فرهیختگان نوشت:این چند روز، خبر تعطیلی دو برنامه سینمایی در رادیو را شنیدیم. به یک تیم علتش را گفتند، اما یکی دیگر را یک روز مانده به پخش گفتند قرار نیست دیگر این برنامه پخش شود.
برنامه‌هایی که هر کدام مخاطبان خودش را داشت و می‌توانست چند ساعتی درمورد سینما و حواشی‌ای که پیرامون آن وجود دارد، صحبت کند و مخاطبان خودشان را در جریان آخرین اتفاقات این حوزه قرار دهند. سال گذشته بود که با نزدیک شدن به جشنواره فیلم فجر از لزوم و مهم بودن برنامه‌های سینمایی گفتیم که نبودن‌شان می‌تواند خسارت‌بار باشد.
تلویزیون مخصوصا در یک سال اخیر، دست خودش را برای جریان‌سازی در موضوعات روز سینمای ایران کوتاه کرده است. آن هم سینمایی که در شرایط امروز اجتماع ایران، فقط محدود به نمایش چند فیلم در سالن‌های سینمایی نیست و گستره حضور و اثرگذاری آن وسیع‌تر از دهه‌های قبل است.
سینمای ایران و جریان و آدم‌هایی که در دل آن فعال هستند، نقش مهم و کلیدی در انواع تولیدات نمایشی دارند؛ حال این تولید در شبکه نمایش خانگی باشد یا حتی سریال‌های تلویزیونی. ضمنا چه خوش‌مان بیاید و چه نه، چه درست باشد و چه غلط، نمی‌توان منکر این شد که برخی جریان‌های فعال سینمای ایران حتی در کنش‌های اجتماعی و سیاسی امروز ایران موثر و فعال هستند. این نقش هر روز برای سینمایی‌ها بیشتر هم می‌شود، اما این وسط جایگاه رسانه ملی کجاست. سینما برای مدیران صداوسیما در حد پوشش خبری یک رویداد فرهنگی تقلیل یافته است.