دانشمندان جنین‌هایی را پرورش داده‌اند که بیشتر از اینکه انسان باشد، موش است.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از sciencenews، با کمی کمک، سلول‌های بنیادی انسانی می‌توانند خود را به جنین‌های در حال رشد موش ببافند و کبد در حال رشد، قلب، شبکیه چشم و خون را پر کنند. سلول‌های ضعیف انسانی تمایلی به رشد در حیوانات دیگر ندارند. اما در یکی از جنین‌های جدید موش، ۴ درصد از سلول‌های آن انسان بودند، که کامل‌ترین ترکیب بین انسان و موش تاکنون است.
خوان کارلوس ایزپیسوآ بلمونته، زیست‌شناس رشدی در موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در لاجولا، کالیفرنیا، می‌گوید: «این سطح از یکپارچگی برای من بسیار قابل توجه است. اگر دانشمندان دیگر بتوانند این یافته‌ها را تکرار کنند، پیشرفت بزرگی است.»
چنین دستاورد‌هایی می‌توانند نشان دهند که چگونه یک سلول می‌تواند کل ارگانیسم را ایجاد کند. حیوانات انسانی‌تر نیز می‌توانند در مطالعه بیماری‌هایی مانند مالاریا که افراد را بیشتر از سایر حیوانات تحت تأثیر قرار می‌دهند، ارزشمند باشند و با پیشرفت‌های بیشتر، این نمونه‌ها در نهایت می‌توانند منبعی از اندام‌های انسان باشند.
جیان فنگ، عصب‌شناس و زیست‌شناس سلول‌های بنیادی، می‌گوید موفقیت روش جدید به زمان‌بندی بستگی دارد. برای رشد و نمو در جنین موش، ساعت‌های رشد سلول‌های بنیادی انسان باید به مرحله اولیه‌ای به نام مرحله ساده برگردانده شود. فنگ از دانشگاه بوفالو در نیویورک می‌گوید: «شما باید اساساً سلول‌های انسانی را به آن مرحله برگردانید».
فنگ و همکارانش با خاموش کردن پروتئینی به نام mTOR به مدت سه ساعت، ساعت سلول‌های بنیادی را تنظیم مجدد کردند. این درمان کوتاه، سلول‌ها را شوکه کرد و احتمالاً توانایی آن‌ها را برای تبدیل شدن به هر سلولی در بدن بازیابی کرد.
محققان ۱۰ تا ۱۲ سلول از این سلول‌های بنیادی انسانی جوان‌تر را به جنین‌های موش حاوی حدود ۶۰ تا ۸۰ سلول موش تزریق کردند و به جنین‌ها اجازه دادند به مدت ۱۷ روز رشد کنند.
از نظر ظاهری، این جنین‌ها علیرغم داشتن سلول‌های انسانی به طور طبیعی رشد کردند. با شمارش DNA که مختص موش یا انسان بود، محققان دریافتند که سلول‌های انسانی بین ۰.۱ تا ۴ درصد از کل سلول‌های جنین را تشکیل می‌دهند.
سلول‌های انسانی خود را به بافت‌های در حال رشد موش پیوند می‌زنند که قرار بود به کبد، قلب، مغز استخوان و خون تبدیل شوند. محققان دریافتند گلبول‌های قرمز خون انسان به‌خصوص در این جنین‌های موش فراوان بود. تعداد کمی از سلول‌های انسانی در بافتی که مغز را تشکیل می‌دهند، ظاهر شدند. یک جنین دارای انبوهی از گیرنده‌های نور انسانی بود، سلول‌های چشمی که به تشخیص نور کمک می‌کنند.
تا آنجایی که محققان می‌توانستند بگویند، هیچ سلول انسانی در میان سلول‌هایی که به تشکیل اسپرم و تخمک ادامه می‌دهند، نبود. ظرفیت نمونه‌ها برای تولید مثل یکی از مسائل اخلاقی نگران کننده در مورد موجودات است که دانشمندان هنوز در تلاش برای کشف آن هستند.