نخستین بمب‌افکن بال‌دیس جهان با موتور جت در دوران پر هیاهوی جنگ جهانی دوم با نام هورتن هو ۲۲۹ در آلمان نازی ساخته شد. هر چند که این هواگرد استثنایی هرگز به میدان نبرد نرسید، اما نمونه اولیه آن ساخته شد.
البته که جای تعجب ندارد چرا که آلمان‌ها در دوران رایش سوم برخی دیگر از نخستین‌های هوانوردی، چون نخستین هواپیمای جت جنگنده با نام مسرشمیت ام‌ئی ۲۶۲ را هم ساخته و عملیاتی کرده بودند.
هورتن هو ۲۲۹ که با نام گوتا گو ۲۲۹ هم شناخته می‌شود نخستین پرواز آزمایشی خود بدون نیروی جت را در سال ۱۹۴۴ انجام داد و برای نخستین بار در سال ۱۹۴۵ با نیروی جت در آسمان به پرواز درآمد. شکل ظاهری هواپیمای شبیه به آن چیزی است که بعد‌ها در بمب‌افکن پنهان‌کار مشهور بی ۲ اسپریت دیدیم. اسپریت تنها بمب‌افکن پنهان‌کار عملیاتی در جهان است.
طراحی بال‌دیس با حذف دم و سکان عمودی باعث می‌شود که تا حد زیادی کشف پرنده را برای رادار‌ها دشوار می‌کند.
به تاریخ طراحی و ساخت هورتن هو که نگاهی بیاندازید مشخص می‌شود که چرا این پرنده هیچ‌گاه رنگ میدان نبرد را ندید و با پایان جنگ جهانی عملا پرونده تولید و توسعه‌اش بایگانی و به فراموشی سپرده شد.
این هواگرد بسیار از فناوری زمان خود جلوتر بود و هنوز هم برای بسیاری از پژوهشگران جای سوال است که دانشمندان آلمانی چطور در آن دوران به چالش‌های آیرودینامیک غلبه کردند و توانستند یک پرنده بال دیس را به پرواز درآورند.
والتر و ریمار هورتن مغز‌های متفکر پشت این هواگرد استثنایی بودند که در طراحی و ساخت مستراشمیت بی‌اف ۱۰۹ نیز حضور داشتند.
این جت بمب‌افکن با توانایی حمل یک تن بمب و مهمات با سرعت ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت و برد ۱۰۰۰ کیلومتری قرار بود دست برتر آلمان نازی در آسمان شود.
در آن دوران که طراحی موتور‌های جت در آغاز راه بود و مصرف سوخت بسیار زیادشان دردسر بزرگ ارتش‌ها شده بود، برادران هورتن طراحی بال‌دیس را راهی برای کاهش فشار بر موتور و در نتیجه کاهش مصرف سوخت می‌دیدند.