فرارو- کارل اسفرازا آنتونی، مورخ آمریکایی امضای ۸ رئیس جمهور و ۸ بانوی اول را روی یک کارت جمع آوری کرده بود، اما هفته گذشته آن را در واشنگتن از دست داد.
به گزارش فرارو، آخرین باری که کارل اسفرازا آنتونی آنچه را که او می‌گوید با ارزش‌ترین چیزی که دارد را دید، پشت میز گوشه‌ای در کافه‌ای در واشنگتن نشسته بود و منتظر بود تا سوپ نودل اودون برسد.
آقای آنتونی، مورخ خانواده‌های ریاست جمهوری، به تازگی از انجمن تاریخی کاخ سفید آمده بود، جایی که کارت حکاکی شده‌ای را از دستیار جیل بایدن، بانوی اول، گرفته بود که سال گذشته آن را امضا کرده بود و با وعده امضای شوهرش آن را در کاخ سفید نگه داشته بود.
آنتونی سه دهه را صرف جمع آوری امضای روسای جمهور و بانوان اول روی کارت کرده است که تصویری از رواق شمالی کاخ سفید روی آن حک شده است. با اضافه شدن امضای جو بایدن، این کارت اکنون دارای امضای ۸ رئیس جمهور و ۸ بانوی اول بود. با این حال آنتونی نتوانسته بود امضایی از دونالد ترامپ رئیس جمهور قبلی آمریکا بگیرد.
آنتونی پشت میز کافه‌ای روبروی میدان لافایت نشسته بود، پوشه‌ای را که کارت در آن قرار داشت را باز کرد و کارت را که داخل یک جلد پلاستیکی نازک بود برداشت و از آن عکس گرفت. او این عکس را برای برادران و خواهرانش ارسال کرد. خواهرش در پاسخ گفت: آن را در جای امنی نگه داری کن.
بعد از ناهار، آنتونی پوشه را در دست گرفت و کمتر از یک مایل به اتاق هتل خود برگشت. او رفت تا کارت را ببیند، اما متوجه شد که از بین رفته است فقط روکش پلاستیکی و پوشه باقی مانده است.
آنتونی در مصاحبه‌ای در روز سه شنبه، درست بیش از یک هفته پس از اینکه کارت را از دست داد گفت: چطور ممکن است این اتفاق بیفتد؟ مغزم منفجر شد.
آنتونی گفت که او هرگز این مجموعه را ارزیابی نکرده است و هرگز به فروش آن فکر نکرده بود، زیرا قصد داشت به اضافه کردن امضا به آن ادامه دهد. او گفت که ارزش آن عمدتاً احساسی بود.
وی گفت که امضا‌ها نمادی از سخت‌کوشی و روابط شخصی او با روسای جمهور و همسرانشان بود. آنتونی گفت: با توجه به گستره مشکلات بسیاری که مردم دارند، سعی می‌کنم درباره‌اش بردبار باشم، اما بسیار خردکننده است. باید کلمه‌ای برای توصیف آن چیز‌های عجیب و غریبی که در نتیجه پیش پا افتاده‌ترین پیچیدگی‌های مکانیکی زندگی برای ما اتفاق می‌افتد وجود داشته باشد.
برایان کاتنز، یک ارزیاب که در دست نوشته ها، کتاب‌های کمیاب و اسناد تاریخی تخصص دارد، گفت که یک عکس رنگی با امضای چهار رئیس جمهور - جرالد فورد، جیمی کارتر، جورج اچ. بوش و بیل کلینتون - و همچنین شش بانوی اول در ساتبی در سال ۲۰۲۰ به قیمت ۹۳۷۵ دلار فروخته شدند.
کاتنز گفت، کارت آقای آنتونی احتمالاً ارزشمندتر بود، زیرا برخی از روسای جمهور مرده اند. او گفت: این قطعه شگفت انگیزی از تاریخ آمریکاست که ممکن است برای همیشه از بین برود.
آنتونی گفت که کارت حکاکی شده را در اواسط دهه ۱۹۹۰ خریده است و فقط امضای رئیس جمهور رونالد ریگان روی آن بود. سپس آن را به امضای نانسی ریگان، که برای او به عنوان سخنرانی نویس کار کرده بود، امضا کرد.
کلینتون‌ها آن را در سال ۲۰۰۱ در کاخ سفید امضا کردند. فورد‌ها در اواخر همان سال زمانی که آقای آنتونی با آن‌ها در کالیفرنیا بازدید کرد، آن را امضا کردند.
جورج اچ دبلیو. بوش و باربارا بوش، آن را با امضا کردند و باربارا طی یادداشتی آنتونی را به خاطر جمع آوری امضا‌های نامرتب مورد سرزنش قرار داد.
جورج دبلیو بوش و لورا بوش آن را طی مصاحبه مشترکی که با آنتونی در دفتر بیضی در سال ۲۰۰۴ انجام دادند، امضا کردند.
در سال ۲۰۰۹، یکی از دستیاران دفتر مطبوعاتی میشل اوباما کارت را از آنتونی در دروازه کاخ سفید گرفت و آن را به طبقه بالا به جایی که اوباما‌ها در حال صرف شام بودند بردند و سپس اوباما و همسرش آن را امضا کردند.
او گفت که پس از گرفتن کارت که جو بایدن آن را امضا کرده بود در ۲۴ اوت، از خیابان به سمت Teaism رفت. او گفت که پوشه را به آرامی نگه داشته بود، مراقب بود کارت داخلش له نشود.
پس از ناهار، او به سمت کلیسای سنت جان رفت. هوا گرم بود و او برای استراحت توقف کرد. او سپس به میدان مک فرسون رفت و در آنجا توقف کرد تا از مجسمه سوارکاری جیمز بی مک‌فرسون، ژنرال عکس بگیرد. او گفت، ممکن است کارت امضا شده آنجا گم شده باشد.
وقتی به اتاق هتلش برگشت، دوباره رفت تا کارت را مشاهده کند، اما خبری از آن نبود. فوراً برگشت تا مسیری که پیاده حرکت کرده را بازرسی کند. او با کارمندان Teaism و با یک مرد بی‌خانمان صحبت کرد. او گفت که کارگران کلیسای سنت جان فیلم‌های امنیتی را بررسی کردند. هیچ کس کارت را ندیده بود.
آنتونی ویدیویی درباره مجموعه گمشده خود در شبکه اجتماعی تیک‌تاک منتشر کرد، به این امید که بتواند کمک کند.
او گفت که برای بازگرداندن آن جایزه نیز تعیین کرده است، اگرچه از بیان میزان آن خودداری کرد. او هنوز امیدوار است که ممکن است پیدا شود.
آنتونی می‌گوید که فکر می‌کنم با گم کردن آن خودم احساس بهتری نسبت به دزدیده شدنش دارم؛ و به خودم یادآوری می‌کنم که مردم انواع چیز‌های با ارزش را از دست می‌دهند، از جمله عزیزانشان در سیل و آتش سوزی. من فکر می‌کنم، در نهایت، در یک سطح معین، این فقط یک تکه کاغذ بود که روی آن امضای افرادی بود که ارزش ذاتی بیش از هیچ یک از ما نداشتند و ندارند.