فرارو- کیا چند روز پیش نسخه جدیدی از اسپورتیج را به‌مناسبت ۳۰ ساله شدن این خودرو رونمایی کرد. اولین نسل کیا اسپورتیج سال ۱۹۹۳ میلادی به بازار آمد و در طول ۳۰ سال گذشته به‌طور مداوم ارتقا پیدا کرد.
به‌گزارش فرارو؛ خودروسازی در ایران خیلی سال قبل پا گرفت و از نظر قدمت تقریبا با شکل‌گیری صنعت خودروسازی کره‌جنوبی برابری می‌کند. با این حال در طول سال‌های بعد، اوضاع طوری رقم خورده که انگار خودروسازان ایران و کره‌جنوبی در دو اتوبان خلاف جهت حرکت میکنند. به‌عنوان مثال در همان روز‌هایی که کیا از نسخه ویژه ۳۰ سالگی اسپورتیج رونمایی کرده، مدیرعامل ایرانخودرو با چهره‌ای خندان و احتمالا سری پرغرور پارچه‌ای را کنار زد تا حاضران در سالن، برای واردات یک ماشین چینی جدید ذوق کنند. اگر به حافظه‌تان فشار وارد کنید، حتما موفق می‌شوید تصاویر سیاه دیگری در تاریخ صنعت خودروسازی به یاد بیاورید.
رونمایی از خودرو شاین مکس برای ایرانخودرو آنقدر اهمیت داشت که مدیرعامل شخصا در سالن حاضر شد و پارچه را کنار زد تا ماشین جدید چینی در معرض دید حاضران قرار بگیرد. انگار نه انگار ایرانخودرو زمانی ادعا داشته بزرگترین خودروساز خاورمیانه است.
شاین مکس محصولی از شرکت خودروسازی دانگ‌فنگ است که پیش از این H30 کراس را در ایران عرضه کرده بود. شاین مکس با موتور بنزینی تا نیمه اول سال به بازار می‌آید و قرار است یک نمونه با موتور هیبریدی هم رونمایی شود.
سایپا وضعیتی مشابه دارد و به‌عنوان تولیدکننده‌ای پرادعا، فعلا مشغول مهیا کردن شرایط فروش خودرو‌های وارداتی چینی مثل چانگان CS35 پلاس است.
خودرو شاهین در آخرین روز‌های سال ۱۳۹۹ تحویل داده شد، اما در همان اول فروردین یک دستگاه از آن جلوی نمایندگی آتش گرفت. سایپا اعلام کرد این خودرو تحویل مشتری نشده بوده و دلیل آتش‌سوزی را عاملی جانبی و خارج از سیستم‌های خودرو دانست. قرار بود علت قطعی حادثه پس از بررسی‌های کارشناسی به اطلاع عموم برسد، اما ظاهرا فرصت نشد.
شاهین در ماه‌های بعدی هم پرحاشیه بود و چند مرتبه توسط خود کارخانه برای رفع یک‌سری ایراد‌ها به نمایندگی فراخوانده شد. موتور هشت سوپاپ و قدیمی شاهین هنوز پاشنه آشیل آن به‌حساب می‌آید که از تیبا به امانت گرفته شده است. سایپا حداقل دو نوبت به‌شکل جدی سراغ تعویض موتور شاهین رفته، اما حداقل تا الان نتوانسته ایده‌اش را عملی کند.
پراید اوایل دهه ۷۰ به ایران آمد و تولید آن به‌شکل رسمی تا سال ۱۳۹۸ ادامه پیدا کرد. برای پراید مراسم پرسوز و گدازی برگزار شد و سایپا اعلام کرد آن را از خط تولید خارج خواهد کرد، اما پراید همچنان در قالب وانت به حیات خود ادامه می‌دهد و در کنارش روح خود را در کالبد تمام محصولات تولید سایپا، از ساینا و کوییک گرفته تا شاهین دمیده است.
ایرانخودرو به‌منظور کاهش هزینه‌های تولید پژو ۲۰۷ تصمیم گرفت آن را با داشبورد ۲۰۶ عرضه کند. کمی بعد متوجه شد با استفاده از موتور TU3 که به ۲۰۶ تعلق دارد، باز می‌توان قیمت تمام شده را کاهش داد. همان‌قدر که آرزو داریم روند فعلی تنزل ۲۰۷، به خلق فرانکشتاین منجر نشود، از صمیم قلب امیدواریم با وجود تمام این تمهیدات لاقل ۲۰۷ با قیمت ارزان‌تر دست مشتری برسد.
