلب فکر می‌کنیم کسی که فاصله عاطفی گرفته، سرد و دور است. اما گاهی عکس آن رخ می‌دهد. به این مورد توجه کنید: گاهی در موقعیت‌هایی قرار گرفته‌ایم که به خاطرشان احساس گناه یا اضطراب می‌کنیم و به جای آنکه خودمان را عقب بکشیم، پرحضورتر و همه‌جاحاضرتر می‌شویم، زیرا می‌خواهیم بر احساس واقعی‌مان سرپوش بگذاریم.
پس اگر متوجه شدید شریک عاطفی‌تان ناگهان شما را هدیه‌باران می‌کند یا توجهی به شما دارد که سابقه نداشته، نباید فکر کنید که لزوما فوران عشق رخ داده است.
شاید ماسک باشد، راهی برای جبران فاصله عاطفی‌ای که احساس می‌کند یا احساسات دیگری که با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند.
صمیمیت فیزیکی، از گرفتن دست‌های هم تا بغل کردن، روش‌هایی است که زوج‌ها برای برقراری ارتباط بدون کلام از آن‌ها استفاده می‌کنند. وقتی این نمایش‌های بدنی نادر می‌شوند یا حس اجباری بودن به طرف دست می‌دهد، می‌توان آن را نشانه‌ای از فاصله عاطفی در نظر گرفت.
برطبق تحقیقات، زوج‌هایی که مرتب صمیمیت فیزیکی از جمله بغل‌های ساده روزمره دارند، هورمون اوکسی‌توسین ترشح می‌کنند که به هورمون عشق معروف است. این هورمون پیوند بین افراد را قوی می‌کند و حس حال خوب را انتقال می‌دهد.
پس اگر حس می‌کنید آن لحظات کوچک لمس فیزیکی از بین رفته، فقط نزدیکی فیزیکی را از دست نداده‌اید بلکه ماده شیمیایی برای تقویت نزدیکی فیزیکی را هم از دست داده‌اید.
گاهی فاصله فیزیکی در رابطه طبیعی است، اما طولانی‌شدن مدت زمان آن می‌تواند یک نشانه هشداردهنده باشد.
در اوایل رابطه زوج‌ها از دیدن هم سیر نمی‌شوند. اما با گذر زمان، وقت‌هایی پیش می‌آید که هر دو به زمان و فضای بیش‌تری برای تنهایی نیاز دارند. طبیعی است که هر دو طرف زمانی «برای خودشان» داشته باشند، اما وقتی شریک شما میزان بیش‌تری برای تنهایی طلب می‌کند، و این امر خیلی ناگهانی رخ می‌دهد، نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت.
مثلا ممکن است آخر هفته بدون توضیح بخواهند تنهایی سفر بروند؛ و این موضوع ناگهان به یک الگوی دائمی تبدیل می‌شود. مهم است که به خلوت هم احترام بگذارید، اما طولانی‌شدن زمان‌های تنهایی می‌تواند نشانه‌ای از وجود مشکل در رابطه باشد.
۶. دیگر جزئیات مسائل شخصی را با شما درمیان نمی‌گذارند
به اشتراک‌گذاشتن جزئیات روزی که گذشته، نگرانی‌ها و افکار تصادفی که ناگهان به ذهن‌مان می‌رسد، روشی است که به دو طرف رابطه امکان ورود به دنیای ذهنی همدیگر را می‌دهد. وقتی این به اشتراک‌گذاری‌ها محو می‌شود، احساس فاصله عاطفی به دو طرف دست می‌دهد.
ممکن است احساس کنید که آن‌ها دیگر چندان درباره وقایع روزمره‌شان با شما صحبت نمی‌کنند یا دیگر داستان‌هایی که با همکاران یا دوستان‌شان داشتند را به شما نمی‌گویند. ممکن است حذف این گفتگو در ابتدا خیلی محسوس نباشد، اما کم‌کم تبدیل به یک گلوله برف بزرگ می‌شود که می‌تواند فاصله ارتباطی شما را زیادتر کند.
این کار ممکن است یک مکانیزم دفاعی و محافظتی باشد یا فقط نشانه‌ای از این باشد که در حال پردازش چیزی در ذهن‌شان هستند که فعلا آمادگی گفتگو درباره آن را ندارند.
این یکی هم عجیب به نظر می‌رسد. چرا باید خیلی خوشحال بودن نشانه‌ای از فاصله‌گیری عاطفی باشد؟ واقعیت این است که گاهی آدم‌ها با یک ظاهر شاد و خوشحال درواقع تلاش می‌کنند که احساسات واقعی‌شان را جبران کنند. اگر شریک عاطفی‌تان که معمولا طیفی از احساسات را تجربه می‌کند، ناگهان فقط «خوشحالی» بروز می‌دهد و دیگر هیچ نشانه‌ای از احساسات منفی در او نمی‌بینید، باید بدانید که خوشحالی ممکن است فقط یک نقاب باشد.
