حسنعلیان گفت:آن‌ها بال‌های خود را دارند، آن‌ها سر خود را دارند، بدن خود را دارند، همه چیز آنجاست. استاد و شاگردانش وزن، فرکانس بال زدن و زاویه بال زدن پرنده را در زمانی که زنده بود برای ایجاد چیزی مشابه محاسبه می‌کنند.
وی تصمیم گرفت با تبدیل پرندگان تاکسیدرمی شده به پهپاد‌های مخوف، جان تازه‌ای به پرندگان مرده بدهد.
حسنعلیان گفت: اکنون می‌توانیم از پرندگان مرده تاکسیدرمی شده استفاده کنیم و آن‌ها را به عنوان یک پهپاد بسازیم و تنها چیزی که برای زنده کردن آن‌ها نیاز داریم این است که اساساً مکانیسمی طراحی کنیم و در بدن آن‌ها قرار دهیم، بنابراین آن‌ها دم خود را دارند، آن‌ها بال‌های خود را دارند، آن‌ها سر خود را دارند، بدن خود را دارند، همه چیز آنجاست. استاد و شاگردانش وزن، فرکانس بال زدن و زاویه بال زدن پرنده را در زمانی که زنده بود برای ایجاد چیزی مشابه محاسبه می‌کنند.
دکتر مصطفی حسنعلیان، استاد مهندسی مکانیک که پروژه‌ای منحصر به فرد را رهبری می‌کند. حسنعلیان توضیح داد که همه این مطالعات تبدیل پرندگان تاکسیدرمی شده به پهپاد به پیشرفت صنعت هوانوردی برمی گردد.
وی گفت: اگر ما یاد بگیریم که چگونه این پرندگان انرژی را بین خودشان مدیریت می‌کنند، می‌توانیم آن‌ها را در صنعت هوانوردی آینده به کار ببریم تا در انرژی بیشتر و در سوخت بیشتر صرفه جویی کنیم.
علیرغم مزایای این فناوری، تبدیل پرندگان تاکسیدرمی شده به پهپاد‌های مخوف نگرانی‌هایی را در مورد حفظ حریم خصوصی ایجاد کرده است و دکتر حسنعلیان به خوبی از آن‌ها آگاه است. طرفداران حریم خصوصی نگران هستند که هواپیما‌های بدون سرنشین برای اهداف نظارتی نظامی یا اجرای قانون مورد استفاده قرار گیرند.
حسنعلیان ضمن اذعان به این نگرانی‌ها، گفت: آنچه که ما مورد توجه قرار داده ایم عمدتاً کاربرد مدنی و به‌ویژه درک حیات وحش یا نظارت بر پرندگان است. آن‌ها قصد دارند روی این ایده تمرکز کنند که چگونه می‌توان پرواز پهپاد‌های پرنده تاکسیدرمی شده را طولانی‌تر کرد، زیرا نمونه اولیه فقط ۱۰ تا ۲۰ دقیقه پرواز می‌کند.
منبع:پارسینه