باستان شناسان بقایای یک دیوار باستانی را در کشور «پرو» کشف کرده‌اند که قدمت ْآن به بیش از ۴۰۰۰ سال می‌رسد.
باستان‌شناسانی که در شمال کشور «پرو» مشغول کاوش بودند، به دیوار باستانی دست یافتند که گمان می‌رود قدمت آن به بیش از چهارهزار سال برسد و ممکن است بخشی از یک معبد باشد. کارشناسان معتقدند این اکتشاف می‌تواند چشم‌انداز جدیدی را نسبت به فرهنگ تاریخی این منطقه ایجاد کند.
نخستین‌بار گروهی از کشاورزانی که در سال ۲۰۲۰ مشغول برداشت محصول بودند، متوجه این دیوار باستانی شدند و به دنبال آن پروژه‌های کاوشی برای حفاری و تعیین قدمت آن توسط باستان‌شناسان آغاز شد.
باستان‌شناسی که سرپرستی کاوش در این محوطه را بر عهده داشت، درباره این اکتشاف توضیح داد: سه سال بعد (از شناسایی اولیه)، پروژه‌ای را آغاز کردیم که نتایج آن قدمت دیوار را آشکار کرد. امروزه اطمینان داریم این ساختمان در دوران "پیشاسرامیک"، یعنی فاصله بین ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ سال قبل ساخته شده است.
تخمین‌زده می‌شود این دیوار حدود سه متر ارتفاع داشته باشد و روی آن خطوط مثلثی‌شکل و رنگ‌های قرمز و زرد ایجاد شده است.
شمال کشور «پرو» خاستگاه مجتمع‌های باستانی مخصوص مراسم‌های آیینی و تشریفاتی است که از جمله آن‌ها به «کارل» می‌توان اشاره کرد که قدمت آن به پنج‌هزار سال می‌رسد. همچنین خطوط مرموز «نازکا» که حدود ۱۵۰۰ سال قبل روی صحرا کشیده شده بودند نیز در این محوطه قرار دارند.
مهم‌ترین مرکز باستان‌شناسی کشور «پرو» ویرانه‌های «ماچوپیچو» است که در منطقه «کوسکو» واقع شده است. ماچوپیچو یک محوطه اینکایی متعلق به قرن پانزدهم میلادی است که مزارع پلکانی کناره‌های این محوطه، زمانی برای کشت محصولات زراعی، احتمالاً ذرت و سیب‌زمینی استفاده می‌شد. در سال ۱۹۱۱ میلادی، «هیرام بینگهام سوم» کاوشگر و استاد دانشگاه «ییل»، از این محوطه دیدن کرد و برای نخستین‌بار وجود این محوطه تاریخی را اطلاع‌رسانی کرد.