تصور کنید که وقتی کسی از شما می‌پرسد: «چطوری؟» شما یک پاسخ آنی مثل «خوبم!» به او می‌دهید، حتی اگر واقعا خوب نباشید. این کار در رابطه می‌تواند تقویت شود. ممکن است شریک عاطفی‌تان در حال مخفی کردن احساساتی مثل غم، استرس یا اضطراب باشد و این کار را با زیادی مثبت و خوشحال بودن انجام می‌دهد.
افرادی که دوران سختی بعد از اتمام یک رابطه را می‌گذارنند ممکن است دائم دوست داشته باشند در مهمانی شرکت کنند یا مهمانی بدهند؛ و تازه وقتی اوضاع آرام می‌شود اعتراف می‌کنند که همه آن خوشحالی‌ها برای اجتناب از مواجهه با مسائل سختی بوده که در آن برهه با آن دست‌وپنجه نرم می‌کردند.
بسیاری از ما وقت زیادی را مقابل کامپیوتر یا تلفن‌های‌مان سپری می‌کنیم. اما اگر شریک عاطفی‌تان خودش را به شکلی افراطی در دنیای دیجیتال غرق می‌کند، حال یا در شبکه‌های اجتماعی وقت می‌گذارند یا صفحات وب را بالا و پایین می‌کند، می‌تواند مکانیزمی برای فرار باشد.
نتیجه تحقیقی نشان داده که بین استفاده زیاد از شبکه‌های اجتماعی و کاهش رضایت از رابطه همبستگی وجود دارد. یک مطالعه دریافته است که استفاده افراطی از شبکه‌های اجتماعی به احساساتی نظیر حسادت، حس ناامنی و نارضایتی کلی از روابط منجر می‌شود.
اگر دریافته‌اید که شریک عاطفی‌تان خودش را در تلفن یا کامپیوتر غرق کرده و این کار بر کیفیت رابطه‌ای که با هم سپری می‌کردید اثر منفی گذاشته است، ممکن است این رفتار چیزی بیش‌تر از شیفتگی نسبت به تکنولوژی باشد. شبکه‌های اجتماعی فقط ناحیه امنی هستند که آن‌ها بعد از فاصله عاطفی از شما به آن‌ها پناه می‌برند.
یکی از مسائل خوشایند روابط برنامه‌ریزی مشتاقانه و لذت‌بخش برای آینده با همدیگر است. حال می‌خواهد یک آخر هفته باشد یا برنامه‌ای برای ۵ سال آینده. این گفتگو‌ها چیزی فراتر از گفتگو‌های استدلالی هستند، در این گفتگو‌ها دیدگاه و مأموریت یک رابطه برای آینده به بحث گذاشته می‌شود؛ بنابراین وقتی که یکی از طرفین از این گفتگو‌ها دست می‌کشد، باید آن را نشانه‌ای هشداردهنده در نظر بگیرید. وقتی صحبت از آینده به پاسخ‌هایی مثل «حالا ببینیم چی می‌شه!» یا پاسخ‌های سریع و کوتاه مشابه ختم می‌شود، باید آن را نشانه‌ای هشداردهنده در نظر بگیرید.
اجتناب از برنامه‌ریزی برای آینده گاهی می‌تواند فاصله عاطفی یک شریک عاطفی یا ترس از طولانی‌شدن رابطه را نشان دهد.
در یک رابطه عاشقانه دو طرف رابطه از شادی و موفقیت‌های یکدیگر شاد می‌شوند. فرقی نمی‌کند که برد‌ها چه اندازه کوچک یا بزرگ باشند، آن‌ها بردهای‌شان را با هم جشن می‌گیرند. اما وقتی شریک عاطفی‌تان نسبت به آنچه شما را خوشحال می‌کند بی‌تفاوت می‌شود یا به نظر می‌رسد که در جشن شادی شما دیگر سهیم نیست، می‌تواند نشانه‌ای از فاصله‌گیری عاطفی باشد.
ممکن است متوجه شوید که دیگر مثل قبل برای شاد کردن رابطه سهمی برعهده نمی‌گیرند. یا دیگر مثل قبل برای کوچک‌ترین خوشحالی‌ها انرژی نمی‌گذارند. همه ممکن است لحظات و روز‌هایی حس‌وحال خوبی نداشته باشند، زیرا درگیر افکار و چالش‌های زندگی هستند، اما اگر این رفتار‌ها تبدیل به الگویی شد که مدام تکرار می‌شود باید احتمال انفصال عاطفی عمیق را در نظر گرفت.