سایپا هم در سال‌های قبل سراغ چنین ریاضت‌هایی رفته بود. به‌عنوان مثال سعی کرد با حذف زه روی در، هزینه‌های تولید پراید را کاهش دهد. هرچند حداقل بین در و همسایه طوری رفتار کردند که انگار این کار برای ایجاد هارمونی بیشتر در نمای جانبی انجام شده است.
خودروسازان پرمدعا، چند سال پیش، چون توان تامین دستگاه پخش خودرو را نداشتند، ماشین را همراه کارت هدیه تحویل می‌دادند تا مشتری خودش از بازار دستگاه پخش بخرد.
نیسان آبی با نام اصلی نیسان جونیور بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۲ تولید شده، اما خط تولید آن در ایران همچنان فعال است و تازه قرار شده با صادرات نیسان آبی به کنیا گوشت قرمز وارد کنیم. محاسبه‌ها نشان می‌دهد برای موفقیت در ماموریت خطیر باید حدود ۱۱ هزار وانت نیسان آبی در کنیا فروخته شود که شاید با آمار‌های مربوط به توان تولید همخوانی نداشته باشد.
کامیون بنز ۱۰ تن، معروف به ۱۹۲۴ نیز از جمله خودرو‌هایی است که به اکسیر حیات و راز و مرز جاودانگی دست پیدا کرده است. خود آلمانی‌ها این کامیون را سال ۱۹۵۹ ساختند و تا سال ۱۹۹۵ خط تولیدش را حفظ کردند، اما ایرانخودرو دیزل هنوز دست‌بردار نیست و با معرفی مدلی جدید، این کامیون را به توربوشارژ، استاندارد آلایندگی یورو ۴، ترمز جلو و عقب کاسه‌ای ABS و... مجهز کرده است. سومین محصولی که تولیدکنندگان ایرانی هم‌پای وانت نیسان و کامیون ۱۰ تن به سبک و سیاق قدیمی پیگیرش هستند، کولر آبی است.
پژو پارس آخرین قربانی بی‌سلیقگی خودروسازان داخلی است. اگرچه ظاهرا این تصمیم بنابر استاندارد‌های اجباری گرفته شده و ایرانخودرو ناچار به اضافه کردن چراغ روز بوده، اما می‌توانستند عوض سپر وانت آریسان، دست به طراحی جدید بزنند. با توجه به جنس سپر بعید بود این کار خرج زیادی روی دست ایرانخودرو بگذارد.
ساینا S تجربه‌ای مشابه را در سایپا از سر گذرانده با این تفاوت که ساینا اصلی (که خودش فیست‌لیفتی از تیبا است) هم آنقدر‌ها جذاب نیست، اما ساینا S را طوری طراحی کرده‌اند که عمدا زشت باشد و یاد و خاطره ماشین‌های دهه ۹۰ میلادی را زنده کند.
پیکان برای سال‌های طولانی با همین نام در ایران تولید شد. پراید هم با وجود بدنامی بین عوام مثل مرد سرش را بالا گرفت، اما در دور جدید تولید خودرو، شاهد بدعت ناپسندی هستیم. کوییک را می‌توان فیس‌لیفت تیبا ۲ دانست. همین رویه را در معرفی و عرضه اطلس شاهد هستیم و به‌زودی تیبا صندوق‌دار پس از یک مرتبه تغییر نام به ساینا، با عنوان سهند به بازار برمی‌گردد. ایرانخودرو وقتی تصمیم به کنار گذاشتن سمند گرفت، سراغ دنا (نسل اول) رفت و به نوعی رانا را جایگزین پژو ۲۰۶ صندوق‌دار کرد. همه این خودرو‌ها با اینکه نام جدید دارند، بسیاری قطعات مثل در و جلو پنجره و چراغ و صندلی، فرمان، دسته‌دنده و... را از هم عاریه گرفته اند.
نویسنده عزیز ، شما بدلیل افشای مواردیکه باعث میشود دشمن از خنده ریسه برود و شاد شود و حسابی خوشبحالش بشود و ارامشش رو بدست بیاورد ، مورد مجازات قرار خواهی گرفت
اینترنت رو قطع می‌کنیم تا بفهمی حرف حساب زدن ، ببخشید حرف بیخود زدن چه عواقبی داره
من جزو مدیران ابران خودرو بودم در خاورمیانه هیچ خودروسازی وجود ندارد
عملا در یک رقابت با رقبای داخلی ابران این خودروسازان بزرگترین در خاورمیانه شدند