میلیون‌ها سال پیش، زمین مکانی کاملا خطرناک بود. همه چیز از دایناسور‌های عظیم الجثه گرفته تا صدپا‌های غول پیکر، با شکوه پرسه می‌زدند. اگر انسان‌هایی به اندازه ما در آن زمان‌ها وجود داشتند، احتمالاً در مقایسه با موجودات ماقبل تاریخ به اندازه مورچه‌های امروزی بودند.
بنابراین، جای تعجب نیست که حتی پرندگان آن روز‌ها نیز آن گونه‌ای بودند که کابوس‌های ما از آن‌ها تشکیل شده است. خوشبختانه، هیچ یک از آن پرندگان غول پیکر ماقبل تاریخ در حال حاضر وجود ندارند. فقط برای یادآوری اینکه آن‌ها چقدر بزرگ و خطرناک بودند، در اینجا فهرستی از پرندگان گوشتخوار ماقبل تاریخ وجود دارد که خوشبختانه اکنون منقرض شده اند.
بزرگترین پرنده ماقبل تاریخ با طول بال‌های ۶ تا ۷ متر بوده‌است. این پرنده بزرگترین پرنده‌ای بود که روی زمین زندگی می‌کرد. این فسیل اولین بار در سال ۱۹۸۳ در نزدیکی چارلستون، کارولینای جنوبی کشف شد. به افتخار متصدی بازنشسته موزه چارلستون، آلبرت سندرز.
قبل از کشف Pelagornis sandersi، Argentavis magnificens به عنوان بزرگترین پرنده پروازی که وجود داشته معرفی می‌شده‌است. آرجنتاویس که به نام "تراتورن غول پیکر" نیز شناخته می‌شود، دارای طول بال‌های تخمینی ۵ تا ۶ متر بود. فسیل‌های این گونه منقرض شده عمدتاً از مرکز و شمال غربی آرژانتین به دست آمده است.
Pelagornis chilensis بخشی از یک گروه ماقبل تاریخ معروف به "پرندگان دندان استخوانی" بود که بین پنج تا ده میلیون سال پیش وجود داشت. قبلاً بر فراز اقیانوس‌ها و کوه‌های شیلی کنونی اوج می‌گرفت. طول بال این پرنده شبه دندان بین ۴ تا ۵ متر بود.
تراتورنیس یک پرنده شکاری بزرگ در آمریکای شمالی بود. این پرنده ماقبل بال‌هایی به طول ۳ متر داشته است. تراتورنیس موجوداتی به اندازه یک خرگوش کوچک شکار می‌کرد و آن‌ها را به طور کامل می‌بلعید.
عقاب‌های هاست یکی از بزرگترین شکارچیان واقعی شناخته شده بودند. از نظر طول و وزن، عقاب هاست بزرگتر از بزرگترین کرکس‌های زنده بود. عقاب هاست برای اولین بار توسط جولیوس فون هاست در سال ۱۸۷۱ از بقایای کشف شده توسط F. Fuller در مکانی که قبلاً مردابی بود کشف شد. این گونه بزرگترین عقابی بود که حتی در آن زمان‌ها وجود داشته است. این پرنده بزرگ در جزیره جنوبی نیوزلند زندگی می‌کرد و در حدود سال ۱۴۰۰ میلادی منقرض شد.